غربالگری؛ ضرورت ساماندهی تکدی گری

به گزارش قم نیوز، در این مطلب می خوانیم:

به طور طبیعی تکدی گری یک مشکل اجتماعی است و در جامعه ای مثل قم پذیرفته نیست که عده ای بیایند جلوی زائران و مجاوران دست دراز کنند و تکدی گری نماند. افرادی که تکدی گری می کنند قابل تقسیم هستند، می شود این افراد را به چند دسته تقسیم کرد. یک عده هستند که توانمند نیستند، یعنی به دلیل مشکلات جسمی نمی توانند کاری انجام دهند و از روی ناچاری دست به این کار می زنند. بنده معتقدم که حتی از روی ناچاری هم نباید تکدی گری کرد، چون در کشور ما نهادهایی وجود دارند که به همین افراد برای گذران زندگی و توانمندسازی آنان کمک می کنند.

آن چیزی که مهم است؛ شناسایی این افراد می باشد. باید بررسی کنیم که متکدیانی که واقعا نیازمند هستند و از روی ناچاری دست به این کار می زنند، چه درصدی از کل متکدیان را به خود اختصاص می دهند. بالاخره افرادی هم هستند که واقعا نیازمند نبوده و به خاطر راحتی کار و درآمد بالادست به این عمل می زنند.

بهترین راهکار این است که وقتی یک متکدی توسط شهرداری یا نهادهای دیگر جمع آوری می شود، صاحب شناسنامه گردد. باید بررسی شود که عقبه این فرد چیست و چرا دست به این کار زده است. باید یک کار روان شناسانه و روان کاوانه روی این فرد انجام شود تا مشخص شود که علت های اولیه و ثانوی این که فردی آمده و دست به تکدی گری زده؛ چه بوده است؟ اگر این کار انجام شود، یک غربالگری مناسبی صورت گرفته و افرادی که واقعا و از روی ناچاری و ناتوانی جسمی دست به این کار زده اند و افرادی که سودجویانه چنین عملی را انجام می دهند، مشخص می شود.

به هرحال تکدی گری با هر عنوانی که باشد در همه جا به خصوص شهر قم که ام القرای جهان اسلام است و نگاه همه جهانیان به سوی این شهر می باشد، توجیهی ندارد. نقش سازمان های حمایتی هم در این زمینه بسیار پررنگ است. شهرداری وظیفه جمع آوری این افراد را بر عهده دارد، ولی ساماندهی و توانمندسازی این افراد بر عهده دیگر نهادهای مسئول است که اگر آن ها به خوبی به وظیفه خود عمل کنند، می توانیم در آینده شاید این باشیم که دیگر حتی یک فرد هم در سطح شهر قم اقدم به تکدی گری نکند و چهره ظاهری شهر بهبود یابد.

نکته دیگری که می تواند در خصوص جمع آوری این معضل بسیار مهم باشد، نگاه مردم به این مشکل است. به هرحال مردم ایران به خصوص مردم شهر مقدس قم به لحاظ اعتقادات مذهبی که دارند، با دیدن این افراد خیلی راحت دست به جیب می شوند و با این نگاه که کار خیرخواهانه و خداپسندانه ای انجام می دهند، به آن ها کمک می کنند، چه بسا که فرد سزاوار و مستحق این کمک هم نبوده است. لذا مردم هم باید در این خصوص نگاه متفاوتی داشته باشند و سعی نمایند کمک های خود را به سازمان های حمایتی بدهند تا آن ها بتوانند این کمک ها را به دست افراد واقعا نیازمند برسانند.

موضوع دیگری که در اینجا قابل بحث است، برخورد مقطعی با معضلات اجتماعی است که باید به عنوان یک آفت از آن نام ببریم. موضوع تکدی گری باید آسیب شناسی دقیق شود تا بتوانیم یک باره نسبت به جمع آوری آن از سطح جامعه اقدام کنیم. رفع معضل تکدی گری نیازمند کار علمی است تا بر اساس آن علت ها به صورت دقیق مشخص و راهکارهای مناسب نیست برای آن در نظر گرفته شود. طی چند سال اخیر غالبا تصمیمات آنی و زودگذر بوده و به همین دلیل هم نتیجه بخش نیست.

حضور متکدیان خارجی در شهر قم مساله ای است که به هیچ عنوان نمی توان آن را قبول کرد. حضور این افراد واقعا نشان از ضعف سازمان دهی ما در این مسئله است. از سوی دیگر تعداد زیادی از متکدیان که در قم حضور دارند، ساکن قم نیستند. بلکه این شهر را به عنوان یک محل امن و مناسبی قرار داده اند که بتوانند به مقاصد سوء خود دست پیدا کنند.

معتقدم که اگر هر نهادی به درستی و بر اساس کار علمی و کارشناسانه، وظیفه خود را انجام دهد، این معضل می تواند در شهر قم مرتفع و حتی به صفر برسد.

انتهای پیام/136