گزارشی از وبینار بین المللی «رحمت از دیدگاه اسلام و مسیحیت» در قم

به گزارش قم نگار، وبینار رحمت از دیدگاه اسلام و مسیحیت از سوی دانشگاه مجازی المصطفی و با همکاری انجمن اسلام و مسیحیت مؤسسه بین المللی مطالعات اسلامی و مؤسسه صلح و ادیان برگزار شد.

بر اساس این گزارش، در این وبینار شرکت کنندگانی از کشورهای ایران، لبنان، کانادا، ایتالیا، آلمان، اتریش، پاکستان و اسپانیا و همچنین اساتیدی از دانشگاه مجازی المصطفی و حوزه علمیه قم حضور داشته و به بحث و گفتگو در این زمینه پرداختند.

این گزارش می افزاید: در این وبینار پس از تلاوت قرآن کریم، ویدئویی از کنفرانس رحمت هشتم دسامبر ۲۰۱۶ در دانشگاه «پاپی لاترانزه ایتالیا» که با حضور جمعی از اندیشمندان اسلامی و مسیحی برگزار شده بود، برای مهمانان پخش شد.

مهمانان حضوری و غیرحضوری وبینار
آقای پروفسورهری هوبنر از کانادا، استاد دانشگاه منونایت کانادا»، «سرکار خانم کلارا لوپز از اسپانیا، پژوهشگر مهدویت و منجی گرایی در اسلام و مسیحیت، دانش آموخته دانشگاه انجلیکوم واتیکان»، «جناب آقای دکتر جوزف کراوس از جمهوری چک، استاد علوم سیاسی دانشگاه ماساریک چک»، «جناب آقای توبیاس اشنایدر، عضو گروه علمی مطالعات اسلامی بخش آلمانی»، «حجت الاسلام والمسلمین عباسعلی براتی، مدیر گروه فرهنگ و تمدن اسلامی موسسه آموزش های کوتاه مدت و فرصت های مطالعاتی المصطفی»، «حجت الاسلام والمسلمین سید سلمان نقوی، مدیر گروه مطالعات اسلامی دانشگاه مجازی المصطفی»، «دکتر شجاعی پور، مدیر فرصت های مطالعاتی موسسه آموزش های کوتاه مدت المصطفی» و «دکتر سید محمد حسین چاوشیان، عضو گروه علمی مطالعات اسلامی دانشگاه مجازی المصطفی» از مهمانان حضوری و «پروفسور ایوان ارتلوف»، «دکتر کریستین ماخک»، «کشیش ادموند از اتریش»، «سرکار خانم لیندا قدار»، « کشیش آقای نعمه صلیبا از لبنان» و «دکتر پاولو از دانشگاه ورونا ایتالیا» از مهمانان غیرحضوری بوده اند.

قابل ذکر است؛ نخستین سخنران این وبینار، «پروفسور هری هوبنر» از کانادا بود که سخن خود را در خصوص اهمیت رحمت در آموزه های کتاب مقدس آغاز کرد.

مأموریت عیسی مسیح بر پایه رحمت و صلح استوار گشته بود
وی ضمن اشاره به نام گذاری سال ۲۰۱۶ میلادی توسط پاپ و ارتباط آن با آموزه های مسیحیت خواستار گسترش رحمت و صلح میان تمام ملل شد و گفت: رحمت مختص پیروان مکاتب الهی است و مأموریت عیسی مسیح بر اساس رحمت و صلح استوار گشته بود.

سخنران بعدی این وبینار، «سرکار خانم استاد کلارا لوپز» از اسپانیا و دانش آموخته واتیکان بود که به رابطه حقوق بشر و رحمت اشاره و آیاتی از عهد قدیم درباره رحمت قرائت کرد.

گسترش رحمت؛ بهترین راه برای رفع اختلافات بین المللی
وی بهترین راه حل برای رفع اختلافات در سطح بین المللی را گسترش رحمت دانست و رحمت و مهربانی را به عنوان عناصری تأثیرگذار در بهبود روابط افراد و قومیت ها مطرح کرد.

در ادامه «پروفسور ایوان ارتلوف» از اتریش رحمت را کلید رهایی از درد و رنج بشریت عنوان کرد و گفت: منبع اصلی رحمت، رحمت الهی است که موجب می شود قلب ها به هم نزدیک شده و از درد و مشکلات فاصله گیرند.

حجت الاسلام والمسلمین عباسعلی براتی سخنران دیگر این وبینار به برکات رحمت درجامعه و تمدن اسلامی اشاره کرد و گفت: پیامبر(ص) با رحمت الهی، مهربانی و حسن خلق توانست تمدن اسلامی را بنا سازد.

وی با اشاره به ۲ صفت رحمان و رحیم خداوند متعال، ابراز داشت: رحمت الهی شامل تمام انسان های دین دار و بی دین خواهد شد و صفت رحیم بودن خداوند منحصر در بندگان خاص الهی می شود.

دولت ها با استفاده از رحمت، روابط حسنه ای با سایر کشورها داشته باشند
در ادامه دکتر جوزف کراوس از جمهوری چک سخن خود را در خصوص مسائل سیاسی و روابط بین المللی با محوریت اخلاق و رحمت آغاز نمود و گفت: دولت ها باید با الگوگیری مناسب از متون دینی و بهره گیری از رحمت، روابط حسنه ای با سایر کشورها داشته باشند که در این صورت، اختلافات فروکش کرده و صلح جایگزین جنگ و کشمکش های دو طرفه خواهد شد.

حجت الاسلام والمسلمین شجاعی پور دیگر سخنران این وبینار خاطرنشان ساخت: واژه رحمت در واقع از کلمه "رحم" مادر گرفته شده و همانگونه که رحم مادر آبستن محبت مطلق مادر می باشد، در واقع در این دنیا نیز رحمت واسعه خداوند فراگیر است و این رحمت واسعه ریشه در محبت مطلق خداوند به مخلوقات خود دارد.

خانم «لیندا قدار از لبنان» از طریق ویدیو کنفرانس مهمان دیگر این وبینار بود که به نقش پیامبر اسلام(ص) در گسترش رحمت الهی در جامعه پرداخت و آن را جزو جدا نشدنی زندگی مسالمت آمیز دانست.

وی گفت: جمله «ارحم ترحم» راه گشای مناسک اجتماعی بشر می باشد.

با رحمت الهی، همگرایی و وحدت را در میان هم نوعان گسترش دهیم
سپس آقای «دکتر ماخک از کشور اتریش» سخنرانی اش را در ارتباط با رحمت آغاز کرد و ضمن پاسخ به سوال دکتر گلستانی دبیر علمی وبینار درخصوص وظیفه اروپایی ها در قبال پناهجویان سوری، بیان داشت: همه ما نیازمند برقراری صلح و عدالت هستیم و با رحمت الهی می بایست همگرایی، وحدت و حس انسانیت را میان هم نوعان خود گسترش دهیم.

مهمان دیگر غیر حضوری این وبینار، «کشیش صلیبا از لبنان» بود که با ابراز خوشحالی و رضایت از مباحث مطرح شده، اظهار داشت: امروزه جهان نیازمند رحمت و صلح است و اگر به معارف دینی در ادیان توحیدی بخصوص اسلام و مسیحیت بنگریم، متوجه تاکیدات فراوان در خصوص صلح و رحمت به عنوان راه حل زندگی مسالمت آمیز به دور از افراطی گری و خشونت خواهیم شد.

خشونت خارج از ذات بشری است
در ادامه استاد «سید سلمان نقوی از پاکستان» و عضو هیئت علمی دانشگاه مجازی المصطفی به بیان رحمت واسعه الهی در خلقت انسان، جنبه ملکوتی انسان و جایگاه حقیقی آن در نظام خلقت پرداخت و گفت: در جهان همه چیز برای انسان و انسان برای خدا خلق شده است؛ لذا هرگونه خشونت خارج از ذات بشری می باشد.

آخرین سخنران وبینار بین المللی رحمت، دکتر سید محمد حسین چاوشیان، عضو گروه علمی مطالعات اسلامی دانشگاه مجازی المصطفی بود که اهمیت و جامعیت رحمت از دیدگاه قرآن کریم را مورد بررسی قرار داد و ابراز داشت: در بیش از ۵۰۰ آیه از قرآن کریم موضوع رحمت آورده شده که تمام بندگان می توانند از رحمت الهی بهره مند گردند.

رحمت الهی صرفا شامل بندگان مؤمن نخواهد بود
وی با اشاره به یکی از آیات قرآن کریم مبنی بر عدم ناامیدی از رحمت الهی، خاطرنشان ساخت: بندگان هرچه در عمر خود دچار خطا و لغزش شده باشند، نباید هرگز از رحمت الهی ناامید شوند؛ چراکه جامعیت رحمت خداوند تمام انسان ها را در بر گرفته و صرفا شامل بندگان مؤمن نخواهد بود؛ هرچند رحمت خاص الهی به نیکوکاران نزدیک تر است.

یادآور می شود در پایان این وبینار، حجت الاسلام والمسلمین امینی گلستانی، مدیر مؤسسه صلح ادیان و دبیر علمی این وبینار ضمن نقدیر و تشکر از تمام مهمانان حضوری و غیرحضوری، نامه تاریخی پیامبر اسلام (ص) به مسیحیان را به عنوان مانیفست پایانی وبینار بین المللی رحمت قرائت کرد.

مرامنامه دیالوگ اسلام و مسیحیت
خاطرنشان می شود، مرامنامه دیالوگ اسلام و مسیحیت بعنوان بیانیه اختتامیه وبینار در پایان قرائت شد که بدین شرح می باشد:

به نام خداوند بخشنده مهربان.

اين عهدى است كه محمّدبن عبداللّه، فرستاده خدا، براى تمام مسيحيان نوشته است. اين نامه‏اى است كه آن را محمّدبن عبداللّه براى همه مردم نوشته تا آنان را بشارت دهد و انذار كند... تا براى مردم بر خدا بعد از نبى حجتى نباشد، و خداوند عزيز و حكيم است. اين نامه را نوشت براى اهل ملت او، و براى هر كسى كه در مشرق يا مغرب زمين، مسيحى است، دور باشد يا نزديك، عرب فصيح باشد يا عجم، شناخته شده باشد يا ناشناخته. اين نامه عهدى است براى آنان، و هركس عهدِ در آن را بشكند و با آن مخالفت كند و از آنچه امر شد تعدى كند، همانا عهدِ خدا را شكسته و ميثاق خدا را نقض كرده و دين خدا را مسخره كرده و او مستوجب لعنت است، چه از حاكمان باشد يا از مسلمانانِ مؤمن... براى مسيحيان است، آنچه براى من، نزديكان من، ملت من و طرف‏داران من است. مثل اين است كه آنان رعيت و اهل ذمّه من هستند. ما هرگونه اذيت كردن آنان را منع مى‏كنيم... . هيچ اسقفى لازم نيست اسقفيت خود را تغيير دهد. هيچ راهبى لازم نيست كه از رهبانيت خود دست كشد. هركس در صومعه هست، بماند. هركس در گردش است، بگردد. هيچ بنايى از كليساها و محل تجارت آنان نبايد خراب شود، و هيچ چيز از مال كليساها نبايد در بناى مسجد و منازل مسلمانان وارد شود. هركس اين كار را بكند، عهد خدا را شكسته و با رسول او مخالفت ورزيده است. بر راهبان و اسقفان، نه جزيه است نه غرامت، و من ذمّه آنان را در هرجا كه باشند، حفظ مى‏كنم؛ در خشكى يا بيابان، در شرق يا غرب، در جنوب يا شمال، آنان در ذمّه و ميثاق من هستند و از هر بدى در امان‏اند. و همچنين هركس كه در كوه‏ها يا مواضع مبارك، عبادت مى‏كند، اين‏گونه است و از محصول زراعتشان خراج و زكات نگيريد... با آنان مگر به چيز خوب مجادله نكنيد... هركس با عهد خدا مخالفت ورزد و برخلاف آن عمل كند، ميثاق خدا را مخالفت كرده و با رسول خدا مخالفت ورزيده است... كسى تا دنيا زنده است نبايد به اين عهد مخالفت ورزد تا دنيا به آخر برسد.

انتهای پیام/۱۳۷