عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: کار مهم حضرت امام (ره) این بود که جامعه حول محور امامت و ولایت را إحیا فرمود و پس از ایشان، مقام معظم رهبری نیز در حال نگهداری از این دستاورد بزرگ انبیای الهی هستند.

به گزارش قم نیوز آیت الله محسن اراکی که امروز در جمع طلاب مدرسه علمیه امام زین العابدین (ع) سخن می گفت با تبریک اعیاد ماه رجب و ایام الله دهه فجر انقلاب اسلامی اظهار کرد: ماه رجب، ماه امامت و ولایت است.
وی با اشاره به آیه مبارکه «یسئلونک عن الاهلّه قل هی مواقیت للناس و الحجّ و لیس البرّ بأن تأتوا البیوت من ظهورها و لکنّ البرّ من اتّقی و أتوا البیوت من ابوابها» بیان کرد: این آیه در معنای تأویلی خود از آیات مهم مربوط به ولایت امیرالمؤمنین (ع) است؛ به بیان دیگر این آیه در معنای عمیق خود، امامت را محل اجتماع مردم و برای تحقق نظم اجتماعات آنان معرفی می فرماید.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ادامه داد: خداوند در این آیه و با تعبیر وارد شدن برخی از پشت خانه ها، به غاصبان امامت اشاره می فرماید؛ ضمن آن که تعبیر «و اتوا البیوت من ابوابها» تنها دارای معنای ظاهری نیست، بلکه حضرت رسول الله (ص) با روایت «انا مدینه العلم و علی بابها» این آیه را تفسیر فرموده اند.

اراکی افزود: باید دقت داشت که استفاده از تعبیر «مدینه» در این روایت و نه عباراتی مانند «مرکز» یا «بیت»، نمادی از جامعه است؛ جامعه ای که بر اساس علم برپا می شود و هرکه می خواهد در آن وارد شود، باید از در اصلی وارد شود.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام اضافه کرد: بنابراین باید گفت هر اجتماعی که امام، محور آن نباشد، اجتماع مطلوبی نیست و هر اجتماعی که محورش امام باشد، اجتماع عَلَی التّقوی خواهد بود.

اراکی با اشاره به آیه «إنّ عدّه الشّهور عند الله إثنا عشر شهرا» نیز گفت: خداوند در این آیه از امامت به ماه های الهی تعبیر می فرماید و در ادامه به 4 ماه حرام اشاره می شود که در تفاسیر از آن ها به 4 امامی که دعوت به جهاد مسلّح کردند یاد شده، یعنی امام امیرالمؤمنین (ع)، امام حسن مجتبی (ع)، حضرت سیدالشهداء (ع) و امام زمان (عج).

استاد دروس عالی حوزه های علمیه همچنین کعبه را نماد امامت و ولایت و بیت الله الحرام را بیت الامام خواند و خاطر نشان کرد: آیاتی مانند «و إذ بوّأنا لابراهیم مکان البیت» به همین معنا اشاره دارد.

وی همچنین دین مبین اسلام را دین جامعه ساز معرفی کرد و گفت: دوران حکومت انبیای بنی اسرائیل، دورانی آزمایشی برای حکومت محمد (ص) و آل محمد (ع) بود.

اراکی در توضیح بیشتر این نکات تأکید کرد: بنابراین امام معصوم (ع) محل و محور اجتماع مردم است، ضمن آن که ویژگی دیگر امام (ع)، معیار بودن وی برای تشخیص حق از باطل است.

استاد دروس عالی حوزه های علمیه افزود: ما نباید ائمه معصومین (ع) را با کار خیر بسنجیم؛ بلکه این کار خیر است که با ایشان سنجیده می شود و به بیان دیگر، ائمه معصومین (ع) معیار خیر و حق هستند.

وی اضافه کرد: گاهی چنین بیان می شود که آیا خانه نشینی امیرالمؤمنین (ع) یا صلح امام حسن (ع) و مانند آن درست بود یا نه؛ در حالی که گفتمان شیعه باید این باشد که چون امیرالمؤمنین (ع) خانه نشینی کرد یا امام حسن (ع) صلح را برگزید؛ پس حتما این کارها درست بوده است.

اراکی سپس به آیه مبارکه «و نضع الموازین القسط لیوم القیامه» توجه داد و گفت: در تفسیر این آیه اشاره شده که انبیاء و اوصیاء ترازو هستند و همچنین مرحوم فیض کاشانی در تفسیر صافی اشاره دارد که موازین بر دو گونه اند که یکی ترازوی اشیاء است و دیگری ترازوی اعمال که ترازوی اعمال همان معصومین (ع) هستند.

وی افزود: بنابراین در روز قیامت، معصومین (ع) به عنوان سنجه عمل می کنند و نیازی به سوال و جواب نیست؛ ضمن آن که اگر در این دنیا، شاکله ما با گوشت و پوست تشکیل می شود، اما در آن دنیا، این اعمال ما هستند که تصویر ما شکل می دهند.

استاد دروس عالی حوزه های علمیه با تأکید بر این که ائمه معصومین (ع) موازین و معیارهای ما هستند و ما را با آنان می سنجند ادامه داد: همه پیام دین آن است که ما آمده ایم تا علی ابن ابی طالب (ع) و ائمه معصومین (ع) را بشناسیم، خودمان راه آنان را بپیماییم و این راه را به دیگران نیز معرفی کنیم.

وی با اشاره به فرارسیدن ایام الله دهه فجر و گرامیداشت یاد حضرت امام (ره) تصریح کرد: امام (ره) به دنبال همین جامعه سازی بود و جامعه مبتنی بر امامت را إحیا کرد و مقام معظم رهبری هم در همان مسیر به دنبال نگهداری از این دستاورد بزرگ انبیای الهی هستند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با گرامیداشت یاد استاد خود، مرحوم آیت الله صدر گفت: ایشان می فرمود کار حضرت امام (ره) در به ثمر رساندن انقلاب اسلامی، تحقق آرزوی پیامبران بود؛ بنابراین باید از این میراث یعنی جامعه تشکیل شده الهی حول محور امامت محافظت کرد؛ بویژه آن که دشمنان تحمل این میراث را ندارند.

پایان پیام/ 137