قم نیوز: امروز دوشنبه پنجم فروردین، 13 جمادی الاول 1434 هجری قمری به روایتی مصادف است با شهادت حضرت زهرا(س) که او را می توان بزرگترین و انقلابی ترین بانوی دنیای اسلام نامید.

به گزارش قم نیوز، پنج سال پس از بعثت پیامبر اکرم (ص) درست در سال هجرت مسلمانان به کشور حبشه حضرت خدیجه در شب بازگشت رسول الله (ص) از معراج کودکی را آبستن گشت که ملائک قرن ها در انتظار میلادش بودند، زهرا (س) از همان آغاز آرام بخش زخم های دل مادر بود، به طوری که قبل از تولد در رحم با خدیجه صحبت می کرد.

بالاخره انتظار به پایان رسید و خانه پیامبر (ص) نورانی شد، در همان لحظه جبرئیل بر زمین فرود آمد و بیان کرد که ˈیا رسول الله خداوند امر کرده نام کودک را فاطمه بگذاریدˈ مدتی گذشت، زهرای اطهر که هنوز گرمی عشق مادر را آن چنان نچشیده بود در شعب ابی طالب به سوگ او نشست.

از آن روز به بعد فاطمه (س) به جای مادر در مقابل بی حرمتی های مشرکان مکه از همه مراقبت می کرد، تا مدتی بعد در سال ۱۳ بعثت صدیقه مرضیه (س) به همراه فاطمه بنت اسد و فاطمه بنت زبید به سرپرستی جوان دلاور بنی هاشم علی بن ابیطالب (ع) پس از همه به یثرب مهاجرت کرد.

اینک زهرا (س) دختری با کمال گشته که به نقل از عایشه شبیه ترین افراد به پیامبر (ص) از نظر اخلاق و سیما بود، و مردمان مدینه همانند ابوبکر، عمر و... خواستار او شده بودند، اما رسول الله (ص) خواهش آنان را با این کلام رد کرد ˈمنتظر قضای الهی هستمˈ سرانجام پس از درخواست علی (ع)، جبرئیل دستور خداوند را مبنی بر ازدواج کوثر ولایت و امیر مؤمنان (ع) به پیامبر داد.

این شادی نیز دیری نپایید، و چشمان ام ابیها (س) در غم از دست دادن پدر گریان گشت، اما شاد بود، از این که در آینده ای نزدیک به پدر می پیوندد، پس از رحلت خاتم الانبیا(ص) مردم مدینه سخن رسول خدا (ص) را در غدیر خم به فراموشی سپردند، و امام زمان خود، علی بن ابیطالب (ع) را خانه نشین کردند، و برای زیر پا گذاشتن حرمت فاطمه فدک را نیز از او گرفتند.

بانوی نمونه اسلام در سال ۱۱ هجرت پس از این که کارگزاران حکومت او را میان در و دیوار قرار داده، خانه اش را آتش زده و کودک نازنینش را قبل از تولد به شهادت رساندند در بستر بیماری افتاد و در مقابل چشمان گریان فرزندانش به همراه ملائکی که به استقبال آمده بودند، به آسمان پیوست، و شهادت را سرلوحه زندگی فرزندانش نمود. مزار پاک او از دیدگان پنهان است.

فاطمه (س) انقلابی ترین زن در دنیای اسلام
شخصیت زهرای اطهر(س)، در ابعاد سیاسی و اجتماعی و جهادی، شخصیت ممتاز و برجسته ‏ای است، به طوری که همه‏ زنان مبارز و انقلابی و برجسته و سیاسیِ عالم می‏توانند از زندگی کوتاه و پرمغز او درس بگیرند.

زنی که در بیت انقلاب متولّد شد و تمام دوران کودکی را در آغوش پدری گذراند که در حال یک مبارزه‏ عظیم جهانی فراموش‏ نشدنی بود، آن زنی که در دوران کودکی، سختیهای مبارزه‏ دوران مکه را چشید، به شعب ابی طالب برده شد، گرسنگی و سختی و رعب و انواع و اقسام شدت های دوران مبارزه‏ مکه را لمس کرد و بعد هم که به مدینه هجرت کرد، همسر مردی شد که تمام زندگیش جهاد فی سبیل الله بود و در تمام قریب به یازده سال زندگی مشترک فاطمه‏ زهرا و امیر المۆمنین (ع)، هیچ سالی، بلکه هیچ نیم سالی نگذشت که این شوهر، کمر به جهاد فی سبیل الله نبسته و به میدان جنگ نرفته باشد و این زن بزرگ و فداکار، همسریِ شایسته‏ی یک مرد مجاهد و یک سرباز و سردار دایمی میدان جنگ را نکرده باشد.

زندگی فاطمه‏ ی زهرا (س)، اگرچه کوتاه بود و حدود بیست سال بیشتر طول نکشید اما این زندگی، سرشار از جهت جهاد و مبارزه و تلاش و کار انقلابی و صبر انقلابی و درس و فراگیری و آموزش به این و آن و سخنرانی و دفاع از نبوّت و امامت و نظام اسلامی بود.

جهاد نمونه در میدانهای مختلف
جهاد آن بزرگوار در میدانهای مختلف، یک جهاد نمونه است. در دفاع از اسلام، در دفاع از امامت و ولایت، در حمایت از پیغمبر، در نگهداری بزرگترین سردار اسلام، یعنی امیر المۆمنین(ع) که شوهر او بود.

امیر المۆمنین (ع) در باره‏ ی فاطمه‏ی زهرا (س) فرمود: ˈما أغضبنی و لا خرج من امریˈ یک‏ بار این زن در طول دوران زناشویی، مرا به خشم نیاورد و یک ‏بار از دستور من سرپیچی نکرد. فاطمه ‏ی زهرا (س) با آن عظمت و جلالت، در محیط خانه، یک همسر و یک زن است، آن‏گونه که اسلام می‏گوید.

انتهای پیام/۱۱۶/