قم نیوز: حرف یک کلام است. قرآن در جامعه ما مهجور است. چاپش برای سود و نامش برای سوگند استفاده می‌شود. سفره عقد مزین به قرآن است و در قبرستان تسکین دهنده اما در آموزش و پرورش مهجور است و در آموزش عالی مهجور‌تر.

 به گزارش قم نیوز، خیلی از ما بیشترین بهره را از آیاتش برای دفع چشم زخم می‌بریم. بسیاری درس‌خوانده‌های ما نمی‌توانند آن را بدون غلط بخوانند و بسیاری که می‌توانند بخوانند عمل نمی‌کنند. حتی در شب نزول آن را سر می‌گیریم اما کلامی از تفسیرش سخن نمی‌گوییم. در سخنرانی‌ها از خواب و شعر و روایت سخن گفته می‌شود اما از قرآن نه. حتی در میان تالیان تدبر در قرآن امری کمیاب است.
 
بسیاری عروس و دامادها زندگی مشترک خود را با نگاه‌ کردن به آیات قرآن آغاز می‌کنند اما در هیچ یک از بزنگاه‌ها به همان آیات مراجعه نمی‌کنند. وقت برای تلاوت بسیار کم می‌گذاریم و برای تدبر بسیار کمتر در حالی که ساعت‌ها وقت خود را صرف شبکه‌های اجتماعی یا رسانه‌های جمعی مانند تلویزیون می‌کنیم.
 
قرآن مهجور است و صرف کردن میلیاردها بودجه هم نتوانسته این مهجوریت را از میان ببرد. می‌گویند: "آب دستی در چاه ریختن بی‌فایده است" باید بخواهیم. همه باید بخواهیم تا قرآن در زندگی‌مان جاری شود و زلال آیاتش لحظاتمان را نورانی کند.
 
استفاده از ظرفیت هیئت‌های مذهبی
 
تجلی خواستن مردم همیشه در نهادهای اجتماعی ظهور و بروز پیدا می‌کند و هیئت‌های مذهبی بزرگ‌ترین نهادهای دینی در جامعه ما هستند. این هیئت‌ها که بر پایه عشق و علاقه مردم به اهل بیت(ع) بنا نهاده شده‌اند، از آنجا که در متن مردم رسوخ کرده‌اند، بهترین ابزار برای تعمیق فرهنگ دینی هستند و به نظر می‌رسد استفاده از آنها برای ترویج فرهنگ قرآنی در جامعه راهی آزموده شده باشد.
 
حجت‌الاسلام سيد جواد عظیمی، مسئول دارالقرآن الكريم سازمان تبلیغات اسلامی استان قم با اشاره به اینکه آنقدر که در هیئت‌های مذهبی به اهل بیت‌(ع) پرداخته شده به قرآن نپرداخته‌ایم، ابراز داشت: اگر بخواهیم روح قرآن در جامعه رسوخ پیدا کند، چاره‌ای جز وارد کردن هیئت‌های مذهبی در این عرصه نداریم.
 
وی افزود: طی همین سال‌ها نیز پرداختن هیئت‌های مذهبی به موضوعات مرتبط با اهل بیت(ع) و کم توجهی آنان به قرآن موجب شده تا مردم شناخت کمتری از قرآن داشته باشند و مشکل را باید از سرچشمه آن مرتفع کرد.
 
این کارشناس قرآنی در ادامه نقش مسئولان و حوزه‌های علمیه را مورد توجه قرار داد و افزود: طی قرن‌های اخیر حوزه‌های علمیه نیز به موضوع قرآن کم‌توجهی کرده‌اند و آنقدر که به اهل بیت(ع) و مسائلی مانند فقه اهمیت داده شده، به قرآن و تفسیر آن توجه نشده است. مبلغان ما کمتر از قرآن صحبت می‌کنند. آموزش قرآن حتی نسبت به آموزش احکام جدی گرفته نمی‌شود و تمام اینها به برنامه‌ریزی‌های وسیع و اصطلاح در فرهنگ دینی مردم و عملکرد هیئت‌های مذهبی و حوزه‌های علمیه نیاز دارد.
 
حجت‌الاسلام عظیمی در این زمینه دو راهکار ارائه داد؛ یکی اینکه تمام جلسات هیئت‌ها باید با تلاوت قرآن و تفسیر آن آغاز شود و دیگر اینکه در طول سال نیز برنامه‌های ویژه قرآنی برپا شود. این جلسات هم باید به تلاوت قرآن بپردازد و هم به مفاهیم و تفسیر آن.
 
مسئول دارالقرآن الكريم سازمان تبلیغات اسلامی، تامین ابزارهای مورد نیاز هیئت‌های مذهبی در این زمینه را از لوازم تحقق این امر شمرد.
 
به عقیده وی مهم‌ترین نیازی که هیئت‌ها در این زمینه دارند، اساتید برجسته قرآنی است که شیوه ارتباط با نسل جوان را نیز بدانند. این موضوع نیز به همکاری گسترده حوزه‌های علمیه و اهتمام آنها به تربیت چنین اساتیدی وابسته است. اما در سال‌هاي اخير توجه برخي هيئت‌هاي مذهبي قم به توسعه و ترويج مفاهيم و معارف قرآن كريم اندكي بيشتر شده است.
 
2 امانت جدایی ناپذیر
 
رسول محمدی، مسئول هیئت حضرت ابوالفضل(ع) در مسجد و حسینیه رسول اکرم است که از هیئت‌های فعال استان قم در حوزه قرآن محسوب می‌شود.
 
او می‌گوید بیشتر هیئتی‌ها گمان می‌کنند تمام وقتشان در هیئت باید با مداحی برای اهل بیت(ع) و برنامه‌های اینچنینی پر شود، در حالی که پیامبر در حدیث ثقلین خود قرآن و عترت را 2 امانت جدایی‌ناپذیر توصیف کرده است.
 
وی با اشاره به تقدم قرآن به عترت اظهار كرد: باید نگاه‌ها به فعالیت‌های هیئتی اصلاح شود. تا قرآن محور نباشد، کارهایمان نتیجه درستی نخواهد داشت.
 
محمدی می‌گوید تمام تلاشش این است که برنامه‌های قرآنی هیئت را طوری تنظیم کند که بیشترین جذب را از سوی جوانان و نوجوانان داشته باشد.
 
برگزاری مسابقات فرهنگی، دعوت از قاریان ممتاز اهدای جوایز و قرعه کشی برای سفرهای زیارتی از جمله شرایطی است که این هیئت ایجاد کرده تا بیشتری مخاطب را به سوی برنامه‌های قرآنی جذب کند.
 
البته برگزاری برنامه قرآنی با حضور کسانی که پای ثابت هیئت هستند، این مسئول هیئت را راضی‌ نمی‌کند. او می‌خواهد هر چه بیشتر جوانان و نوجوانان جذب این برنامه‌ها شوند تا قرآن در زندگی این نسل جاری شود. او معتقد است آسیب‌هایی که امروز برای نسل جوان وجود دارد به خاطر دوری از قرآن است.
 
شهری با رنگ و بوی قرآن
 
حسین صالح، مسئول هیئت جان‌نثاران حسین بن علی(ع) نیز جذب جوانان به برنامه‌های قرآنی را اولویت کاری هیئت خود می‌داند.
 
به گفته او اگر بخواهیم قرآن را در برنامه‌های هیئت‌ها وارد کنیم ابتدا باید شور و اشتیاق جوانان را در برنامه‌ها وارد کرد و از آنها خواست تا خودشان برنامه‌های قرآنی را پیگیری کنند تا هر چه بیشتر همسالان خود را به این برنامه‌ها دعوت کنند.
 
وی اخلاق خوب مسئولان هیئت را نخستین گام در این زمینه می‌داند.
 
در هیئت حسین بن علی(ع) نیز محافل قرآنی با حضور حافظان برجسته قرآن و قاریان بین‌المللی برگزار می‌شود.
 
به گفته صالح جوانان استقبال بسیار خوبی از این برنامه‌ها کرده‌اند. برگزاری مسابقات فرهنگی و حمایت از جوانان برای سفرهای زیارتی از دیگر ابزارهایی است که وی برای جذب جوانان به برنامه‌های قرآنی استفاده می‌کند.
 
جواد اشعری، عضو هیئت رئیسه شورای هیئات مذهبی استان قم و مسئول هیئت مجمع عاشقان حضرت محسن(ع) است.
 
وی عقیده دارد باید فعالیت‌های قرآنی هیئت‌های مذهبی به جایی برسد که تمام شهر رنگ و بوی قرآن بگیرد.
 
اشعری در این زمینه می‌گوید: برای هر چه بهتر انجام شدن این کار باید هیئت‌ها با یکدیگر همکاری داشته باشند. یک هیئت می‌تواند برای فعالیت‌های قرآنی برنامه‌ریزی کند و هیئت‌های دیگر را برای شرکت در این برنامه‌ها و مشارکت در مدیریت آنها دعوت کند.
 
نیاز به عزم همگانی
 
خادم‌الرضا(ع) نیز که یکی از هیئت‌های با سابقه است و در حال حاضر 22 هزار جوان قمی را تحت پوشش برنامه‌های خود دارد، اقدامات خوبی در راستای ترویج فرهنگ قرآنی انجام داده است. این هیئت واحدی مخصوص به فعالیت‌های قرآنی دارد که با 40 هزار نفر عضو در طول سال این فعالیت‌ها را دنبال می‌کنند.
 
حمید ناطقی، مسئول این هیئت با اشاره به اینکه در تمام برنامه‌های هیئت خادم‌الرضا از قاریان برجسته استفاده می‌شود، ادامه داد: یک سری از همایش‌ها نیز با عنوان شبی با قرآن در طول سال برگزار می‌شود که در آن اساتید برجسته قرآنی در رشته‌های مختلف دعوت می‌شوند.
 
ناطقی معتقد است در حال حاضر برنامه‌های قرآنی بیشتر جنبه شعاری دارند و کمتر مجموعه‌ای توانسته برنامه‌هایی برگزار کند که مخاطب داشته باشد.
 
او در این زمینه می‌گوید: هیئت‌ها باید طوری برنامه‌ریزی کنند که جمعیت جلسات قرآنی‌شان کمتر از جمعیت عزادارن در روز عاشورا نباشد چرا که امام حسین(ع) برای زنده نگه ‌داشتن قرآن به قتلگاه رفت.
 
وی با اشاره به لزوم همراهی قرآن و عترت در فعالیت‌های مذهبی عنوان کرد: در این زمینه به عزم عمومی نیاز داریم چرا که به نظر می‌رسد غفلت صورت گرفته هم عمومی باشد.
 
مسئولان تا به حال آنطور که باید نسبت به برنامه‌های قرآنی توجه نشان نداده‌اند. جوانان کم‌اعتنایی کرده‌اند. حتی می‌بینیم در میان نذورات، نذر برای اهل‌ بیت(ع) بسیار بیشتر از قرآن است.
 
وی وارد شدن مراجع و علمای حوزه علمیه در این عرصه را لازم می‌داند و می‌گوید: همانطور که در موضوعاتی مانند تکریم سالروز شهادت حضرت زهرا(س) مراجع وارد شده و توانستند جریان بیافرینند، در زمینه قرآن نیز به چنین فرهنگ‌سازی‌هایی نیاز داریم.

انتهای پیام/123