قم نیوز: حجت الاسلام شمس اللهی بیان داشت: به عنوان نمونه سازمان تبلیغات که در واقع رسمی ترین نهادیست که در عرصه تبلیغ باید فعال باشد چرا یک بازخورد محسوس عینی ندارد؟علتش این است که این نهاد تبدیل به اداره شده است و افراد در آن حس تکلیفی ندارد موارد متعددی هست که اگر بخواهیم بگوییم یک مثنوی هفتاد من از کم کاری های سازمان تبلیغات فراهم خواهد شد.

به گزارش قم نیوز، یکی از وظایف مشخص و مهم دینی تبلیغ دین رسول خدا برای مردم می باشد و به همین منظور مبلغین در مناسبت های مختلف مذهبی من جمله ماه های رمضان، محرم و صفر به انجام این کار می پردازند. با این وجود جریان تبلیغی کشور گرفتار آفاتی شده که بالتبع آن باعث کاهش اعزام گروه های تبلیغی در مناسبت های مختلف به سرتاسر کشور شده است. به همین منظور خبرنگار فرهنگی 598 در گفت‌وگویی با حجت الاسلام عبدالصالح شمس اللهی، از روحانیون فعال در امر تبلیغ و پژوهشگر حوزه علمیه قم به بررسی این موضوع پرداخته است.

آیا اعزام مبلغین و فعالیت های گروه های تبلیغی از لحاظ کمی و کیفی تغییری کرده است؟

البته این سوال شما یک سوال آماریست که نیاز به کار دقیق آماری دارد اما در عرصه میدانی و مشاهدات آن چیزی که احساس میشود این است که در نقاط حساس و تاثیر گذاری مثل تهران که خط مقدم جبهه فرهنگی انقلاب اسلامیست هم از لحاظ کمی و بالتبع از لحاظ کیفی نیز این مسئله دچار ضعف شده است. بعضی از گروه های تبلیغی فعالیتهایشان محدود و یا تعطیل شده است و امکانات لازم برای حرکتهای تاثیر گذار فراهم نمیشود.

به نظر شما چه دلایلی باعث این ضعف شده است؟

دلایل این ضعف ممکن است چیزهای مختلفی بیان شود اما بگذارید به جای پرداختن به کار آماری من یک آسیب شناسی کنم. ببینید جریان تبلیغ یک جریانیست که آفات زیادی در این سالها پیدا کرده است و نمیتوان یک دلیل واحد برای آن بیان کرد؛اگر این آفات مرتفع نشود جریان تبلیغ از حیز انتفاع می افتد و اگر این اتفاق افتاد فلسفه وجودی حوزه های علمیه زیر سوال میرود و این تعارف بردار نیست.

آن آفات چه چیزهایی هستند؟

اولین آفت نداشتن یک سازمان فعال و خلاق در زمینه تبلیغ است؛ شما به سازمانهای فرهنگی تبلیغی که نگاه کنید هر کدام به صورت جزیره ای فعالیتهای مقطعی و محدود و یک نواخت دارند و در واقع به جرات میتوان گفت سازمانهای تبلیغی ما فشل و ناکارمد هستند و در بهترین حالت یک جریانهای آماری و صوری هستند.

به عنوان نمونه سازمان تبلیغات که در واقع رسمی ترین نهادیست که در عرصه تبلیغ باید فعال باشد چرا یک بازخورد محسوس عینی ندارد؟ علتش این است که این نهاد تبدیل به اداره شده است و افراد در آن حس تکلیفی ندارد موارد متعددی هست که اگر بخواهیم بگوییم یک مثنوی هفتاد من از کم کاری های سازمان تبلیغات فراهم خواهد شد.

بگذارید یک نمونه که برای خود من اتفاق افتاد برای شما عرض کنم تقریبا 2 سال پیش باهدف فعالیت در تهران به سازمان تبلیغات یکی از مناطق تهران مراجعه کردم بعد از چند بار رفت آمد گفتند پرونده تشکیل بده پرونده تشکیل دادیم بعد هر چه پیگیری کردیم هیچ حرکتی از طرف سازمان تبلیغات صورت نگرفت. گفتیم شاید مشکل مالی دارند به آنها اعلام کردیم ما از شما یک ریال پول هم نمیخواهیم تا ایام هفته وحدت رسید؛ تماس گرفتم که بالاخره شما قرار است همکاری بکنید یا نه؟؟ با کمال تعجب از من شماره حساب خواستند! سوال کردم برای چه گفتند یک پولی آمده میخواهیم بدهیم به مبلغین عرض کردم در قبال چه؟! گفتند شما در این ایام جایی منبر میروی؟ گفتم شاید هم نرفتم ! گفتند پیش ما که پرونده دارید گفتم بله گفتند این خودش کار است. عرض کردم شما برنامه بگذارید من می آیم. گفتند نه پول را میدهیم ولی برنامه نمیتوایم بگذاریم. که بعد از آن دیگر من با سازمان تبلیغات تماس نگرفتم .

این فقط یک بعد از برنامه های سازمان تبلیغات است و قس علی هذا سایر برنامه های سازمان را .

شما با چنین سازمان تبلیغاتی توقع دارید جریانها تبلغی چه پیشرفتی داشته باشند .

اهل منبر و تبلیغ این جمله را درک میکنند "چراغ سازمان تبلیغات خاموش است "

به همین منوال با کم و بیش سایر سازمانهای تبلیغی دچار کم کاری هستند البته دفتر تبلیغات اسلامی چند وقتیست به تبلیغ نوین و کارهای اینچنینی روی آوره است ولی با توجه به توان موجود در حوزه ها و همچنین نیاز جامعه اینها حرکتهای ناچیزی حساب میشود.

عدو ولایت پذیری نسبت به هم مشکل دیگریست که وجود دارد جبهه حق باید نسبت به هم ولایت پذیری و همپوشانی داشته باشد؛ اما ما میبینیم وجود چنین سازمان موازی باعث تقسیم توان مالی، نیروی انسانی و سایر امکانات شده است.چه لزومی دارد چندین مرکز با هم مبلغ اعزام کنند؟! این که این نهادها نمیتوانند به صورت متمرکز عمل کنند آفت است توان تقسیم شده باعث پائین آمدن کارایی میشود .

آفت دیگر استفاده ابزاری از جریان تبلیغی است؛ باز کردن این آفت صدای خیلی ها را در می آورد اما اهل فرهنگ در شهرهای بزرگ این موضوع را درک میکنند در تهران این موضوع دیگر از حد وضوح گذشته و همگان میدانند که جریانهایی میتوانند در تهران فعالیت کنند که به یک جریان خاص وابسته باشند. جریانی که چندین سال است از توان مالی یک مجموعه عظیم در راستای اغراض سیاسی خود استفاده میکند.

رشد بعضی از افراد در این وادی نیز خود آفتیست که مشکل ایجاد میکند افرادی که با صحبتهای رادیکال و بی پایه شهرت کسب میکنند و فضای تبلیغی را دچار تنش میکنند یکی از خدای داعشی حرف میزند و یکی در لباس روحانیت از اختیاری شدن حجاب صحبت میکند شما بدانید این حرکات جز در قالب شهرت طلبی در قالبی دیگر تعریف نخواهد شد.

یک آفت دیگر که واقعا جای تاسف دارد رواج روحیه تکسب از دین است ،شاید این حرف خوشایند خیلی ها نباشد اما تا واقعا به مشکل پرداخته نشود نمیشود به راه حل رسید. من نمیگویم به طلبه نباید پول داده شود بالاخره او هم زندگی دارد و باید تامین شود اما وجود این روحیه باعث میشود که جریان تبلیغ مسیرش عوض شود و ظرفیتهای تبلیغی از دست برود.

تبلیغ مقطعی نیز آفت دیگریست که باعث ضعف جریان تبلیغ میشود شما نگاه کنید دشمن علی الدوام در حال فعالیت است و یک لحظه از حرکت نمی ایستد اما متاسفانه 90 درصد تبلیغات ما در ماه های محرم و صفر و ماه رمضان و فاطمیه است و در واقع وادی تبلیغ در مابقی ایام تقریبا تعطیل است و این یعنی بی اثر شدن تبلیغات تبلیغ یعنی تربیت و تربیت باید مستمر باشد، آفات دیگری هم هست که در این مجال نمیگنجد.

به نظر شما چه راه حلهایی برای رفع این آسیبها وجود دارد؟

راه حل دادن مسئله ای تخصصی است و به صورت جزئی نمیتوان نظر داد اما چند نکته بدیهیست که تا زمانی که جریان تبلیغ یک سازمان واحد متمرکز نداشته باشد کار پیش نمیرود در درجه اول باید یک متولی تخصصی و واحد داشته باشند و در مراحل بعد باید برای تبلیغ مستمر عالمانه متناسب با زمان و مکان برنامه ریزی نمود که این تازه میشود اول کار.

در پایان این نکته ضروریست که اگر جریان تبلیغ صحیح دچار خدشه شود جامعه از وضع اسفبار فرهنگی فعلی عقب تر خواهد رفت و سیر قهقرائی جامعه به نابودی فرهنگی خواهد رسید.

انتهای پیام/135