قم نیوز: امروز سالروز ارتحال یکی از فقیهان و اندیشمندانی است که در سابقه خود، توجهی ویژه به بحث همگرایی اسلامی، شرکت در همایش‌ها و سمینارهای جهان اسلام و همچنین کار مطبوعاتی داشت.

به گزارش قم نیوز، سخن از آیت‌الله حاج میرزا خلیل کمره‌ای است؛ یکی از نخستین روحانیونی که به کار مطبوعاتی و رسانه‌ای روی آورد و تلاش و اهتمام خود را بر وحدت و همگرایی اسلامی متمرکز ساخت.

او متولد سال 1317 هجری قمری است. وی از نخستین شاگردان آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی بوده که به همراه ایشان به قم آمد و در این شهر سکنی گزید.

میرزا خلیل همچنین این توفیق را نیز داشت که از درس بزرگان دیگری مانند حضرات آیات شیخ محمدحسین نائینی، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی و سید ابوالحسن رفیعی قزوینی هم استفاده ببرد.

آشنایی مثال‌زدنی آیت‌الله کمره‌ای با متون اسلامی و بویژه تاریخ اسلام و همچنین تبحر او در نگارش دینی - اجتماعی، موجب شد تا بیش از 50 کتاب را به رشته تحریر درآورد و همچنین فعالیت مطبوعاتی خود را با نشریه «آیین اسلام» آغاز کند.

او بیش از هر چیز به وحدت و همگرایی اسلامی می‌اندیشید و در این راه ضمن مکاتبه‌های متعدد با علمای اسلام و همچنین حضور مستمر در کنگره‌ها و کنفرانس‌های اسلامی در سراسر جهان اسلام، تلاش کرد تا ضمن اثبات حقانیت شیعه، شبهات ایجاد شده علیه شیعه را نیز پاسخ دهد.

فعالیت همگرایانه و ممتاز او در این کنفرانس‌ها موجب شد تا چند بار از سوی نمایندگان جهان اسلام به عنوان ریاست برخی از کنفرانس‌ها و همایش‌ها برگزیده شود.

آیت‌الله کمره‌ای یک شعار محوری برای خود داشت که همانا «توحید کلمه برای کلمه توحید» بود و همه کوشش‌ها و فعالیت‌های خود را بر همین اساس، یعنی برای تقریب بیشتر امت واحده اسلامی سامان می‌داد و در این راه، اهمیت ویژه‌ای برای مراسم حج قائل بود و تلاش می‌کرد تا با تبیین شیعه ناب و زدودن غبار‌ها و شبهاتی مانند غلو شیعه درباره امامان، از جایگاه اصیل مذهب تشیع دفاع کند.

حضور فعال او در سمینارهای جهان اسلام موجب شد تا چند بار هم به نمایندگی از آیت‌الله بروجردی، به خارج از کشور اعزام شود و منادی وحدت کلمه و اسلام ناب محمدی باشد.

نباید فراموش کرد که فعالیتهای علمی مطبوعاتی آیت الله کمره‌ای، وی را از مبارزات سیاسی باز نداشت و اعتراض شدید او به کشف حجاب رضاخانی موجب شد تا هم تبعید و هم زندان را در پی این اعتراض به جان بخرد.

معظم له همچنین از تربیت شاگردان و تدریس در سطوح عالی حوزه و دانشگاه و از جمله دوره دکتری رشته الهیات دانشگاه تهران هم غافل نبود که حضرات آیات شیخ مرتضی حائری یزدی، سید مرتضی عسکری، علی اکبر غفاری و زین العابدین رهنما، از جمله بارز‌ترین شاگردانی هستند که در دامان این عالم مجاهد رشد یافته‌اند.

وی بر اساس فعالیت موثر رسانه‌ای خود، پس از بازگشت از سمینار‌ها و همایشهای جهان اسلام و یا سفرهای حج، مکتوباتی از این برنامه‌ها و سفر‌ها به رشته تحریر در می‌آورد و پیشنهادات متعدد و البته جالبی را هم در آن روزگاران ارائه می‌داد که نوشته زیر، پس از یکی از سفرهای حج از آن جمله است:

 «... اکنون شمردن نواقص و نقایص را به عهده نقادان گذارده، در اینجا فقط به ذکر علاج آن‌ها پرداخته و پیشنهادهایی به نظر می‌رسد که تقدیم ملل و دول مسلمین می‌شود و نقش‌هایی هم (برای حصول و تأمین هدف اصلی این اجتماع مقدس خطیر) به طور فشرده و اختصار ارائه می‌شود:

 اولا پیشنهاد می‌شود که هر 20 یا 30 نفر مسافر حج، به یک تن فقیه و عالم مذهبی سپرده شود یا با کاروان‌ها برای هر 30 نفر حاجی، یک نفر فقیه مذهبی در نظر گرفته شود که عمل طواف و حج را به طور صحیح به آنان تمرین بدهند. حتی ماکت مسجدالحرام را با حجر اسماعیل و درجه‌های پله‌های صفا و مروه را و جمره عقبه را، در وسط آن دیوار و تابلو، در جلوی دیدگان افراد بگذارند تا فقیه مذهبی، اعمال مذهبی را از روی ماکت به اشخاص نشان بدهد.

باید با استفاده از نیروی معنوی میلیون‌ها حاجی که هر سال در این مکان مقدس که گرد هم جمع می‌شوند، امنیت جهان از ما تأمین بشود، ولی مادام می‌شنویم که هر استعمارگری ما را و ممالک ما را از ملل توسعه نیافته می‌گوید، می‌فهمیم کار ما ناتمام است و جای امام خالی است؛ بدین معنی که جمعیت هست و مغز و جمجمه هست و استطاعت مالی هم هست، ولی آنکه روح به این جمعیت بدمد و بدهد نیست...»

و این، تنها گوشه‌ای از مکتوبات آیت الله میرزا خلیل کمره‌ای درباره حج ابراهیمی است.

این عالم فقیه و اندیشمند همچنین یادگارهایی از خود به جای گذاشت که ملکه اسلام، فتاوی صحابی کبیر سلمان فارسی، معجزه تاریخ امام عظیم حسین بن علی(ع)، قبله اسلام، آفاق کعبه، کلید امن جهان و اسرار حج از آن جمله است.

آیت الله میرزا خلیل کمره‌ای سرانجام در مانند چنین روزی یعنی در پانزدهمین روز از محرم الحرام سال 1405 هجری قمری به دیدار معبود شتافت تا پس از تکفین و تشییع، در یکی از حجره‌های صحن اصلی حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شود.

انتهای پیام/135