قم نیوز: عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: پدیده غیرانسانی و غیر دینی افراطی‌گری در منطقه نمی‌تواند بی ارتباط با سیاست‌های خارجی خشونت بار، تبعیض آمیز و سلطه خواهانه پاره‌ای از کشورهای بزرگ استکباری در عرصه بین‌الملل باشد.

به گزارش قم نیوز، حجت‌الاسلام والمسلمین احمد مبلغی با اشاره به ضرورت مطالعات دانش بنیان پیرامون افراط گرایی اظهار داشت: حقیقت این است در میان دانش‌هایی که باید براساس آن‌ها افراط گرایی را بررسی کرد، سه دانش جامعه شناسی، روابط بین‌الملل و دانش فقه از اهمیت بیشتری در این خصوص برخوردار هستند.

عضو خبرگان رهبری گفت: در زمینه «جامعه شناسی و افراط گرایی دینی» با دو حوزه روبرو هستیم؛ که یکی تأثیر اوضاع اجتماعی بر افراطی‌گری، و دیگری تأثیر افراط گرایی مذهبی بر جوامع است.

حجت‌الاسلام والمسلمین مبلغی یادآور شد: در خصوص اولی، یعنی تأثیر اوضاع اجتماعی بر افراطی‌گری مذهبی، عواملی همچون فقدان مدلی در امت برای همزیستی، قرارگرفتن ابرهای تکفیر و تضلیل در آسمان پاره‌ای از مراکز فتوی، خوانش نصوص به صورت قشری و سطحی (یعنی خوانش سلفی افراطی نسبت به نص) و وزیدن بادهای بحران زا در مسیر مخالف هویت اسلامی، بخش مهمی از عوامل شکل دهنده و یا زمینه دهنده به افراطی‌گری مذهبی است.

وی گفت: خوانش سطحی و قشری از نصوص موجب شده تا بخشی از مردم مسلمان، قضایای اجتماعی را ساده و نه پیچیده بپندارند و حتی به خود اجازه دهند به فکر تطبیق «نصوص ساده انگاشته شده» بر «قضایای اجتماعی ساده پنداشته شده» برآیند.

وی اظهار داشت: در ارتباط با دومی باید گفت که افراط گرایی مذهبی پنج خطر و آسیب بزرگ مانند «تأثیر سلبی بر دین مردم به ویژه بر اعتبار شریعت در نگاه و باور مردم»، «تأثیر سلبی و ویرانگر نسبت به امنیت در جوامع اسلامی»، «تأثیر سلبی و منفی بر ادبیات و مفاهیم جامعه»، «تأثیر سلبی و منفی بر اخلاق و محبت اجتماعی و تأثیر سلبی و منفی بر روابط اتباع مذاهب با یکدیگر را برای جامعه» در پی دارد.

رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی یادآور شد: در این زمینه روابط بین‌الملل و افراطی‌گری نیز با دو مقوله مواجه هستیم؛ یکی تأثیر نوع روابط بین‌الملل بر ایجاد یا تقویت افراطی‌گری مذهبی است و دیگری تأثیر افراطی‌گری بر روابط بین‌الملل.

حجت‌الاسلام والمسلمین مبلغی خاطرنشان کرد: در خصوص تأثیر نوع روابط بین‌الملل بر افراطی‌گری، می‌توان به نظریه متن و زمینه اشاره کرد به این معنی که افراطی‌گری به مثابه متنی است که در زمینه روابط خاص بین‌المللی بروز یافته است و آن، نوع روابط، سیاست‌ها و رویکردهای ناعادلانه حاکم بر روابط بین‌الملل است.

وی ادامه داد: به بیان دیگر، پدیده غیرانسانی و غیر دینی افراطی‌گری در منطقه نمی‌تواند بی ارتباط با سیاست‌های خارجی خشونت بار، تبعیض آمیز و سلطه خواهانه پاره‌ای از کشورهای بزرگ استکباری در عرصه بین‌الملل باشد. افزون بر این که این قدرت‌ها خود به ایجاد و تقویت افراطی‌گری مذهبی نیز دست می‌زنند.

حجت الاسلام والمسلمین مبلغی خاطرنشان کرد: در خصوص تأثیر گذاری منفی افراطی‌گری مذهبی بر روابط بین‌الملل نیز باید گفت که تزریق سایه خوف و تروریسم به فضای بین‌الملل، تحمیل سایه «شرایط جنگ خواهانه» به روابط بین‌الملل، انتقال خشونت و ناامنی به جوامع مختلف در سطح بین‌الملل و گسترش تعمیق فرهنگ غیر انسانی و بی رحمی در نگاه‌های ملت‌ها به یکدیگر، بخشی از این تاثیرگذاری است.

انتهای پیام/ ۱۳۶