قم نیوز: پرهیز از دمیدن در آتش جنجال های سیاسی مساله ای است که بارها رهبرانقلاب در مقاطع حساس، از جوانان مومن انقلابی خصوصا دانشجویان درخواست کرده بودند؛ توصیه اکید رهبرانقلاب در فتنه کوی دانشگاه 1378 جز فرمان آتش بس سیاسی چه می تواند باشد؟

پرهیز از دمیدن در آتش جنجال های سیاسی مساله ای است که بارها رهبرانقلاب در مقاطع حساس، از جوانان مومن انقلابی خصوصا دانشجویان درخواست کرده بودند؛ توصیه اکید رهبرانقلاب در فتنه کوی دانشگاه 1378 جز فرمان آتش بس سیاسی چه می تواند باشد؟

1)رهبرانقلاب در خطبه های نماز عید سعید فطر به روشنی تبیین کردند که #آتش_به_اختیار چه چیزی هست و چه چیزی نیست:

 از نظر ایشان آتش به اختیار منحصر در کارهای فرهنگی ایجابی است:

«آتش‌به‌اختیار به معنی کار فرهنگی خودجوش و تمیز است؛ معنایش این است که در تمام کشور، جوانها و صاحبان اندیشه و فکر، صاحبان همّت، خودشان با ابتکار خودشان، کارهای فرهنگی را پیش ببرند، منافذ فرهنگی را بشناسند و در مقابل آنها، کار انجام بدهند.»

و از نظر رهبرانقلاب، آتش‌به‌اختیار هیچ ربطی به درگیری های سیاسی ندارد:

«آتش به اختیار، به معنای بی‌قانونی و فحّاشی و طلبکار کردن مدّعیانِ‌ پوچ‌اندیش و مدیون کردن جریان انقلابی کشور نیست.نیروهای انقلابی بیش از همه باید مراقب نظم کشور، مراقب آرامش کشور، مراقب عدم سوءاستفاده‌ی دشمنان از وضعیّت کشور، و مراقب حفظ قوانین [باشند].»

2️)دو روز قبل دکتر علیرضا زاکانی به جوانان مومن و انقلابی توصیه کرد از معطل و درگیر شدن در مسیر جنجال های سیاسی با دولت بپرهیزند و حتی اگر آنها نیز  نمی خواهند، یکطرفه آتش بس بدهند؛ این پیشنهاد با استقبال برخی اصولگرایان و فرصت طلبی برخی سیاست بازان اصلاح طلب مواجه شد و بعضی تلاش کردند "پیشنهاد آتش بس زاکانی" را مقابل "فرمان آتش به اختیار رهبری" جا بزنند و ماهی خود را صید کنند؛ درحالیکه با مراجعه به متن یادداشت زاکانی مشخص است که توصیه او دقیقا ناظر به بخش دوم بیانات رهبرانقلاب در نفی جنجال، مواجهه و تنش سیاسی است؛ به این معنا که تا جنجال سیاسی در اوج باشد، کار فرهنگی پر و بال نخواهد گرفت و چه بسا این خواست قلبی غوغازیستان و ناکارآمدان هم باشد.

پرهیز از دمیدن در آتش جنجال های سیاسی مساله ای است که  بارها رهبرانقلاب در  مقاطع حساس، از جوانان مومن انقلابی خصوصا دانشجویان درخواست کرده بودند؛ توصیه اکید رهبرانقلاب در فتنه کوی دانشگاه 1378 جز فرمان آتش بس سیاسی چه می تواند باشد؟

 «وقتی جوان مملکت هوشیارانه، با تدبیر، با حلم و با توجه به موقعیّتها، حرف بزند و تصمیم بگیرد و عمل کند، کشور گلستان خواهد شد. وقتی هیجانات کور، پا وسط بگذارند، دشمن فوراً استفاده خواهد کرد. بارها گفته‌ام، باز هم تکرار میکنم؛ من معتقدم که جوان مملکت بایستی در همه میدانها حضور و آمادگی داشته باشد؛ منتها با انضباط. این‌گونه حرکاتی که ملاحظه شد کسانی به دانشگاه حمله کنند، ناشی از بی انضباطی است؛ با هر نامی انجام گیرد، غلط و محکوم است. اگر با نام دفاع از دین هم انجام گیرد، غلط است؛ اگر با نام دفاع از ولایت هم انجام گیرد، غلط است. مگر من بارها نگفته‌ام در اجتماعات کسانی که مخالفند، هیچ کس نباید رفتارخشونت‌آمیز داشته باشد؛ چون این، دشمن را خوشحال میکند. بارها ما این حرف را گفتیم، چرا گوش نکردند؟! چرا گوش نمی‌کنند؟! حتّی اگر یک حرفی که خون شما را به جوش می‌آورد به زبان آورند - مثلاً فرض کنیداهانت به رهبری کردند - باز هم باید صبر و سکوت کنید. اگر عکس مرا هم آتش زدند و یا پاره کردند، باید سکوت کنید. نیرویتان را برای آن روزی که کشور به آن نیازمند است، برای آن روزی که نیروی جوان و مؤمن و حزب‌الّلهی باید در مقابله با دشمن بایستد، حفظ کنید.»

 ... و امروز کشور و انقلاب نیازمند به کارگیری نیروی جوان مومن حزب اللهی در کارهای فرهنگی خودجوش و تمیز است؛ بسم الله!
انتهای پیام / 137