قم نیوز: سالروز شهادت امام جعفر صادق ارزشمندترین فرصت است تا دیگر بار با نگاهی به سیره و زندگانی نورانی امام صادق(ع) از این خرمن عظیم و تمام ناشدنی، توشه‌ای به قدر فهم و درک خود به خصوص در حیطه مربوط به سبک زندگی اسلامی برگیریم.

به گزارش قم نیوز، زمانه سختی حُکمفرما بود بر مدینه الرسول(ص)؛ بسیاری از مردم در تهیه ارزاق اولیه زندگی با مشکل جدی روبه‌رو بودند. بهای گندم و نان در شهر رو به فزونی بود و این نگرای و اضطراب را می‌شد در چهره مردم به نظاره نشست.

در چنین اوضاع آشفته‌ای طبعاً هر فردی که آذوقه سال خود و خانواده‌اش را تهیه نکرده بود و نیز افراد تنگدست به اجبار روزانه آذوقه خود را از بازار می‌خریدند که آن هم قیمتی تصاعدی پیدا کرده بود.

امام جعفر صادق(ع) از وکیل و مسؤول خرید خانه یعنی معتب سوال کرد:"امسال در خانه گندم داریم؟" که او جواب داد : "آری، یابن رسول الله، به قدرى که چندین ماه را کفایت مى‌کند، گندم ذخیره داریم."

در این حال امام خطاب به او فرمود:" همین‌ها را که در خانه داریم به بازار ببر و در اختیار مردم بگذار و بفروش".

معتب با تعجب گفت:" گندم در مدینه نایاب است. اگر این‌ها را بفروشیم، دیگر خریدن گندم براى ما امکان پذیر نخواهد بود."

با این وجود سخن حضرت صادق(ع) همان بود: "همه اینها را ببر و در اختیار مردم بگذار و بفروش."

معتب دستور امام را انجام داد، گندم‌ها را فروخت و نتیجه را به حضرت گزارش داد.

پس از بازگشت، جعفر بن محمد(ع) به او دستوری داد که برای همیشه می‌تواند نسخه‌ای باشد فراروی مردمان توانگر به ویژه تجار و کسبه، آن جا که حضرت فرمود: "بعد از این نان خانه را به روز از بازار بخر. نان خانه من نباید با نانى که در هم اکنون توده مردم مصرف مى‌کنند تفاوت داشته باشد. نان خانه من باید از این پس نیمى گندم و نیمى جو باشد. من به لطف الهی توانایى دارم که تا آخر سال خانه خود را با نان گندم به بهترین وجهى اداره کنم، ولى این کار را نمى‌کنم تا در پیشگاه الهى، مسأله اندازه گیرى معیشت را رعایت کرده باشم."

داستان کوتاه فوق، با توجه به شرایط اقتصادی امروز جامعه ما الگویی است تا اگر خود را حقیقتاً شیعه و پیروی مکتب امام صادق(ع) می‌دانیم بدان عمل کنیم و سعی کنیم حداقل در چنین مواردی نه صرفاً در مقام گفتار بلکه از حیث رفتاری نیز هر چه بیشتر و بهتر خود را به سیره حضرات معصومین (ع) به خصوص صادق آل محمد(ص) شبیه کنیم و این تلاش بی گمان در نزد خدای متعال مأجور است. البته به شرط آن که توأم با صفای باطن و خلوص نیت باشد.

بیست و پنجم ماه شوال، سالروز شهادت مظلومانه رئیس مذهب جعفری که شیعه بسیاری از میراث فکری و معنوی خود را وامدار تلاش‌های علمی این امام هُمام است، بهترین و ارزشمندترین فرصت است تا دیگربار با نگاهی به سیره و زندگانی نورانی امام صادق(ع) از این خرمن عظیم و تمام ناشدنی، توشه‌ای به قدر فهم و درک خود به خصوص در حیطه مربوط به سبک زندگی اسلامی برگیریم.

این گونه اگر باشد به یقین بستر و زمینه‌ای فراهم کرده‌ایم که در دنیا و آخرت، جزو سعادتمندان امت باشیم و بی شک در غیر این صورت، در زمره خسران زدگانی قرار خواهیم گرفت که در یوم الحسرت قیامت، در وادی حیرت و سرگردانی، سیر می‌کنیم.

البته که با همه این مسایل، اُمیدمان به شفاعت کریمانه اهل بیت(ع) است و گرنه پیمانه عمل ما در محضر عدل ربوبی، بس خالی است و مایه شرمساری!

انتهای پیام/ 137