قم نیوز: پس از انقلاب سیاست خارجی و دستگاه دیپلماسی در خدمت آرمانها، ایدئولوژی، سیاست ها و اهداف گفتمان انقلاب اسلامی درآمد.و تعامل گسترده با دنیا با محوریت تعامل از سر عزت، اقتدار، صلابت، حکمت، مصلحت و قدرت آفرین به عنوان اهداف مورد اهتمام انقلاب در ارتباط با دولت ها و ملتها در دستور کار قرار گرفت.

به گزارش قم نیوز به سبب گسترش و توسعه ی روزافزون فناوری، اطلاعات و ارتباطات، پیچیده تر شدن ابعاد مناسبات زندگی اجتماعی و اقتصادی جهان کنونی هیچ کشوری نمی تواند ادعا کند که با حداقل تعامل می تواند به اهداف و چشم اندازهای توسعه ی همه جانبه و پایدار نائل شود حیات، ارتقا، پیشرفت و توسعه ی تمدن بشری در گرو همین تعاملات و ارتباطات اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، و فرهنگی میان ملت هاست. که می تواند ضمن برآورده ساختن نیازهای درونی یک جامعه در تسهیل حل مشکلات و افزایش صلابت، قدرت، نفوذ و اقتدار کشورها نیز موثر باشد، لذا ابزار سیاست خارجی و دیپلماسی یک کشور می بایست به شکلی دقیق، کارامد،عملی و قدرتمند عمل کرده و هزینه های ناشی از رفتارهای خودخواهانه ی قدرت های زیاده خواه را به حداقل برساند و با رعایت مصلحت در جهت منافع ملی زمینه ی تعامل مناسب با دنیا را فراهم سازد.

موقعیت جغرافیایی، شاهراهی، وجود منابع، معادن و ذخائر عظیم طبیعی، پسکرانه های طولانی دریایی، کثرت همسایگان  خشکی و دریایی  موجب شده ایران  در طول تاریخ تعاملات گسترده ای با دنیای خارج و دیگر کشور ها داشته باشد. در قرن نوزدهم و آغاز بازی بزرگ در منطقه به تدریج سیاست خارجی کشور ما نیز دچار تحولات عمیقی شد. به طوری که نفوذ عناصر وابسته به قدرت های استعماری در دربار و انعقاد قراردادهای متعدد( بعضا ننگین) بر نحوی تعاملات و دامنه ی آنها تاثیر زیادی گذاشت. تنها در دوره ی کوتاه صدارت امیر کبیر در نیمه ی قرن نوزدهم( در کنار سالهای ملی شدن صنعت نفت در قرن بیست) بود که سیاست خارجی ایران از رهگذر سیاست موازنه ی منفی تبیین و تعریف می شد. پس از این دوران، موازنه به شکل مثبت ادامه یافت. حکومت های دست نشانده از قاجار گرفته تا دو دوره ی حکومت پهلوی هر بار به یک طرف کشیده می شدند یکبار زیر نفوذ انگلیس، یکبار شوروی و یکبار دیگر آلمان و آمریکا، همین توجه هات و تمایلات شاهان وابسته با دادن امتیازات سنگین و انعقاد قراردادهای متعدد برای مردم و کشور گران تمام شد(از جمله اشغال ایران در دروان جنگ جهانی دوم)، حتی به جرات می توان گفت این قبیل اقدامات در سیاست داخلی و خارجی که عزت و هویت دینی و ملی ملت ایران را پایمال می کرد موجب شکل گیری نارضایتی عمیق و گسترده ی مردم از حکومت و زمینه ساز انقلاب ۵۷ شد.

به برکت وقوع انقلاب و قطع نفوذ قدرت های سلطه گر از کشور، ملت و نظام به استقلال رای رسید؛ سیاست خارجی و دستگاه دیپلماسی  در خدمت آرمانها، ایدئولوژی، سیاست ها و اهداف گفتمان انقلاب اسلامی قرار گرفت. خمیر مایه ی اصول مسلط بر سیاست خارجی کشور از دل خواست مردم؛ شعارهای انقلابی(سیاست نه شرقی و نه غربی، استقلال، آزادی جمهوری اسلامی) و اصول قانون اساسی درامد حمایت از نهضت های آزادی بخش،وحدت مسلمانان، مبارزه ی با استکبار و نظام سلطه به ویژه امریکا و اسرائیل، حمایت از مردم مظلوم فلسطین و… شاه بیت سیاست خارجی انقلاب اسلامی شد. پس از انقلاب همکاری و تعامل نظام با دولت ها و ملت های دیگر( طی ۴ دهه) علارغم خواست دشمنان انقلاب  نه تنها کم نشد بلکه گسترده تر نیز ادامه یافت. رهبر انقلاب ضمن توصیه همیشگی به تعامل گسترده می فرمایند ما معتقد به دیپلماسی فعال هستیم معتقد به تعامل با دنیا منهی آمریکا و اسرائیل هستیم( ایشان چند ماه پیش در دیدار با رئیس و اعضای دولت دوزازدهم نیز در یکی از سه جهت گیری های اصلی که توصیه می کنند بر تعامل گسترده با دنیا و ارتباط با دولت ها و ملت ها تاکید کردند). این تعامل همواره تعاملی از سر عزت، اقتدار، صلابت، حکمت، مصلحت و قدرت آفرین و از اهداف مورد اهتمام انقلاب بوده است.

ارتباط ایران با کشورهای دیگر و نفوذ معنوی( به ویژه اصل استکبار ستیزی) گفتمان انقلاب در ملت ها آن چیزی نیست که نظام سلطه بپذیرد لذا با تمام ابزارها به مقابله با انقلاب برخاسته از تحمیل جنگ و تحریم های سنگین ظالمانه تا جنگ نرم رسانه ای و فشار های سیاسی که از این طریق بتواند نظام و انقلاب را منزوی کند مردم را مقابل دولت و نظام قرار دهد و اسلام و انقلاب را نزد همه منفور سازد. برخی با سطحی نگری و گاها جانبدارانه معتقدند ما باید با همه دنیا تعامل داشته باشیم منظورشان آمریکا و هم پیمانان او هست رهبر انقلاب در این خصوص این گونه ابراز می دارند که” بله با تمام دنیا به جز امریکا و اسرائیل “. به تعبیر رهبر انقلاب” تمام دنیا غرب و امریکا نیست “. این تعامل باید از سر شناخت طرف مقابل، مبتنی بر عقلانیت، عزت و حدود و مرزهای شناخته شده باشد، عمق تاریخی، هویت انقلابی و ملی نیز در نظر گرفته شود. این گونه نیست که برخی تصور می کنند چنانچه ما با آمریکا کاری نداشته باشیم او هم با ما کاری ندارد …. این ذات تغییر ناپذیر سلطه و استکبار است که  می خواهد ملت ها و کشورها را زیر نفوذ و سیطره ی خود داشته باشد رفتارها و اقدامات  ترامپ و موضع گیری او در مقابل برجام و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در داقع در همین راستاست این موضوع بیانگر این است که خوی سلطه طلبی امریکا تعامل گرا نیست و این را نباید فراموش کرد.

انتهای پیام / 136