باید بکوشیم ضمن عبور از جهان بینی سکولار، جهان بینی اسلامی بر علوم انسانی حکمفرما باشد و این مهم تنها در صورت دغدغه مندی مضاعف نخبگان حوزه و دانشگاه و ارتقاء سطح تعاملات غیرکلیشه‌ای و کاربردی میسر است.

به گزارش قم نیوز علوم انسانی یکی از ابزارهای بسیار مهمی است که در ساخت فرهنگ به کمک جامعه می‌آید، با این وجود یکی از ایرادات جدی ما این است که چون فرهنگ ما یک فرهنگ اصیل اسلامی نیست بلکه معجونی است که هر چیزی از آن را از جایی گرفته‌ایم ، لذا در پرداختن به علوم انسانی که ارتباط تنگاتنگی با مساله فرهنگ دارد، با سختی‌ها و پیچیدگی‌های خاصی روبه‌رو هستیم به خصوص در مواجهه با فرهنگ غرب که در صد سال اخیر بیش از هر چیزی متاثر از آن بوده‌ایم و این موضوع را نمی‌توان به راحتی کتمان کرد بلکه باید برایش راه حل معقولی پیدا کرد.
در این بین، اسلامی سازی علوم انسانی یکی از اهداف مهمی بوده که از همان روزهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی همواره مدنظر مسؤولان عالی کشور و به خصوص امام راحل به عنوان رهبر جامعه اسلامی بوده است.
اهمیت علوم انسانی از منظر ملی به این دلیل است که بیش از هر دسته از علومی، نسل جوان را متوجه ضرورت استقلال کشور کرده و در نگاهی کلان تر به جامعه هویت می‌بخشد، ضمن آن که به تعبیر اساتید شاخص علوم انسانی، علوم به طور کلی در محیط انسانی رشد و نمو پیدا می‌کند و از این منظر نیز علوم انسانی اهمیت و جایگاه خاصی دارد که باید به آن نگاه ویژه و سیستماتیکی داشت.
نکته حایز اهمیت دیگر اینکه به هر حال نباید از نظر دور داشت که در حال حاضر حدود نیمی از دانشجویان دانشگاه‌ها، مراکز آموزش عالی و پژوهشگاه‌های کشور ما را دانشجویان علوم انسانی تشکیل می‌دهند و به تبع آن تعداد اعضای هیئت علمی و فارغ التحصیلان علوم انسانی بیشتر از رشته‌های مهندسی و علوم پایه است.
با این وجود و به رغم این ظرفیت سرشار نیروی انسانی، واقعیت تاسف باری که با آن روبه‌رو هستیم این است که ما با وجود برخی شعارهای توهم آمیز، در بسیاری از رشته‌های علوم انسانی، تولید کننده نیستیم و این یعنی خلأ نوآوری و خلاقیت و مصرف کننده بودن علوم انسانی وارداتی که این وضعیت برای کشور ما که می‌خواهد به سمت تمدن نوین اسلامی حرکت کند به هیچ وجه مناسب و زیبنده نیست.
اینکه باید در مواجهه با این وضع چه کرد یک نکته مهم و کلیدی به یقین تقویت ارتباط رسانه و نخبگان علوم انسانی است، از سویی نیازمند تغییر در نگاه مسئولان و دولتمردان کشور در این باره هستیم تا بتوان زمینه تحول جدی در علوم انسانی و نیل به علوم انسانی بومی و اسلامی را فراهم کرد و گرنه صرف برگزاری هزاران همایش و نشست نیز به تنهایی نمی‌تواند معجزه ای در مسیر تحول ایجاد کند.
نکته حائز اهمیت دیگر اینکه ما باید بکوشیم ضمن عبور از جهان بینی سکولار، جهان بینی اسلامی بر علوم انسانی حکمفرما باشد و این مهم تنها در صورت دغدغه مندی مضاعف نخبگان حوزه و دانشگاه و ارتقاء سطح تعاملات غیرکلیشه‌ای و کاربردی میسر است.

انتهای پیام/136