هرچند در این میان افزایش قیمت دلار و سکه بازارها ملتهب کرده است ولی در هیات دولت و اتاق فکرهای اقتصادی دولت آب از آب تکان نخورده است. این در حالیست که در زمان تلاطم قیمت ارز در سال های 90 و 91 آن را ناشی از مدیریت ضعیف اقتصادی دولت و تحریم ها می دانستند. حال آنکه دولت معتقد است تحریم ها به واسطه برجام لغو شده و مدیران کارآمد اقتصادی و اجرایی را به کار گرفته، بالا رفتن قیمت ارز و سکه به کدام دلایل است؟

به گزارش قم نیوز دلار به بالاترین قیمت خود در چند سال اخیر رسیده و سکه نیز خود را به کانال یک و نیم میلیون تومان رسانده است. قیمت هایی که روزگاری به عنوان یکی از دلایل مدیریت ضعیف بازار در نظر گرفته می شد، اینک با دلایلی چون حباب و آخر سال میلادی و غیره، سرهم بندی می شود!

در بحبوحه گرانی دلار و افزایش قیمت آن به 4200 تومان، سکوت و بی میلی رسانه ها و فعالین اقتصادی اصلاح طلب به چنین بحرانی بسیار قابل توجه است. کسانی که در اواخر سال 90 و سال 91، چنان علاقمند به ارز و سکه شده بودند که صفحه نخست روزنامه های اصلاح طلب به تابلوی اعلان قیمت ارز و سکه تبدیل شده بود.

با این حال در ماههای اخیر قیمت سکه و ارز به صورت تدریجی بالا رفته و دولت اعتدالی که مدعی به کارگیری ژنرال های اقتصادی است، افزایش قیمت ها را ناشی از حباب می داند که به زودی خواهد ترکید!

هرچند در این میان افزایش قیمت دلار و سکه بازارها ملتهب کرده است ولی در هیات دولت و اتاق فکرهای اقتصادی دولت آب از آب تکان نخورده است. این در حالیست که در زمان تلاطم قیمت ارز در سال های 90 و 91 آن را ناشی از مدیریت ضعیف اقتصادی دولت و تحریم ها می دانستند. حال آنکه دولت معتقد است تحریم ها به واسطه برجام لغو شده و مدیران کارآمد اقتصادی و اجرایی را به کار گرفته، بالا رفتن قیمت ارز و سکه به کدام دلایل است؟

متاسفانه باید اعلام کرد قیمت های دلار و ارز تنها بخشی از ناکارآمدی سیستم اقتصادی و مدیریتی کشور را نشان می دهد و اوج ناکارآمدی ها در اوضاع اقتصادی و معیشتی جامعه خود را نشان داده است. مدیران دولتی وارد دهه ششم و هفتم و گاها هشتم زندگی خود شده اند ولی بازهم از این خان نعمت دست نکشیده و خود را به عنوان ژنرال های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی عرضه می کنند تا تحت عنوان «خدمت به مردم»، میزها را رها نکرده و بحران مدیریتی پیر و فرتوت را رقم بزنند.

نسل مدیران جوانی که در دهه 60 توانستند تجربه و سابقه کسب کنند در دولت های سازندگی و اصلاحات، قشر جدید مدیریتی را شکل دادند که سعی کردند ملغمه ای از مدیریت لیبرالی و بازار آزاد را نیز در کشور پیاده سازند. خصوصی سازی این نوع نگاه به رانت های کلان ختم شد که فسادهای بزرگ در دهه های بعد خود را نشان داد. هرچند در دولت نهم و دهم سعی شد گردش نخبگانی صورت گیرد ولی حیطه بزرگ بخش دولتی در کشور، نتوانست تغییر چندانی ایجاد کند و در سطوح کلان بیشتر تغییرات مشاهده می شد.

با روی کار آمدن حسن روحانی، مجددا، مجالی پیدا شد تا مدیران بازنشسته و برخی صاحبان بنگاه ها و کارتل های بزرگ اقتصادی که با رانت های دولتی در دهه های قبل ثروت کلانی کسب کرده بودند، بار دیگر به بخش دولتی باز گردند و سیطره خود را بر این بخش گسترش دهند.

امثال چنین مدیرانی در دولت یازدهم و دوازهم کم نیست و کافی است یک سابقه خوانی مختصر از این قشر مرور شود. حضور مجدد مدیرانی که امتحان خود را در بخش های اقتصادی به خصوص نفت و صنعت پس داده بودند، نشان از وجود نوعی بی تدبیری در سیستم اجرایی کشور داشت. مدیرانی که خود را دارای برند مدیریت کلان می دانند و فاجعه حقوق های نجومی را رقم زدند!

به  هر حال آنچه که باعث وقوع اوضاع نابسامان اقتصادی و معیشتی در کشور شده، به طور خاص و ویژه ای بابت مدیریتی است که چندین دهه در عرصه دولتی حضور داشته و با وجود پیری و عدم توان مدیریت بازهم به خدمت گرفته می شوند. این نوع مدیریت، بحران حباب مدیریت را در کشور ایجاد کرده که باید از بین برود و نسل جدیدی از مدیران با دانش و انگیزه در سیستم واقعی گردش نخبگان، جایگزین شوند. بحران های اقتصادی، ارزی و مالی با وجود مدیران کنونی همچنان نیز ادامه خواهد داشت و باید اعتراف کرد، ژنرال های اقتصادی دولت، تنها باعث افزایش بحران ناکارآمدی در کشور شده اند و به آن دامن زده اند.

انتهای پیام / 136