نباید فراموش کرد که دو قسمت پایانی پایتخت 5، نشان داد که این مجموعه همچنان حرف‌های زیادی برای گفتن دارد به شرط آنکه باز هم تلاش کافی برای بهبود کیفی سریالی که مردم با آن خاطره ها دارند و آن را دنبال می‌کنند به‌ویژه با انجام ایده پردازی های نو و روزآمد انجام شود.

قم نیوز – زهیر فاطمی فرد: سریال «پایتخت» از همان سری اول تولید و پخش خود نشان داد که یک سریال اجتماعی تمام عیار و خوش ساخت است؛ مجموعه ای که در بخش سوم به اوج خود رسید و اکنون و پس از پایان سری پنجم، انتظارها برای تداوم آن و ساخت فصل ششم است.

این نکته البته می‌تواند برای تلویزیون و دست اندرکاران آن، امری خوشحال کننده باشد، اما از طرف دیگر، این مسئله را نیز تداعی می‌کند که دست تلویزیون تا چه اندازه از سریال‌های پُرمخاطب و در عین حال دغدغه مند خالی است، امری که خود، جای سوال و مطالبه گری دارد.

به هر حال پایتخت 5 در حالی به بینندگان تقدیم شد که حضور فعال و تأثیرگذار سازمان هنری رسانه ای اوج در تولید و تداوم آن، باز هم نگاه‌ها را به سمت آن سازمان معطوف ساخت، آنجا که تلاش دارد تا در امر ساماندهی تولید و توزیع آثار هنری در ترازِ فرهنگ انقلاب اسلامی پیشتاز باشد.

«اوج» البته تنها محدود به سینما و تلویزیون نیست، بلکه علاوه بر خانه فیلم داستانی انقلاب اسلامی، خانه مستند انقلاب اسلامی و خانه انیمیشن، مرکز مأوا (در حوزه موسیقی)، مرکز مُهنّا (مرکز هنرهای نمایشی انقلاب اسلامی) و خانه طراحان انقلاب اسلامی (در حوزه هنرهای تجسمی) را نیز راه اندازی کرده است تا هم تولید اثر و هم در عین حال ارزیابی، آموزش مستمر و نظارت بر هنر و هنرمندان انقلابی را مورد توجه قرار داده باشد.

اینچنین بود که خط روایی و قصه پایتخت 5 و البته امکانات لازم برای تولید آن، عوامل را به سوی بهره بردن از امکانات «اوج» سوق داد تا یک تعامل دو سویه و کُنِشگر اثری متفاوت خلق کند، اثری که البته خوب آغاز شد، در قسمت های میانی با اُفت و حتی برخی انتقادات و حواشی همراه بود و در انتها، یک پایان بندی کم نظیر داشت.

باید گفت پایتخت در مجموع و در این 5 فصل نشان داده که حتی یک سریال طنز تلویزیونی هم می‌تواند به یک اثر فاخر نزدیک شود، وقتی که طنز کلامی با طنز موقعیت به خوبی در هم تنیده می‌شود تا بستری مناسب برای بیان موضوعات مختلف اجتماعی با بازی دلنشین و روان بازیگرانی مانند محسن تنابنده، احمد مهران فر، مهران احمدی، ریما رامین فر و هومن حاجی عبداللهی به وجود می‌آید و در قاب تصویر می‌نشیند.

اینک این سریال پس از سپری کردن پنج اپیزود و رسیدن به تجربه ای ارزشمند، در دوراهی ادامه یافتن یا متوقف شدن است، این در حالی است که برخی عوامل سریال به دلیل برخی هجمه‌های ایجاد شده به‌ویژه در قسمتهای میانی اثر، سخن از توقف پایتخت و ادامه نیافتن آن بر زبان راندند، اما نباید فراموش کرد که دو قسمت پایانی پایتخت 5، نشان داد که این مجموعه همچنان حرف‌های زیادی برای گفتن دارد به شرط آنکه باز هم تلاش کافی برای بهبود کیفی سریالی که مردم با آن خاطره ها دارند و آن را دنبال می‌کنند به‌ویژه با انجام ایده پردازی های نو و روزآمد انجام شود.

پایتخت 6 البته باید فکری جدی برای سارا و نیکا داشته باشد، به بیان دیگر لازم است تا آنان با تمرینات حرفه ای در روزهای پیش از تولید، خود را به حدی برسانند که بتوانند بخشی از بار داستان را به دوش بکشند؛ همچنانکه این امکان هم وجود دارد تا با جایگزینی دو بازیگر دیگر به جای آنان، این بخش از داستان پایتخت هم تکانی بخورد، درست مانند بهرام افشاری که در پایتخت 2، در نقش شیر (برادر بهبود، با بازی خاطره انگیز مهران احمدی) ایفای نقش می‌کرد و در پایتخت 5، در نقش بهتاش (پسر بهبود) به بازی گرفته شد.

و اینک پایتخت 5 (حتی با وجود انتقاداتی مانند استفاده از لهجه عرب عراق به جای عرب سوریه) مفتخر است که روایتی کم نظیر از جریان پلید و منحرف تکفیری را در قالب یک مجموعه داستانی تلویزیونی تصویر کرده است، روایتی که با همان تک انگشتر فیروزه ای، تا ابد درس آموز و یادآور رشادت‌های فراموش نشدنی ایثارگران و شهدای مدافع حرم است.

انتهای پیام/138