هادی حجازیفر و بابک حمیدیان به عنوان پدر و پسر در این فیلم نقشآفرینی میکنند. با وجود آنکه علی همسری چشم انتظار و فرزندی در آستانه تولد دارد در هنگام بحران از تمام تعلقات خود میگذرد و تصمیمی منطقی میگیرد..
می توان بیان کرد علی در این فیلم قهرمان نیست ولی کارهای انسان دوستانه که از او سر میزند او را در پایان فیلم به قهرمان تبدیل میکند به طوری که با گذشتن از پدر، فرزند و همسرش صحنهای جاویدان از خود بر جای میگذارد.
ارسال محمولههای غذایی به مردم در محاصره داعش و باز شدن چترهای قفسهای اسرا با پرواز در آسمان و خداحافظی پدر و پسر از دیگر صحنههای جذاب این فیلم بود. این فیلم مورد استقبال زیاد مردم واقع شده ولی با وجود نقاط بسیار تحسین برانگیز انتقادهایی به این فیلم مطرح شده که در ادامه نظر برخی از مسؤولان و بینندگان این فیلم سینمایی مطرح میشود.
*ساختار فنی و تکنیک بالای به وقت شام
رضا ابوذر، رئیس انجمن سینمای جوان استان قم با اشاره به دلایل استقبال از فیلم به وقت شام گفت: این فیلم ساختار فنی و تکنیک بالایی دارد و از یک دکوپاژ مناسب و کارگردانی حساب شده برخوردار است و دارای موضوعی است که حساسیت خود را دارد و هر کسی به خود اجازه نمیدهد به این موضوع وارد شود زیرا سختیهای ویژهای نیز دارد.
وی خاطرنشان کرد: فیلم فضای نا امن سوریه را نشان میدهد و مردم از این فیلم استقبال میکنند زیرا مردم با انسانهایی که سختیهایی متحمل شدند و در استرس هستند همزاد پنداری میکنند.
رئیس انجمن سینمای جوان استان قم عنوان کرد: استقبال از این فیلم به این معنا است که مردم در کنار شادی و خنده نسبت به مسائل ملی و اعتقادی نیز حساس هستند و به آن اهمیت و بها میدهند.
وی به انتقادهایی در زمینه میزان صحنهسازی و دریافت جایزه مطرح شده اعتقاد ندارد و در این زمینه گفت: مهم است که یک نفر به نام حاتمیکیا این جسارت را داشته و با این موضوع شروع به کار کند. ممکن است اگر فردی دیگری جای وی بود با تفکر و دیدگاه دیگر کار کند.
ابوذر ادامه داد: افرادی کنار گود هستند و روی صندلی نرم در حال تخمه شکستن فیلم را میبینند و میگویند اگر من بودم این کار را میکردم البته با وجود آنکه نقدی به فیلمنامه دارم ولی در کل احساس میکنم کار حق مطلب را ادا کرده است.
وی نسبت به ورود داعشیهای اسیر به هواپیمای حامل زنان و بچهها نقدی وارد کرد و گفت: چرا تعدادی انسان حرامزاده تنها به دلیل آنکه دستشان بسته است وارد هواپیما شوند. هیچ اعتمادی نمیتوان داشت که وحشیترین انسانها را کنار زن و بچه در هواپیما بگذاریم تا این اتفاقات روی دهد.
رئیس انجمن سینمای جوان استان قم ادامه داد: کارگردان برای درام فیلم و اینکه روند داستانی به خود بگیرد از این کانال وارد شد تا داعشیها به هواپیما وارد شوند ولی عاقلانه و منطقی بود که به وسیله دیگر منتقل میشدند تا خطری زنان و کودکان را تهدید نکند ولی در مجموع به کل فیلم نقدی وارد نیست.
وی با اشاره به مقایسههایی که سریال پایتخت و به وقت شام میشود گفت: پایتخت نگاه طنز داشت ولی یکباره در دو سه قسمت آخر جدی شد نمیدانستیم آن را باید جدی یا شوخی بگیریم زیرا نمیتوان باور کرد که تعدادی زن و بچه در نفر بر باشند و اینگونه همه را بکشند و هیچ اتفاقی برای آنها نیفتد ولی مردم یک لحظه از زندگی مردم سوریه را درک کردند.
*حاتمیکیا در به وقت شام با احساسات بازی نمیکند
ابوذر خاطرنشان کرد: سیروس مقدم دست مریزاد دارد ولی فیلمش قابل مقایسه با فیلم به وقت شام نیست. به وقت شام جدیت و درامی در کار داشت که از ابتدا تا انتها همه به صورت جدی با ساختار سینمایی پیش میرفت. همیشه فکر میکنیم باید در فیلمی که جدی است گریه کنیم ولی حاتمیکیا نیامده با احساسات مردم بازی کند و شعار دهد بلکه آمده بود لحظهای از جنگ سوریه را نشان دهد که این امر روی داد.
وی با اشاره به انتقادهای مطرح شده به اکشنهای هالیوودی در فیلم و مطرح شدن کمدی شدن این فیلم گفت: هالیوود لحظات اکشن واقعی نمیسازد و بر اساس صحنههای کامپیوتری و جلوههای ویژه است. زمانی که چنین آثاری تولید میشود باید تحسین کرد زیرا قدمهای خوبی برداشته شده و پس از بادیگارد که صحنه بسیار زیبایی در تونل داشت اکنون صحنههای اکشن به خوبی اجرا شده بود.
*دیالوگنویسیها در صحنهپردازیها گم شده است
رئیس انجمن سینمای جوان استان قم ضمن ارزیابی دیالوگنویسی فیلم به وقت شام گفت: دیالوگنویسی این فیلم در صحنهپردازیهایش گم شده به اندازهای مخاطب جذب اکشن، دکوپاژ و جلوههای ویژه میشود و توجهی به دیالوگها ندارد ضمن اینکه دیالوگهای حاتمیکیا همیشه پرمغز و قوی است.
وی خاطرنشان کرد: مخاطب به اندازهای که به صحنهها جذب میشود به دیالوگها جذب نمیشوند این امر نشانه ضعف حاتمیکیا در دیالوگنویسی نیست زیرا وی مؤلف و نویسنده قهار است و متنها را با پشتوانه فکری مینویسد ولی جذاب بودن تصاویر به شکلی است که ممکن است دیالوگها به خاطر مخاطب نماند.
*امکان برقراری ارتباط با مخاطب در فیلم به وقت شام
محمدکاظم رضوانی، رئیس اداره سینمایی و سمعی و بصری ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم با بیان اینکه تاکنون فیلم به وقت شام بیشترین مخاطب را داشته است گفت: موضوع فیلم برای مردم تازگی دارد به این دلیل استقبال میکنند ولی با توجه به انتقادات مطرح شده به این فیلم باید در نظر داشت که به طور معمول هیچ گاه به قطار ایستاده سنگ نمیزنند.
وی خاطرنشان کرد: فیلم به وقت شام نسبت به فیلمهای هم تراز خود قویتر است و با مخاطب ارتباط برقرار میکند و فیلم جذابی است.
*غلبه جلوههای ویژه بر روح فیلم
ریحانه کافی، از بینندگان این فیلم در مجموع از فیلم به وقت شام اظهار رضایت داشت و خاطرنشان کرد: منتظر بودم واقعیتهای مدافعان حرم را مشاهده کنم ولی ماجرای فیلم اکشن خاصی در آن مطرح شده بود و دشمنی داعش را نشان داد و کمتر به حوزه معرفی و زندگی مدافعان حرم ورود داشت.
زهرا شایسته از مخاطبان دیگر با بیان اینکه فیلم به وقت شام فیلم مفهومی بود گفت: دیالوگهای این فیلم پیامهایی داشت. این فیلم میتوانست به گونهای باشد که بیشتر مردم را در زمینه حضور ایرانیها در سوریه و عراق متقاعد کند.
برخی افراد نیز فارغ از پیامهای فیلم به وقت شام تنها در جستوجوی تپیدن قلب و جاری شدن اشک در هنگام مشاهده این فیلم بودند. حاتمیکیا در این فیلم میدان جنگ را هواپیمایی قرار داده که خلبانان ایرانی مسؤول نجات جان سرنشینان آنها از چنگال داعش هستند و با فراز و فرود حاضر به فداکاری برای نجات جان آنها هستند به طوری که علی در پایان نیز خود را فدا میکند تا جان مردم را نجات دهد بنابراین روح فداکاری و از خودگذشتگی در این فیلم به عنوان مهمترین ویژگی شهدای مدافع حرم حکمفرما بود که نمیتوان آن را نادیده گرفت.
عمق فاجعه زمانی است که خبری از دوربین فیلمبرداری و حاتمیکیا به عنوان کارگردان فیلم و کاتهای پی در پی و فیلمنامه خوانده شده نیست. مدافعانی که خبر از سرنوشت خود نداشتند و بینندگان نمیتوانستند در کمال آسودگی نظارهگر سرنوشت آنها باشند.
به کسانی که ریختن اشک را بهانه برای نقد قرار میدهند باید گفت حاج قاسم سلیمانی با دیدن همین فیلم به گریه افتاد. تفاوت نگاهها را باید درک کرد...
انتهای پیام/