عضو خبرگان رهبری بیان کرد: اگر فقه جواهری مبنای فعالیت حوزوی ما است باید کتاب فاخر جواهرالکلام در حوزه تدریس مستمر شود.

به گزارش قم نیوز حجت‎الاسلام والمسلمین احمد مبلغی امروز در مراسم نکوداشت صاحب جواهربا عنوان «عیار فقاهت» که در مدرسه علمیه آیت‎الله‎العظمی گلپایگانی در قم برگزار شدگفت: یکی از ابعادی که در خصوص مرحوم صاحب جواهر باید بیان کرد آن است که ایشان نقش مهمی در ادبیات فقهی ما دارند.

رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: مرحوم صاحب جواهر ادبیات نوینی رادر حوزه فقه بنیان نهادند که در شاگردان و بزرگان تشیع نیز تاثیر فراوان گذاشت.

وی افزود: یکی از شئون مرحوم صاحب جواهر آن است که ایشان از ادبیات غنی و قوی را که هادی و دقیق است را پدید آوردند؛ ایشان از حیث ادبیاتی شخصیت قوی و غنی است؛ اگر تمرکز بر جواهر صورت گیرد و بخواهیم جواهر را باردیگر تجزیه و تحلیل کنیم قطعا یکی از مهمترین ابعاد آن، مساله ادبیات فقهی مولف است.

عضو خبرگان رهبری بیان کرد: متاسفانه غفلت زیادی در جواهر شناسی داریم؛ اگر این مساله در حوزه به مثابه یک رشته قوی و نیرومند و علمی و متمرکز بر استخراج عناصر روشی صاحب جواهر تاسیس شود قطعا نفع آن به حال کل حوزه خواهد بود.

وی با ذکر این مطلب که فقه جواهری در درون، فقه سنتی است اظهارکرد: اگر صاحب جواهر به تعبیر امام فقهی سنتی است که از درون آن به مسایل زمان بر می خیزد باید روی کتاب جواهرالکلام تمرکز رشته ای متمرکز و مستمر داشته باشیم؛ کتاب جواهرالکام یک کتاب مواج و غنی است.

استاد حوزه با ذکر این مطلب که ادبیات فقهی ایشان ادبیات هشداری و خط قرمزی است بیان کرد: یعنی ممکن است فقیه در حین استنباط عنان و زمام از دست وی خارج شود، ولی ادبیات این کتاب هشدارهایی را نسبت به خط قرمزها بیان می کند.

وی افزود: بدعت به معنی خروج از چارچوب است؛ بحث بدعت و ابداع برای حوزه ای که به دنبال نوآوری است یک مساله مهم است که باید در این زمینه مرز بین بدعت و ابداع فقهی مشخص شود؛ نباید از ابداع فقهی جلوگیری کرد ولی نباید از خط قرمزها نیز عبور کرد.

استاد حوزه یادآورشد: تاسیس فقه جدید بر اساس فقه صاحب الجواهر و جواهرالکلام این مرزبندی را به خوبی مشخص می کند؛ فرق میان بدعت و ابداع در روش فقه جواهری بیان شده است.

حجت الاسلام والمسلمین مبلغی اظهارکرد: صاحب جواهری بیان می کنند که خاستگاه شکل گیری تاسیس فقه جدید، استخدام و تطبیق قاعده است؛ گاهی اوقات نسبت اصنف با کیان و حرکت و گذشته و مفردات و تراث و اقوال سلف صالح یک نسبت شفاف و روشن است.

وی خاطرنشان کرد: مرحوم صاحب جواهری روی عنصر عدم محدویت برای خروج یک بخشی از مصادیق و عدم تطبیق قاعده بر مصادیق تمرکز دارد؛ البته منظور ایشان عدم محدودیت مصداق نیست، بلکه مقصود سنخ مصادیقی است که بار اضافی دارد و با حرکت فقه نیز ناسازگار است.
انتهای پیام / 137