چه خوب و پسندیده است که در چنین ایام فرخنده و مبارکی ما شیعیان با خدای خویش و سپس با امام رضا(ع) عهد ببندیم که در تبعیت از سیره و سبک زندگی رضوی اهتمام همیشگی داشته باشیم و همچنین در ترویج فرهنگ زندگی رضوی نهایت تلاش خویش را انجام دهیم.

به گزارش قم نیوز حجت الاسلام سید محمد واعظ موسوی: در آخرین روز دهه کرامت و ولادت حضرت ثامن الحجج(ع) قرار داریم که به این مناسبت جای جای ایران اسلامی و بلکه جوامع شیعی و به خصوص شهر مقدس قم، این آشیانه پرافتخار اهل بیت(ع) غرق در سرور است.

ورای شادکامی‌ها و جشن‌های مرسوم به همین مناسبت عزیز و خجسته، آن چه در سایه الگوگیری از سیره و سبک زندگی حضرات معصومین(ع) به ویژه امام رضا(ع) قابل توجه و لازم به تذکر است این که حرکت در این مسیر بی شک ضامن سعادت دنیا و آخرت همه ماست و از این حیث سالروز ولادت امام رئوف نیکوترین فرصت است برای آن که با نگاهی عمیق‌تر به زندگی حضرت سلطان علی بن موسی الرضا(ع) و البته خواهر بزرگوارشان حضرت فاطمه معصومه(س) هر چه بهتر و بیشتر رنگ و بوی زندگی مان را به این بزرگواران مشابهت دهیم.

امام رضا(ع) به خاطر ویژگی‌ها و شاخصه‌های بسیاری که داشته‌اند دارای القاب متعدد و پرمعنایی هستند که از آن جمله باید به رئوف، فاضل، وفی، صابر، زکی، ولی، صدیق و رضی اشاره کرد، هر چند معروف‌ترین لقب ایشان همان "رضا " است.

اینکه حضرت را "رضا" خوانده‌اند به این جهت بوده که در آسمان خوشایند و در زمین مورد خشنودی پیامبران الهی و امامان معصوم پس از خود بوده ، ضمن آن که به نقلی نیز از این جهت که حضرت به تقدیر الهی اعتقاد و رضایت داشته و زبان به شکایت از اوضاع خود و دیگران نداشته اند ایشان را "رضا" نامیده‌اند.

البته باید توجه داشت که همه معصومین واجد این ویژگی‌ها و صفات خاص بوده اند اما شاید مهمترین ویژگی که در وجود آقا امام رضا(ع) تجلی داشته، جدای از مقام رضا که به آن اشاره شد، رأفت و مهربانی خاص ایشان است چنان که حضرت را امام رئوف می‌نامند و این صفت تنها مختص به امام رضا(ع) است.

چه خوب و پسندیده است که در چنین ایام فرخنده و مبارکی ما شیعیان با خدای خویش و سپس با امام رضا(ع) عهد ببندیم که در تبعیت از سیره و سبک زندگی رضوی اهتمام همیشگی داشته باشیم و همچنین در ترویج فرهنگ زندگی رضوی نهایت تلاش خویش را انجام دهیم.

در این صورت است که به سعادت دنیا و آخرت نائل خواهیم شد و به مقام رستگاری حقیقی دست می‌یابیم و اگر خدای ناکرده دست از دامان قرآن و اهل بیت(ع) برداریم، جز خسران و پشیمانی ، چیز دیگری نصیبمان نخواهد شد.

انتهای پیام/ 137