تأمین امنیت و ایمنی عابران پیاده یکی از مهم‌ترین رسالت‌های خدمات شهری است که به نظر می‌رسد در قم برای استفاده عابران از پل‌های عابر پیاده نیاز به فرهنگ‌سازی است.

به گزارش قم نیوز گسترش زندگی شهری و استفاده روزافزون از خودروها و قرار گرفتن عابران پیاده به‌عنوان اولویت دوم به‌ویژه در کلان‌شهرها آمار سوانح و تصادفات رانندگی را چند برابر کرده و بخش قابل‌توجهی از آن را عابران پیاده‌ای شامل می‌شوند که برای رفتن به آن‌طرف خیابان عرض خیابان را انتخاب می‌کنند که انتخابی بسیار خطرناک است. استفاده از پل هوایی برای عبور ایمن از عرض خیابان‌های پرتردد یکی از شاخص‌های توسعه فرهنگ شهرنشینی محسوب می‌شود اما همچنان برخی از شهروندان عبور پرمخاطره از عرض خیابان را به آن ترجیح می‌دهند.

آمار بالای تصادفات رانندگی در اثر عبور عابران پیاده از عرض خیابان در کنار ضعف فرهنگ عمومی در استفاده از پل هوایی نیازمند علت‌یابی کارشناسانه است، نکته مهم دیگر این است که باید در کنار این مشکل عمومی برخی ملاحظات و خواسته‌های شهروندان نیز در احداث و جانمایی پل هوایی در نظر گرفته شود.

 جانمایی درست پل‌ها و فاصله اندک آن‌ها با ورودی و خروجی معابر اصلی شهر یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار در ایجاد رغبت در شهروندان برای استفاده از پل‌های هوایی است. مناسب‌سازی پل‌های هوایی برای امکان استفاده افراد سالمند و معلولان یکی دیگر از مشکلاتی بوده که در پل‌های عابر پیاده مشاهده می‌شود به صورتی که امکان استفاده از این پل‌های عابر پیاده برای بسیاری از افراد سالمند و به‌ویژه معلولین ممکن نیست.

مکانیزه نبودن پل‌های هوایی و ارتفاع زیاد آن‌ها نیز به‌نوبه خود در عدم استفاده و رغبت شهروندان نقش پررنگی را ایفا می‌کند، به‌نحوی‌که اغلب شهروندان مهم‌ترین عامل استفاده نکردن از پل‌های هوایی را عدم مکانیزه بودن آن‌ها و سختی در عبور و مرور از آن می‌دانند.

پریدن از روی نرده‌ها و عبور از عرض خیابان در نزدیکی پل‌های هوایی نشان‌دهنده ضعف فرهنگی در استفاده از پل‌های هوایی است، چراکه این پل‌ها برای سهولت در عبور و ایمنی شهروندان ساخته‌شده‌اند اما فرهنگ استفاده از آن‌ها هنوز به‌درستی در سطح جامعه جا نیفتاده است.

 اقداماتی نظیر نورپردازی مناسب و افزایش دید شهروندان در پل‌های هوایی می‌تواند در افزایش رغبت و امنیت روانی مردم در استفاده از پل‌های هوایی مؤثر باشد.

در کلان‌شهر بزرگ قم درمجموع 53 دستگاه پل عابر پیاده وجود دارد که نسبت به جمعیت متراکم و خیابان‌های پرتردد قم تعداد قابل‌توجهی نیست، مسئله مهم دیگر این بوده که از این تعداد پل عابر پیاده صرفاً 4 دستگاه مکانیزه است.

مناسب‌سازی پل‌های عابر پیاده برای استفاده کودکان و دانش آموزان و امکان تردد ویلچر در آن و جانمایی پله‌برقی در آن از مهم‌ترین نیازها پل‌های هوایی قم است.

کاهش آمار بالای فوتی‌ها در حوادث رانندگی در استان قم که به یکی از دغدغه‌های مسئولان استانی تبدیل‌شده است، خدمات شهری شهرداری را نیز در جهت کاهش این آمار به سمت تصمیم به بازنگری پل‌های عابر پیاده و تجهیز و مکانیزه کردن این پل‌ها هدایت کرده است و تا پایان سال تعدادی از پرکاربرترین این پل‌ها مکانیزه می‌شود.

باید قبل از ورود هر نوع امکان برای ارتقای امکانات شهری به مسئله فرهنگ‌سازی نیز به‌صورت جدی‌تری توجه کرد، در کنار ایمن‌سازی و مکانیزه کردن پل‌های هوایی احساس نیاز برای استفاده از هر امکان و ایجاد مطالبه عمومی می‌تواند رغبت عمومی در جامعه را برای استفاده از پل‌های هوایی بیشتر کند.

در ایجاد این رغبت عمومی در کنار مکانیزه کردن آن باید به این سؤال پاسخ داده شود که آیا پل‌های هوایی به‌عنوان یکی از مبلمان شهری از ویژگی و زیبایی‌های معمول در فرهنگ مبلمان شهری و مطابق بافرهنگ جامعه  برخوردار هستند؟ با نگاه به پل‌های هوایی که در شهر قم ساخته‌شده و جواب شهروندان در چرایی عدم استفاده از این پل‌ها نشان می‌دهد که هیچ‌یک از معیارهای ایجاد رغبت در استفاده از این پل‌ها در ساخت آن رعایت نشده است.

جانمایی کارشناسانه و درست برای این پل‌ها و حفظ ایمنی آن‌ها می‌تواند در استفاده بیشتر مردم نقش بسزایی داشته باشد که باید به آن در کنار دیگر عواملی مانند مکانیزه شدن آن توجه کرد. حفظ ایمنی پل‌های عابر پیاده در شب یکی از دغدغه شهروندانی است که هنگام شب حاضر به استفاده از پل‌های عابر پیاده نمی‌شوند، که نشان‌دهنده نیازمندی پل‌های عابر پیاده به بازنگری در نوع طراحی و جانمایی آن است.

نگاه به عابران پیاده به‌عنوان اولویت نخست در طراحی شهری می‌تواند مسیر رسیدن به ایمنی در شهر را سرعت داده و ما را به سمت داشتن شهری ایمن‌تر هدایت کند. شهری که نه‌تنها نیازمند ایمنی بلکه نیازمند به زیبایی در طراحی المان‌ها و مبلمان شهری آن است

امروز استفاده از پل‌های هوایی نیازمند فرهنگ‌سازی در سطح وسیعی از جامعه است که با هزینه‌ای کم می‌توان آن را در جامعه نهادینه کرد.

انتهای پیام/ 138