مدیر درمان تأمین اجتماعی استان قم با بیان اینکه درآمد و هزینه تأمین اجتماعی در قم برابر است، گفت: در این استان به ۱۰۰ تخت بیمارستانی تأمین اجتماعی نیاز داریم.

به گزارش قم نیوز سال ۸۶ بود که کلنگ‌زنی بیمارستان امام رضا(ع) امیدی در دل مردم قم برای دریافت خدمات ارزان‌تر درمانی ایجاد کرد. تحقق این وعده اما تا سال ۹۲ طول کشید. این بیمارستان ابتدای افتتاح حتی مسیر دسترسی مناسبی نداشت و هر هفته خبرهایی از به دنیا آمدن کودکان در تاکسی و در مسیر بیمارستان مخابره می‌شد.

حالا که این روزها مشکلات بیمارستان امام رضا(ع) کم کم در حال حل شدن است، این فکر در بسیاری ایجاد شده که چرا قم با ۷۵۰ هزار پرداخت‌کننده حق بیمه که نسبت به بسیاری از استان‌ها جمعیت بیشتری است، تنها باید یک بیمارستان تأمین اجتماعی داشته باشد؟

مقایسه وضعیت قم با استان‌هایی مانند یزد و اصفهان و ... در دریافت خدمات درمان مستقیم از تأمین اجتماعی وقتی کامل می‌شود که حق بیمه پرداخت شده در قم را هم با این استان‌ها مقایسه کنیم.

برای بررسی این موضوعات گفت‌وگویی با داوود علی‌محمدی مدیر درمان تأمین اجتماعی استان قم انجام داده‌ایم. او می‌گوید تأمین اجتماعی قم به ۱۰۰ تخت ملکی درمانی دیگر نیاز دارد. با این حال مقایسه درآمدها و خدمات تأمین اجتماعی در قم و دیگر استان‌ها را نمی‌پسندد و معتقد است شاخص‌های دیگری در این عرصه دخیل هستند که باید آنها را هم در نظر آورد.

گفت‌وگوی مدیر درمان تأمین اجتماعی قم با خبرنگار مهر را در زیر می‌خوانید:

ابتدا در مورد سهم درآمدی قم در حوزهٔ بیمهٔ تأمین اجتماعی و تعداد نفرات تحت پوشش آن بفرمایید.

نکته اول که بسیاری دقت نمی‌کنند این است که سازمان تأمین اجتماعی به دو قسمت کاملاً مجزا تقسیم می‌شود. یک قسمت بیمه است و یک قسمت درمان. ما دو مجموعه مستقل هستیم و من یک نیروی انسانی نمی‌توانم به آنها بدهم. به همین دلیل در مرد سهم درآمدی فقط می‌توانم از دکتر دادخواه مدیرکل تأمین اجتماعی استان قم نقل قول کنم.

در بخش درمان تأمین اجتماعی دو قسمت داریم یکی درمان مستقیم و یکی درمان غیرمستقیم. درمان مستقیم تمام هزینه‌های بیماران بیمه شده تأمین اجتماعی را خود سازمان پرداخت می‌کند و در درمان غیرمستقیم فرانشیز می‌دهد.

ما حدوداً ۷۵۰ هزار بیمه شده در استان قم داریم و تقریباً ۵۸ درصد از مردم استان قم بیمه تأمین اجتماعی هستند

مثلاً برای بیمارانی که در بیمارستان دانشگاه بستری می‌شوند درمان غیرمستقیم ۹۰ درصد را پرداخت می‌کند و سهم بیمار ۱۰ درصد می‌شود یا در ویزیت، ۷۰ درصد سهم بخش دولتی را تأمین اجتماعی پرداخت می‌کند. اگر هم مردم گاهی بیشتر پرداخت می‌کنند به دلیل اتفاقات بدی است که در نرخ‌گذاری افتاده و در بخش دولتی و خصوصی تفاوتی وجود دارد که مردم آن را می‌پردازند.

حالا بخواهم برگردم به سؤال شما، ما حدوداً ۷۵۰ هزار بیمه شده در استان قم داریم و از یک میلیون و دویست و نود و هفت هزار نفر جمعیت می‌شود گفت تقریباً ۵۸ درصد از مردم استان قم بیمه تأمین اجتماعی هستند. تا آنجا که من می‌دانم دریافت و پرداختمان تقریباً برابر است.

چیزی که در استان قم هست تا آنجا که من از آقای دادخواه شنیدم حدود بیش از ۹۰۰ میلیارد تومان دریافت بوده که پرداخت هم تقریباً در قسمت درمان همین عدد بوده و ما چیزی متأسفانه در قم برای سرمایه‌گذاری نداریم.

درمان مستقیم و غیرمستقیم مدیریت درمان تأمین اجتماعی در قم چه وضعیتی دارد؟

ما در درمان غیرمستقیم بیش از ۸۰۰ مرکز طرف قرارداد داریم که با ما کار می‌کنند و جالب است ما بیشترین هزینه ما اینجاست که بین ۷۵ تا ۸۰ درصد پرداختی ما در درمان غیرمستقیم است؛ اما همه دنبال درمان مستقیم هستند در حال که در قم تا چند سال پیش اصلاً وجود خارجی نداشت. صرفاً درمان‌های سرپایی بود.

من همیشه می‌گویم که برای درمان سرپایی مردم آنچنان معضل ندارند چون مخصوصاً در قم مؤسسات و مراکز خیریه طرف قرارداد فوق العاده قوی هستند و خیلی خوب رسیدگی می‌کنند و مردم دچار فاجعه نمی‌شوند. ما آنجایی وارد شویم و نقشمان پررنگ باشد که فاجعه‌ای قرار است به خانواده وارد شود.

از مجموعه‌های خیریه نام بردید که مردم گلایه دارند از اینکه این بخش نهایتاً در ویزیت همراهی دارند اما در حوزه‌های دیگر با تعرفه بخش خصوصی برخورد می‌کنند. نظر جنابعالی چیست؟

من در جایگاهی نیستم که بخواهم قضاوت کنم. ولی در برخی موضوعات واقعاً به عنوان خیریه رفتار می‌شود اما در برخی موضوعات واقعاً تعرفه خصوصی است و به اسم خیریه یا هر چیز دیگر که البته باید راجع این مسائل به صورت تخصصی و کارشناسی صحبت کرد.

در برخی مراکز خیریه هم فقط ویزیت خیریه است و باقی بخش‌ها تعرفه خصوصی است. این را هم کارشناسی می‌گویم.

سؤال اصلی این است: ما ۷۵۰ هزار بیمه شده در استان داریم آیا بیمارستان امام رضا(ع) متناسب با این جمعیت است؟

نیست

نسبت به استان‌های دیگر چه؟

خیلی تفاوتی ندارد. اولاً شما وقتی راجع به درمان می‌خواهید صحبت کنید باید چند آیتم را کنار همدیگر بگذارید. ما یک سطح بندی داریم. که اگر جمعیت از ۲۰ هزار نفر بالا رفت باید یک درمانگاه درست کنید. اگر از ۴۰ هزار نفر بالاتر رفت اقدام خودش را و به همین ترتیب.

اینکه در کشور ما یک نماینده از لابی و قدرتش استفاده می‌کند و برای ۶ هزار نفر جمعیت فلان اقدام را می‌کند که اگر نکند وزیر را استیضاح می‌کند، من مخالفم.

ما در درمان غیرمستقیم بیش از ۸۰۰ مرکز طرف قرارداد داریم که با ما کار می‌کنند و جالب است ما بیشترین هزینه ما اینجاست

مصلحت پدر مملکت ما را در آورده. هزینه‌ها را بالا می‌بریم. در حالی که وقتی امکان یا قانون و نیازش نیست می‌شود با بستن قرارداد با یک درمانگاه به رفع نیاز مردم اقدام کرد و هزینه‌ای هم به کشور تحمیل نکرد. با این کار می‌شود مقادیر زیادی پول را ذخیره و در جای دیگر سرمایه‌گذاری کرد.

اما ما وقتی صحبت می‌کنیم می‌گویند یک جمعیت ۸۰ هزارنفری در نجف آباد یا خمینی شهر و... داریم که نمی‌توانیم بگوییم بروید اصفهان. باید بیمارستان داشته باشند. ما در استان اراک چند بیمارستان داریم که جمعیت بیمه شده کل استان هم با ما خیلی فرق ندارد. اما به دلیل تنوع شهرهایی که وجود دارد مجبورند برای محلات هم بیمارستان یا درمانگاه بسازند. بعد این می‌شود که می‌گوییم استان مرکزی مثلاً ۱۰ مرکز دارد اما در قم ۴ مرکز داریم.

نمی‌شود اینگونه مقایسه کرد چون قم تک شهرستان است. اما از نظر اقتصاد درمان توجیه دارد که در قم سرمایه‌گذاری شود چون قم جمعیت متمرکز دارد.

تأمین اجتماعی ۱۰ هزار تخت در کشور دارد و استان ۱۲۰ تخت دارد. تعداد بیمارانی که سال گذشته بستری کردیم ۱۲ هزار بیمار بوده. بیماران ما که در مراکز دانشگاهی و غیره خوابیده‌اند ۶۶ هزار نفر بوده که روی هم ۷۸ هزار نفر می‌شود. ۱۴ درصد جمعیت استان را پوشش می‌دهیم چیزی که در کشور هم تقریباً همین است. اما یک فرقی که دارد این است که جمعیت اینجا متراکم است و منطقی است که بهتر از دیگر جاها باشد.

مدیران قبل از شما طبق قانون مکلف بودند به تناسب جمعیت بیمارستان احداث کنند. اگر طبق تکلیف بود باید چند بیمارستان داشتیم؟

ما الآن هم که نگاه می‌کنیم اگر بین ۸۰ تا ۱۰۰ تخت درمان ملکی داشته باشیم دیگر کفایت می‌کند. اگر کل بیمارستان‌های قم را تأمین اجتماعی کنید همین شلوغ را دارد. بهتر که نخواهد شد بدتر هم می‌شود. چون رایگان است و کلی مریض از استان‌ها و شهرهای دیگر داریم. الآن نوبت تعویض مفصل بعضی پزشکان ما به ۳ و ۴ سال رسیده. در واقع ما ۱۰۰ تخت دیگر داشته باشیم به تعادل می‌رسیم.

قانون چه می‌گوید؟

تأمین اجتماعی قانونش این است که از پولی که ما می‌گیریم برای بیمه باید ۹ بیست و هفتم برای درمان بیماران اختصاص داده شود که این عدد الآن ۱۱ و نیم بیست و هفتم است. به دلیل اینکه درمان گران شده، قیمت‌ها بالا رفته این میزان سهم شما شده.

قانون درصدی مشخص نکرده فقط گفته در دو قسمت درمان ملکی و غیر ملکی خدمات بدهید که ما می‌دهیم. اگر من صحبت می‌کنم بر اساس عدالت اجتماعی است که در کشور وجود دارد. نباید چون از مرکز دور هستم حقم خورده شود.

در مورد ساخت بیمارستان امام رضا(ع) اگر آنچه امروز اتفاق افتاده در گذشته و موعد خودش اتفاق افتاده بود الآن چه وضعیتی داشتیم؟

یک بیمارستان دیگر داشتیم. اما یک چیزی را به شما بگویم. من سوار بر اقدامات گذشتگان شدم تا توانستم امروز بیمارستان را راه‌اندازی کنم. و این افتخار نصیب ما شد. البته من همیشه گفتم اگر بگویند افتخاراتت چیست می‌گویم کارهایی که نکردم چرا که گاهی یک اقدام صورت می‌گیرد اما زیانی به سرمایه بیمه‌گذاران وارد می‌کند.

امروز اگر در حوزه درمان تأمین اجتماعی از شما بپرسند نیاز قم چیست چه پاسخی دارید؟

در دو سه حوزه است. یکی افزایش تعداد تخت‌ها متناسب با شرایط و اساس کارشناسی. نه اینکه به زور تبلیغات باشد. دوم آموزش فرهنگ اجتماعی در کرامت انسانی.

الآن بیشترین کاری که ما می‌کنیم در این زمینه است. کار فرهنگی زمان بر و غصه‌دار و با هزینه فردی و توأم با تخریب است. ما نوش جان می‌کنیم. به همین دلیل خودم نفر اول جلو می‌افتم و صبح‌ها ۵ ونیم داخل بیمارستان هستم.

بیش از ۱۵۰ ساعت داخل بیمارستان می‌گذرانم و نقد می‌کنم و تدبیر می‌کنم تا آرام آرام رضایتمندی مردم فراهم شود. لذا در حوزه کرامت انسانی خیلی باید کار کنیم. و مورد سوم اینکه بپذیریم بیماران ما پولشان را جلوجلو پرداختند و رایگان درمان نمی‌شوند با هزینه سنگین درمان می‌شوند. اگر این را بپذیریم شاید خدماتمان بهتر شود.
انتهای پیام / 137