در چنین هیاهویی، البته کمتر صدای خُرد شدن استخوان مستضعفان و کمتر برخوردارها به گوش می رسد، همان ها که مجبورند از این اوضاع نابسامان، برای کسب اندک بهره ای از اقتصاد و گذران زندگی روزمره و حتی جلوگیری از سوء تغذیه، به «هویّت فروشی» روی آورند.

به گزارش قم نیوز نقل صحیح است که در روزگار امام صادق (ع)، نرخ گندم و نان در ایامی روز به روز بالا می رفت و نگرانی مردم بیشتر می شد. از یک طرف بسیاری از مردم تصمیم گرفتند تا با هر زحمتی شده و با همان دلیل ترس از آینده و کمبود، آذوقه سال تهیه و ذخیره کنند؛ اما امام صادق (ع) با رفتار خود، درسی ماندگار به تاریخ دادند. ایشان دستور دادند تا همه ذخیره گندم خانه شان در بازار عمومی مردم فروخته شود و پس از آن، گندم و نان به صورت روزانه برای خانه شان تهیه شود. آن حضرت همچنین با وجود تمکّن مالی، دستور دادند تا در آن شرایط، نان خانه شان با نیمی از آرد جو و نیمی از آرد گندم تهیه شود و وقتی درباره دلیل این دستور توضیح خواستند فرمودند: می خواهم در پیشگاه پروردگار، اندازه گیری معیشت و همراهی با افراد کمتر برخوردار در جامعه را رعایت کرده باشم.

 

این رفتار و سیره منطقی و آزادمنشانه همراه با قناعت، نه تنها تکلیف مؤمنان و مسلمانان، بلکه تکلیف هر انسان حق جو و حق مداری را هم مشخص می کند.

اکنون باید مسئولان ما در سال مزیّن به نام «حمایت از کالای ایرانی» از خود بپرسند که در روزهای اخیر چه کرده اند و چه می توانستند بکنند؟ شاید هنوز هم دیر نباشد.

شاید این پرسش به ذهن همه رسیده باشد که چرا در این روزهای اخیر، صحنه هایی را در شهر یا دیار خود دیدیم که پیش از این یا ندیده یا کمتر دیده بودیم؛ صحنه هایی که نشان می داد شاید یک قحطی در راه است.

البته به فرض هم که یک قحطی در راه باشد؛ آیا هجوم به فروشگاه ها برای خرید به دلیل ترس احتمالی از آینده، در یک زندگی اجتماعی، رفتار معقولی است؟ آیا هجوم برای خرید طلای مستعمل یا ارز به دلیل روند افزایشی قیمت و انبار کردن آن در پستوی خانه ها و اکنون، هجوم برای فروش همان اندک یا زیاد ارز و طلا با ترس از ضرر شخصی، یک رفتار صحیح اجتماعی است؟ پس جامعه چه می شود؟

این شد که در روزهای نه چندان دور با اتفاقاتی مانند «گرانی ناشی از نگرانی» یا صحنه هایی مانند خالی بودن قفسه برخی فروشگاه ها مواجه شدیم؛ صحنه ای که نشان می داد زندگی اجتماعی را فراموش کرده و فقط به خودمان چسبیده ایم!

اینگونه رفتارها – همانگونه که از سیره امام صادق (ع) گفته شد و البته در سیره سایر ائمه معصومین (ع) هم دیده می شود - حتی در نگاه دینی هم نه تنها دور از انصاف، بلکه شاید مکروه و حتی بالاتر از مکروه باشد.

نکته در این است که وقتی در بازار، کالا کم نیست انسان حتی می تواند نیاز چند ماه یا نیاز سالانه خود را هم برای صرفه جویی در وقت و هزینه ها تهیه و در خانه ذخیره کند؛ اما وقتی شایعه کمبود کالا یا واقعا کمبود کالا پیش می آید؛ تهیه مازاد بر مصرف نه تنها صحیح نیست بلکه لازم است تا علاوه بر قناعت ورزی، مازاد مصرف موجود در خانه ها را هم به بازار عرضه کرد یا آن را در بین دوستان و فامیل با همان نرخ خریداری شده توزیع کرد تا قیمت ها شکسته شود.

 

گرانی به دلیل نگرانی

می دانیم که در شرایط ویژه ای از جنگ اقتصادی و روانی دشمن به سر می بریم؛ شرایطی که تحلیل اوضاع را کمی پیچیده تر می کند؛ اما حتی با وجود این شرایط و کم کاری یا حتی خیانت برخی مسؤولان، نمی توانیم از نقش خودمان در بهبود اوضاع شانه خالی کنیم.

می گویند باید در زمان گرانی نخریم تا ارزان شود؛ ولی برخی از ما می خریم تا کمیاب و گران تر شود؛ یعنی «گرانی ناشی از نگرانی» می آفرینیم! در این مواقع، رفتار برخی تولیدکننده ها و توزیع کننده ها هم جالب می شود. آن ها هم وقتی عطش مصرف کننده را می بینند به هزار بهانه و توجیه، به احتکار یا تولید محدود یا توزیع محدود روی می آورند.حکایت این روزهای پیش فروش خودور، همین حکایت است از عطش بسیاری برای ثبت نام غیر ضروری و ثبت آمار مراجعه میلیونی در یک یا چند دقیقه به سایت فروش تا شیوه ای که تولیدکننده برای پیش فروش در نظر می گیرد: شما تنها 5 تا 20 ثانیه برای ثبت نام فرصت دارید!

 

پیش فروش هویت؟

در چنین هیاهویی، البته کمتر صدای خُرد شدن استخوان مستضعفان و کمتر برخوردارها به گوش می رسد، همان ها که مجبورند از این اوضاع نابسامان، برای کسب اندک بهره ای از اقتصاد و گذران زندگی روزمره و حتی جلوگیری از سوء تغذیه، به «هویّت فروشی» روی آورند؛ پدیده ای که پیش از این به شکل میلیاردی اش در ورزش دیده می شد و یک ورزشکار با کسب درآمدی میلیاردی، از کشورش دل می کند و به تابعیت کشور دیگری در می آمد تا در زیر پرچم آن کشور سینه بزند، اما این پدیده اکنون به فروش 5 میلیونی شماره و کد ملی برای پیش خرید خودروی بیشتر رسیده است. آیا نام این پدیده شوم را چیزی جُز خرید و فروش هویت می توان گذاشت؟!

اکنون و در این روزها اخیر، با وجود آن که نمی توان گرانی را انکار کرد اما «گرانی ناشی از نگرانی» کمتر شده و بحمدالله آرامش بیشتری در بازار برقرار شده است تا بسیاری از همان ذخیره شده ها در پستوها، به بازار بازگردد. بدیهی است که استمرار این آرامش، باز هم به رفتار من و شما بستگی دارد تا با پرهیز از خرید کاذب و شروع آن از خود و خانواده و توضیح اثرات مخرّب این نوع از رفتار به بستگان و دوستان، حداقل بتوانیم سهم خود را برای تداوم آرامش جامعه در عین تمرین صبوری و بردباری و قناعت شخصی ایفا کنیم.

این ایفای سهم هموطنان، البته که باید با نظارت دقیق و شبانه روزی بر بازار، برخورد قاطع با متخلّفان و قانون شکنان، تمرکز بر ظرفیت های داخلی و ملی و همچنین سیاست راهبردی اقتصاد مقاومتی از سوی مسؤولان همراه باشد.

مسؤولان در عین حال باید مرتب با مردم حرف بزنند و شرایط را توضیح دهند؛ در این بین، رسانه ها نقش ویژه ای دارند تا بتوانند با «پمپاژ امیدواری و آرامش بخشی» به جامعه و همچنین آموزش رفتار عاقلانه به مردم در این اوضاع ویژه، ایفاگر نقش خود باشند.

روزهای اخیر بود که  آیت الله حسین نوری همدانی، از حوزه های علمیه و طلاب خواست تا با تمام توان در برابر FATF  بایستند و نقش خود را ایفا کنند. بدیهی است که این مهم هم با همفکری و هم افزایی مسؤولان تحت زعامت مرجع عالیقدر جهان اسلام و رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی به سرانجام خود خواهد رسید تا منافع ملی و عزّت اسلامی محقق شده باشد؛ چراکه اکنون و با تجربه های گذشته، بیش از پیش به این اندیشیده می شود که باید بر توانمندی های خود تکیه کنیم و امید واهی به خارج از مرزها نداشته باشیم.

اینجاست که همه باید تحت یک رهبری واحد، با دور کردن یأس و ناامیدی از خود و تحقق وحدت و انسجام ملی و اسلامی، مؤلفه های جنگ تحمیلی اقتصادی و روانی را به خوبی بشناسیم و راه مقابله با آن را نیز به خوبی بیاموزیم تا پدیده هایی مانند «گرانی ناشی از نگرانی» و پرسش هایی مانند «ما را چه می شود؟» پیش نیاید.

انتهای پیام/138