به گزارش قم نیوز، جمعی از دانشجویان دانشگاه پیام نور قم در نامه ای خطاب به مقام معظم رهبری (مدظله العالی) از مشکلات این دانشگاه شکایت کردند. در این نامه طولانی، دانشجویان با گله از وضعیت و شرایط دانشگاه پیام نور، از رهبر معظم انقلاب خواسته‌اند تا دستوری جهت حل این مشکلات صادر فرمایند.
در ابتدای این نامه آمده است: "آقا سلام. چقدر سخت است که برای مسائلی کم اهمیت بخواهی برای شخص اول مملکت نامه بنویسی، اما چه کنیم آقا که این موضوعات بی اهمیت بر اثر گذشت زمان و بی توجهی مسوولین رنگ بحران به خود گرفته اند. اکنون به جایی رسیده ایم که امیدمان بعد از خدا رهبر فرزانه انقلاب است، شاید با تدابیر شما مشکل قشر عظیمی از دانشجویان حل بشود."
نویسندگان نامه در ادامه با اشاره به جمعیت 14 هزار نفری دانشجوی دانشگاه پیام نور قم، نوشته‌اند: "داستان، داستان سوزناک دانشگاه پیام نور قم است. اینجا (دانشگاه پیام نور قم) از کوچکترین امکانات آموزشی برای بسیاری از رشته ها خبری نیست. اینجا در ظلمی آشکار کلاس های عملی را به صورت تئوری برگزار می کنند. هیچ مسوولی هم پیگیر موضوع نیست. بارها دانشجویان اعتراض کرده اند، بارها نامه نوشته اند اما خبری نشد و همان روال سابق حاکم بر دانشگاه باقی ماند."
در ادامه این نامه، دانشجویان عنوان کرده‌اند که قبل از نامه نوشتن به محضر رهبر معظم انقلاب، تلاش کرده‌اند تا با استفاده ساز و کارهای قانونی داخل دانشگاه به حق خودشان برسند اما "البته اگر اینجا برای احقاق حق مسلم خودت اعتراض کنی، کارت با حراست است و کمیته انضباطی؛ و چقدر بد است در یک جامعه اسلامی برای گرفتن حق خویش تهدید شوی."
دانشجویان دانشگاه پیام نور قم در ادامه به موضوع امکانات آموزشی دانشگاه پرداخته‌اند و نوشته‌اند: "موضوع امکانات آموزشی بسیار بغرنج است. رشته های قدیمی و جدید هم ندارد. از اولین رشته ایجاد شده در دانشگاهمان تا این رشته های جدید که هر سال اضافه می شوند، بسیاری حتی فاقد امکانات ابتدایی رشته های خویشند. به همین بسنده می کنیم که دانشجویان رشته های کاملا عملی به صورت کاملا تئوری پرورش می یابند و شما تصور کنید پزشکی را که از روی محفوظات و بدون هیچ کلاس عملی مدرک خود را گرفته باشد و بخواهد عمل جراحی انجام دهد و... "
جوانان دانشجوی شاغل به تحصیل در ادامه این نامه پر سوز و گداز، از مظلومیت‌شان برای رهبر انقلاب نوشته‌اند: "آقای من، ما اینجا واقعا مظلومیم و نمی گذارند که صدایمان بالا رود. از بحث امکانات و وسایل ابتدایی مورد نیاز هر رشته که بگذریم میرسیم به یک اتفاق جالب دیگر. در دانشگاه ما شیوه انتخاب اساتید فوق العاده است. اینجا اساتید بر اساس رابطه می آیند و ماندگار می شوند نه ضابطه. اساتیدی که مورد تایید دانشجویان قرار می گیرند بلافاصله در ترم بعد از طرق مختلف عذرشان خواسته می شود و اساتیدی که دانشجویان با آنها مشکل دارند یا نحوه تدریس شان مناسب نیست حفظ می شوند و گاها واحدهای بیشتری هم برای تدریس به آنها داده می شود. آقا، این غرض ورزی ها به چه دلیل است؟ مگر دانشجو ارباب رجوع نیست؟ اینست تکریم ارباب رجوع؟! چرا باید اساتید خوب و توانا حذف شوند و جای خود را به کسانی دهند که نه سطح علمیشان خوب است نه انتقال مفاهیم.در پاره ای از موارد هم که اخلاقشان دچار مشکل است و..."
البته موضوع مشکلات اخلاقی در دانشگاه پیام نور قم در سال‌های گذشته نیز مطرح شده بود اما در زمان ریاست روسای قبلی، مورد رسیدگی قرار گرفته بود.
دانشجویان دانشگاه پیام نور قم بعد از امکانات آموزشی، از کمبود امکانات رفاهی به دلیل ساخت و ساز واحد جدید دانشگاه سخن گفته‌اند: "در دانشگاه ما برای امکانات رفاهی هزینه ای نمی کردند به بهانه این که مشغول ساختن واحد پردیسان هستند و می خواهند به زودی آنجا را افتتاح کنند. بعد از کلی بد قولی، بالاخره پردیسان هم افتتاح شد؛ اما آقا چه افتتاح شدنی؟!" و در ادامه از اینکه در موقع افتتاح سایت پردیسان دانشگاه پیام نور، امکانات اولیه رفاهی نیز وجود نداشته است، به رهبر انقلاب گله کرده اند: "... هرطور که شده پردیسان را افتتاح کرد. شاید به ایشان ربطی نداشت که پردیسان نه آب دارد نه برق و نه گاز. شاید برای ایشان مهم نبود که ایاب و ذهاب دانشجویان به آنجا چقدر سخت است. کاش خود ایشان یا یک مسوول استانی دیگر سوار بر اتوبوس های دانشگاه می شدند و ببینند چطور انسان ها با فشار زیاد در اتوبوس له می شوند. کاش دختر ایشان یا مسوولین معزز در آن واحد درس می خواندند و از امنیت بالای آن برایشان سخن می گفتند. وقتی آنجا دیوارها هم امنیت ندارند و نگهبان ها نمی توانند از آن محافظت کنند چطور می توانند مراقب دختران مردم باشند؟ اگر خدای نکرده در آنجا اتفاقی برای یکی از این خواهران عزیز بیفتد نهایت عکس العمل دوستان ابراز تاسف است و ..."
مطالبات دانشجویی دانشجویان دانشگاه پیام نور قم در ادامه نامه شان به رهبری به سمت مطالبات اجتماعی رفته است و نوشته‌اند: "آقای من یادتان هست در یک نطق غرا از کرسی های آزاد اندیشی سخن فرمودید ما آن سخنان را به دیده منت نهادیم و بارها و بارها درخواست های مختلف دادیم که به دلایلی نا معلوم مسوول حراستمان آنها را رد می کرد. از طرح کانون اندیشه بگیر تا ایجاد تشکل اسلامی، حتی اجازه زدن نشریه را هم به ما ندادند و درخواست های مناظره ما را رد می کردند. مسوولین متاسفانه سخنان شما را می شنوند، اما به دلایلی نامعلوم فقط در حد شنیدن این سخنان را باقی می گذارند و با کج سلیقگی های خود باعث جبهه گیری بین دانشجویان می شوند..."
و در ادامه آورده‌اند: "بودجه فرهنگی در دانشگاه ما مجهول است و معلوم نیست این بودجه در کجا هزینه می شود. برای کوچکترین فعالیتی فوق برنامه که می خواهی انجام بدهی آنقدر در جلوی پایت سنگ می اندازند که پشیمان شوی. از یک برهه خاص و به یک دلیل مشخص رکود فرهنگی و فعالیت های فوق برنامه گریبان دانشگاهمان را گرفته و هنوز که هنوز است آن را ول نکرده است. کاش زودتر به این بیماری توجه کنیم و علاج واقعه بعد از وقوع آن نداشته باشیم.باز هم حرف زیادست و ..."
گله‌های زیاد دیگری نیز در این نامه مطرح شده است اما در انتها این دانشجویان رهبری را تنها ملجاء و پناهگاه خود دانسته‌اند و گفته اند که: "کار دلم به جان رسید، کارد به استخوان رسید ... آقا، سبک شدیم. بغضی بود دردناک که امان از گلویمان بریده بود. با اینکه هنوز بسیاری از حرفهایمان را نگفته ایم اما احساس خرسندی می کنیم که بالاخره توانستیم حرف بزنیم. آقای من، سه نقطه های من باب ذیق وقت شماست و رسیدگی شما به کارهای مهمتر مملکتی. اما آقای من در این سه نقطه ها بغض های فرو خورده موج میزند. این سه نقطه ها سرشار از امیدهای اندک سیلی از دانشجویان است. آقا می دانی در این سه نقطه ها جمله ایست نانوشته با این مضمون: آقا به داد فرزندانت برس."
نامه پر سوز و گداز دانشجویان دانشگاه پیام نور قم با آرزوی رسیدن این نامه به دست رهبری تمام می شود: "امیدواریم این نامه به دستتان برسد و در میانه راه به سرنوشت نامه های متعددی که نوشته می شوند و به مسوولین مختلف ارسال می شوند، دچار نشود. وقتی که رابطه ها آنقدر قدرتمند شده اند که هیچ نامه ای انگار به مقصد نمی رسد اما ما همچنان امیدواریم." و با نام "جمعی از دانشجویان دانشگاه پیام نور استان قم" امضا شده است.
همچنین رونوشت‌هایی از این نامه به نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی استان قم، مراجع عظام ، ریاست محترم وزارت علوم، ریاست محترم سازمان مرکزی پیام نور، دفتر ریاست جمهوری و وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران ارسال شده است تا این نهادهای دست اندرکار نیز از آنچه در دانشگاه پیام نور قم می گذرد، با خبر باشند.
شایان ذکر است، انبوه امضاهای دانشجویان دانشگاه پیام نور قم در پای این نامه در دفتر قم نیوز موجود می باشد.
انتهای پیام/۱۰۵
دریافت صفحه با کد QR