مرجع تقلید شیعیان گفت: استقامت و حماسه‌آفرینی در برابر هجمه‌های دشمن، مهم‌ترین درس سیره حضرت زینب (س) است، ما باید به تأسی از آن بزرگ بانو تلاش کنیم در هر عرصه‌ای شجاعت، فهم و بصیرت خود را برای رسیدن به این مهم بیفزاییم.

به گزارش قم نیوز آیت‌الله نوری‌همدانی در بیانات خویش درباره حضرت زینب (س) اظهار داشت: نام حضرت زینب (س) از طرف ملک الهی به قلب پیامبر (ص) نازل شد و این نام برای این دختر بزرگوار نهاده شد.

وی افزود: حضرت زینب (س) در بحران‌های عظیمی حضور داشت، محیط تربیتی این بانو با عظمت است چون در محیطی رشد و نمو یافت که 5 معصوم حضور داشتند و با فکر و فرهنگ آن‌ها تربیت شد.

مرجع تقلید شیعیان تصریح کرد: حضرت زینب (س) در جهادهای پیامبر (ص)، در زمان حضرت علی (ع) و ثقیفه، در جریان خطبه حضرت زهرا (س) و کوران های بعد از آن و در نهایت در کربلا و جریانات پس از آن حضور داشته است.

استاد سطوح عالی حوزه علمیه ادامه داد: حضور حضرت زینب (س) از کودکی در بحران‌های مختلف او را برای انجام رسالت بزرگ‌تر مهیا ساخت، این بانوی بزرگوار در جریان کربلا دو مشخصه نیابت و وصایت از طرف امام داشت.

آیت الله نوری همدانی عنوان کرد: استقامت و حماسه‌آفرینی در برابر هجمه‌های دشمن، مهم‌ترین درس سیره حضرت زینب (س) است، ما باید به تأسی از آن بزرگ بانو تلاش کنیم در هر عرصه‌ای شجاعت، فهم و بصیرت خود را برای رسیدن به این مهم بیفزاییم.

وی بیان کرد: بزرگ‌ترین درس آن حضرت این است که هرکس در هر شغل و جایگاهی سعی کند به لحاظ شجاعت، فهم و بصیرت در حدی باشد که بتواند در برابر دشمن مقاوم و حماسه‌ساز باشد.

مرجع تقلید شیعیان افزود: قدرت و صلابت حضرت زینب (س) به حدی بود که سرپرستی و مدیریت کاروان کربلا پس از ظهر عاشورا به ایشان واگذار شد و توانست نهضت امام حسین (ع) را ادامه داده و به نتیجه مطلوب برساند.

استاد سطوح عالی حوزه علمیه بیان کرد: وصایت و داعیه‌ی امامت را هر امامی به امام بعد از خود می‌رساند ولی در زمانی که امام حسین (ع) به شهادت رسید این مسئولیت به حضرت زینب (س) محول شد تا این وصایت را به حضرت سجاد (ع) برساند.

آیت‌الله نوری همدانی با بیان اینکه حضرت زینب (س) در طول عمر شریف خود در خدمت 5 تن از معصومان بود، خاطرنشان کرد: امام سجاد (ع) در وصف آن حضرت فرمود تو عالمی هستی که احتیاج به تعلیم دهنده نداری و فهمیده‌ای هستی که نیازی به فهماننده نداری؛ در مجلس ابن زیاد که کسی جرأت حرف زدن نداشت ایشان با خطبه غراء خود او را رسوا و تحقیر کرد.

انتهای پیام/ 137