شهیدان گمنام در اوج غربت و مظلومیت نشان دادند که در پناه معامله با خدای متعال و بذل جان در راه دفاع از دین او و حراست از انقلاب و نظام اسلامی، می توان نام آورترین بندگان خوب و صالح حضرت حق، لقب گرفت.

به گزارش قم نیوز امروز و در سالروز شهادت مظلومانه رئیس مذهب ، شهر مقدس قم – این آشیانه اهل بیت(ع)- میزبان که نه بلکه در واقع مهمان هفت شهید گمنام بود که همزمان با تشییع و خاکسپاری پیکر مطهر یکصد و پنجاه شهید گمنام تازه تفحص‌شده دوران دفاع مقدس در جای جای ایران اسلامی، در چهار نقطه از این شهر مقدس تدفین شدند.

مراسم تشییع این نام آوران حقیقی تاریخ، پیش از ظهر امروز با حضور آیت الله العظمی نوری همدانی و مسئولان استانی و شخصیت های حوزوی و البته آحاد مردم انقلابی و ولایتمدار، با شکوه خاصی از شبستان امام خمینی(ره) حرم مطهر حضرت معصومه(س) به سمت مصلی قدس برگزار شد.

شهدای گمنامی که هر از گاهی با آمدن خود در شهر و دیارمان، هوای زندگی را بیش از پیش معطر و بهشتی می کنند، نه در حرف و شعار بلکه در میدان عمل ثابت کردند که اگر نیت خدایی باشد و قصد معامله با پروردگار مهربان را داشته باشی، در عین گمنامی هم می توان نام آورترین افراد در این کره خاکی شد، چه آن که دستگاه محاسبات الهی، بسی متفاوت از دو دو تا چهارتای ما آدمیان گرفتار در معادلات دنیایی است.

شهیدان گمنام به ویژه با تاسی به بانوی بی نشان حضرت زهرا(س) به وادی عظیم شهادت مفتخر شدند و چه زیبا امام عظیم الشان(ره) در وصفشان فرمود:"همین تربت پاک شهیدان است که تا قیامت مزار عاشفان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفای آزادگان خواهد بود".

شهیدان حقیقتاً با لبیک به ندای هل من ناصر مولایشان سیدالشهدا(ع) نشان دادند که زندگی و مماتشان بوی حسینی دارد و رنگ و جلای خدایی و این که در زیارت عاشورا می خوانیم "أللهم اجعَل مَـحیایَ مَحیا مُحمدٍ و آلِ محمـد و مَماتی مَماتَ محمـدٍ و آلِ مـحمد" ، چقدر با شهادت معنا و مفهوم جاودانه پیدا می کند.

به راستی کیست که نداند شهیدان خاصه شهدای گمنام ، والاترین انسان هایی هستند که در عمل ثابت کردند سبک زندگی شان به دور از هر گونه شعار و تظاهری چنین بوده و الحق و الانصاف نیز پرگشودنشان به همان میزان و بلکه لطیف تر و بالاتر!

آری! شهید قلب تاریخ و شمع همیشه فروزان آن است که با خون مقدس خود، گواهی داده که نصرت نهایی با مظلومان و مستضعفان است و حق آمدنی است و باطل رفتنی.

در این میان، غربت و مظلومیت شهدای گمنام، به واقع مظلومیتی عجیب است اما اگر نیک بنگریم آن ها در عین مظلومیت عزیزند و سرافراز که اگر این گونه نبود به مقام والای«... احیاء عند ربهم یرزقون» دست نمی یافتند و چه زیبا سید مرتضی آوینی _ آن سید و سالار شهیدان اهل قلم – می گفت: " پندار ما این است که شهدا رفته اند و ما مانده ایم و حقیقت آن است که شهدا مانده اند و زمان ما را با خود برده است..."

القصه آن که اینک ماییم و میراث بی بدیلی که آن شهیدان عزیز برایمان به جای گذاشتند و آن غیرتمندی و احساس مسئولیت در راه حفظ و حراست از دین خدا و دفاع از انقلاب و نظام اسلامی است.

از این منظر ، چه خوب و لازم است که دست کم در چنین روزهایی نگاهی بیندازیم به وصایای نورانی شهدا که حقیقتاً برای همیشه زندگی ما چراغ راه هستند، چه آن که اطلاع و آگاهی از دغدغه و تاکید آن یاران سفرکرده برای ادامه مسیر انقلابی مان بس ضروری است و پربرکت.
انتهای پیام / 137