15 خرداد 1342 یکی از مهم ترین نقاط عطف تاریخ انقلاب اسلامی ایران است، نقطه عطفی که مبارزه ای دامنه دار را برای سرنگونی رژیم ستمشاهی علنی کرد و این مبارزه را بعد از 15 سال به ثمر نشاند.

به گزارش قم نیوز شهر کریمه اهل بیت (س) بویژه محدوده پل آهنچی و کوچه آبشار در ایام 15 خرداد ماه سال 1342 شاهد یکی از خونین ترین روزهای تاریخ انقلاب اسلامی ایران بود.

این تاریخ حکایت از آن دارد که نخستین و شاید مهم ترین مقطع خونین مبارزه علیه رژیم پهلوی در نیمه خرداد ماه سال 1342 و چند روز پس از آن – که مصادف با ماه محرم الحرام بود - اتفاق افتاده است، یعنی همان روزهایی که مردم شهرها و روستاهای مختلف کشور در پی سخنرانی ناصحانه و در عین حال افشاگرانه حضرت امام در مدرسه فیضیه قم و سپس دستگیری ایشان توسط مأموران رژیم، به خیابان‌ها آمدند تا اعتراض خود را نشان دادند.

این سخنرانی در حالی عصر سیزدهم خرداد ماه یعنی عصر روز عاشورای آن سال ایراد شد که امام در عباراتی مکرّر مانند «آقا! من به شما نصیحت می‌کنم»، شاه و رژیم پهلوی را مخاطب قرار دادند و از آنان خواستند تا به نصایح روحانیت ترتیب اثر دهند و کشور را از چنگال بیگانه نجات دهند.

بامداد پانزدهم خرداد بود که مأموران رژیم شاه به خانه امام در قم حمله‌ور شدند و ضمن دستگیری، ایشان را به تهران منتقل کردند.

این دستگیری خیلی زود در بین مردم قم و سپس دیگر شهرها پیچید و آنان را بدون این ‌که فراخوانی از سوی فرد یا گروه یا حزبی وجود داشته باشد به خیابان‌ها کشاند، تظاهراتی که خیلی زود در قم خونین شد و به گفته شاهدان عینی، جوی‌های کوچه آبشار قم و برخی دیگر از محله‌ها و خیابان‌های قم را به معبری از خون تبدیل کرد.

این چنین بود که رویدادهای شهر قم به سرعت در سراسر ایران بویژه در تهران پیچید و ایران را به یک خیزش مردمی تظاهرات علیه رژیم ستمشاهی، هم در اعتراض به سیاست‌های رژیم و هم در اعتراض به دستگیری حاج آقا روح الله تبدیل کرد.

15 خرداد همان روزی است که در دیدگاه بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی به عنوان «یکی از أیام الله» و «روز عزای عمومی برای همیشه» ثبت شد و حضرت امام به صراحت بیان داشتند که «15 خرداد از خاطره‌‌ها محو نخواهد شد و باید در سالروز آن، هرچه بیشتر آن را زنده نگاه داشت».

در این موضوع، مقام معظم رهبری نیز با بیان این که «مبارزه مردم قم در آن سال، مبارزه ملت ایران را به دنبال داشت» چنین فرموده اند:

«من فراموش نمی ‌کنم که در سال چهل و یک - که هنوز امام بزرگوار ما این ‌قدر هم معروفیت و شهرت نداشتند - در یکی از سخنرانی‌هایی که آن سال در قم و در همان محلّ درس انجام می‌‌دادند، خطاب به دولت آن زمان گفتند که اگر مثلاً به این رفتارتان ادامه دهید، من این صحرای بی ‌پایان قم را از مردم پُر می‌کنم!

همه تعجّب می‌کردند که امام چطور از گوشه‌ مسجدی در قم، این ‌طور به مردم متّکی و معتقد و خاطرجمع از مردمند.

چند ماه بیشتر نگذشت که در سال 42 که امام آن سخنرانی را در مدرسه‌ فیضیّه کردند، دو روز بعدش حادثه پانزده خرداد اتّفاق افتاد و با آن وضع خونین، مردم در مقابل تانک‌ها و مسلسل‌ها و تفنگ‌ها ایستادند.»

رهبر معظم انقلاب البته درباره 15 خرداد 1342 به این نکته هم اشاره فرموده اند که حقایقی که حضرت امام در آن سال بیان می‌کردند برای خیلی‌‌ها، حتی برای دست ‌اندرکاران سیاست هم قابل فهم نبود، حقایقی مانند این که اسرائیل می‌خواهد در ایران قرآن نباشد، اسرائیل می‌خواهد در ایران روحانیون نباشند، اسرائیل می‌خواهد در ایران اسلام نباشد. آن روز برای خیلی‌ها این مطلب قابل فهم نبود که اسرائیل کجا، ایران کجا؟ و اسرائیل چه دشمنی با قرآن و با روحانیت دارد، آن هم در ایران؟.

حضرت آقا در سخنرانی اخیر به مناسبت سی و یکمین سالگرد ارتحال حضرت امام راحل (ره) نیز باز هم به قم، اهمیت پانزده خرداد 42 و همچنین تحول آفرینی درس امام در قم اشاره فرمودند، بویژه درس اخلاقی که به دنباله روی از روشی پیامبرانه، دل‌ها را منقلب می‌کرد و زمینه ساز خودسازی و انقلاب فردی و اجتماعی بود.

کوتاه سخن آن که 15 خرداد 1342 یکی از مهم ترین نقاط عطف تاریخ انقلاب اسلامی ایران است، نقطه عطفی که مبارزه ای دامنه دار را برای سرنگونی رژیم ستمشاهی علنی کرد و این مبارزه را بعد از 15 سال به ثمر نشاند، همان که به تعبیر رهبر انقلاب اسلامی، سه عنصر «مردم»، «امام خمینی» و «انگیزه مذهبی و روحیه شهادت طلبی و فداکاری برای خدا» در آن نمود داشت و نطفه طلوع انقلاب اسلامی را شکل داد.
انتهای پیام / 137