استاد حوزه علمیه قم در جمع عزاداران حسینی هیئت رزمندگان اسلام قم، مجالس عزای سید و سالار شهیدان (ع) را از بزرگ ترین شعائر الهی خواند که باید إعلام و إعلان و به تعبیر دیگر «رسانه ای» شود.

به گزارش قم نیوز حجت الاسلام محمد میرزامحمدی جمعه شب مصادف با شب دوم ماه محرم الحرام در گلزارشهدای امامزاده علی بن جعفر (ع) قم با اشاره به این که یکی از مهم ترین سفارش‌ها در تجلی مودت مؤمنین نسبت به حضرات معصومین (ع)، برپایی مجلس برای آن‌هاست بیان کرد: یکی از تعابیر روایی در این باره آن است که سیّد و آقای مجالس، مجالسی است که شیعیان برای پیشوایان خود برپا می‌کنند، چراکه این گونه مجالس می‌تواند مدرسه ای تربیتی برای مردم باشد و از این رو حتی خداوند متعال نیز به شرکت کنندگان در این مجالس مباهات می‌کند.

وی همچنین به تبیین شعائر الهی در برخی آیات قرآن پرداخت و خاطر نشان کرد: دو مورد از مناسک حج یعنی صفا و مروه و همچنین قربانی کردن از مواردی است که در تعبیر کلام الهی از آن‌ها به عنوان شعائر الهی یاد شده، یعنی همان چیزهایی که مانند یک نماد و سمبل، انسان را به یاد خدا می‌اندازد و دستگاه بندگی خدا را رونق می‌دهد.

میرزامحمدی افزود: البته باید توجه داشت که منظور متون دینی از شعائر، آن مواردی است که اعلان و رسانه ای بودن را در خود داشته باشد و از این رو سلوک عبادی فردی که در کُنج خانه‌ها انجام می‌شود نمی تواند جزو شعائر باشد.

وی با بیان اینکه ویژگی دیگر شعائر الهی، ضرورت حُرمت نگهداشتن آن‌ها و بی تفاوت نبودن نسبت به آن‌هاست خاطر نشان کرد: قربانی کردن در راه خدا به عنوان یکی از شعائر الهی همگان را به یاد حکایت حضرت ابراهیم (ع) و حضرت اسماعیل (ع) می‌اندازد که در آن، اراده پرودگار مبنی بر ابتلاء و آزمایش حضرت ابراهیم (ع) با تسلیم شدن و صبر حضرت اسماعیل (ع) همراه شد.

استاد حوزه علمیه قم افزود: در این حکایت نقل است که حضرت حق از ابراهیم (ع) پرسید که محبوب ترین خلائق نزد تو کیست و ابراهیم (ع) از پیامبر خاتم حضرت محمد بن عبدالله (ص) نام برد و وی را محبوب تر از جان خویش خواند.

وی با بیان این که همه انبیای الهی حضرت رسول الله (ص) و اهل بیت آن حضرت را می‌شناختند اضافه کرد: در این حکایت پرسش بعدی خداوند از حضرت ابراهیم (ع) این بود که فرزندت نزد تو محبوب تر است یا حسین (ع) فرزند پیامبر آخر الزمان که باز هم ابراهیم (ع)، حضرت اباعبدالله (ع) را نزد خویش محبوب تر از اسماعیل (ع) دانست.

میرزامحمدی همچنین ادامه داد: پس از آن بود که بر طبق متون دینی و روایات، پروردگار متعال از ابراهیم (ع) پرسید آیا کشته شدن حسین (ع) نزد تو جانسوزتر است یا ذبح اسماعیل (ع) به دست خودت که حضرت ابراهیم (ع) باز هم کشته شدن امام حسین (ع) را جانسوزتر دانست و پس از آن بود که روضه حضرت سیدالشهداء (ع) برای حضرت ابراهیم (ع) خوانده و به آن حضرت گفته شد که فرزند پیامبر آخر الزمان (ص) را مانند یک قربانی ذبح خواهند کرد که این امر سبب گریه و مویه فراوان ابراهیم (ع) شد.

 

پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) شرط کمال دین

وی اضافه کرد: البته باید توجه داشت که بر اساس برخی دیگر از روایات ما، این که فردی پیامبر خاتم (ص) و اهل بیت او را بیش از خود و اهل بیت خویش دوست داشته باشد، نشانه ای از نشانه‌های اکمال دین است.

استاد حوزه علمیه قم در پایان بیان کرد: اکنون باید گفت وقتی قربانی نشدن اسماعیل (ع) به عنوان یکی از شعائر الهی مورد توجه قرار می‌گیرد، پس قطعا از مجموع آیات و روایات و متون دینی می‌توان چنین برداشت کرد که شخصیت امام حسین (ع)، قربانی شدن و شهادت ایشان در راه خدا و همچنین مجالس حسینی، همگی از شعائر الهی هستند و باتقواترین انسان‌ها در بین مؤمنین همین عزاداران حسینی اند، چراکه با این عزاداری در حقیقت به تعظیم شعائر الهی می‌پردازند و در این راه قدم بر می‌دارند.

انتهای پیام/ 137