به گزارش قم نیوز حجت الاسلام ناصر رفیعی سه شنبه شب در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) و در جمع عزاداران حسینی درباره موضوع «فساد چیست و مُفسِد کیست» اظهار کرد: تردیدی نیست که فساد اعتقادی از همه فسادها خطرناک تر است، چراکه این نوع فساد سبب ایجاد و ترویج صدها جریان انحرافی مانند سامری، خوارج، غُلات، کیسانیّه، یَمانی و برخی عرفانهای کاذب مانند عرفان حلقه شده و این جریانها امروز نیز گسترده تر از گذشته توسط دشمنان دین دنبال میشود.
وی افزود: یکی دیگر از این فسادهای اعتقادی جریانی به نام «مُرجئه» بود که امروز نیز دوباره به نوعی سر بر آورده است و با ترویج اباحه گری میگوید برای دینداری فقط کافی است دل انسان پاک باشد و عمل مهم نیست، در حالی که دین اصیل و حقیقی بر این باور است که مؤمن حقیقی باید هم باورِ درست، هم قول درست و هم عمل درست داشته باشد.
عضو هیئت علمی جامعه المصطفی (ص) العالمیه با اشاره به این که امروزه بیش از 200 نوع اعتقاد فقط در کشور هندوستان دیده میشود گفت: خداوند در قرآن کریم به «کلمه طیّبه» یعنی همان اعتقاد پاک اشاره میفرماید و آن را مانند درختی استوار و سالم میبیند که رشد میکند و میوه خوب میدهد.
وی همچنین اعتقاد صحیح و سالم را نیازمند معیار درست خواند و گفت: حضرت رسول الله (ص) به این دلیل که میدانستند پس از رحلت ایشان دکانهایی برای مردم باز میشود، در همان زمان تکلیف همه را روشن فرمودند و سرچشمه ای مانند قرآن و ائمه معصومین (ع) را به همه معرفی کردند تا همه بتوانند با تمسّک به این دو ثقل، هدایت شده و از گمراهی نجات یابند.
رفیعی با گرامیداشت یاد مرحوم آیت الله بروجردی (ره) یادآور شد: ایشان در ابتدای کتاب ارزشمند «جامع الأحادیث» خود به زیبایی به حدیث ثقلین اشاره میکند و آن را تبیین میفرماید.
این کارشناس برجسته علوم دینی سپس به ضرورت ارائه پرسشهای اعتقادی از سوی جوانان در حوزههای علمیه و رسانهها بویژه رسانه ملی پرداخت و گفت: این پرسشها باید توسط کارشناسان پاسخ داده شود تا جوانان ما بتوانند اعتقادات خود را إصلاح و کامل کنند.
بخشی از وقت منبرها به اعتقادات اختصاص یابد
رفیعی با اشاره به توصیه مرحوم آیت الله بهجت (ره) درباره ضرورت اختصاص بخشی از منبرها به تبیین مسائل اعتقادی گفت: این امر حتی از پرداختن به مسائل اخلاقی هم میتواند مهم تر تلقی شود و یا حداقل این که در کنار مباحث اخلاقی در منبرها مورد توجه باشد.
وی با توصیه به طلاب حوزوی برای مباحثه کتاب «توحید» شیخ صدوق اضافه کرد: در این کتاب اشاره شده که امیرالمؤمنین (ع) در زمان جنگ جمل مورد خطاب یک اعرابی قرار گرفت که از ایشان درباره توحید و معنای «خدا یکی است» پرسید، امری که با اعتراض برخی صحابه رو به رو شد که میگفتند در زمان جنگ، چه جای این پرسشهاست، در حالی که حضرت فرمودند او را رها کنید که ما برای قدرت طلبی نمی جنگیم، بلکه درباره همین موضوع در میدانیم و جالب این است که حضرت در همان زمان جنگ و مبارزه، آن فرد را به کناری کشیدند و درباره معنای صحیح توحید به او توضیح دادند.
جذب افراد به چه قیمتی؟!
استاد حوزه و دانشگاه در ادامه تصریح کرد: امروز رفتار برخی به گونه ای است که میگویند ما فقط میخواهیم همه را جذب کنیم و حتی حاضرند برای این امر با شبکههای خارجی و مُعاند صحبت کنند، در حالی که این امر عملا یک تبلیغ ضد دین است.
عضو هیأت علمی جامعه المصطفی (ص) العالمیه افزود: ما به صراحت اعلام میکنیم که اگر کسی اشتباهش را بپذیرد و در برابر حرف حق تسلیم شود، به احترامش تمام قد میایستیم، اما از خداوند هم میخواهیم اگر کسی با هدف سوء و به قصد ضربه زدن به دنبال طرح مباحثی است، او را هدایت فرماید.
وی با بیان این که هر چه از اعتدال خود خارج شود فساد میآورد خاطر نشان کرد: فساد در ذات بشر است، همچنان که ملائکه به عنوان دارندگان عصمت ذاتی هم در خلقت انسان به این دو ویژگی انسانها یعنی فساد و خونریزی اشاره کردند، ولی در عین حال خداوند فرمود من چیزی میدانم که شما نمیدانید، یعنی خداوند در آفرینش انسان مانند سلمانها و ابوذرها را میدید.
«فسادگر» و «برتری جو» جایگاهی در قیامت ندارد
رفیعی با اشاره به آیه مبارکه «تلک الدّار الأخره نجعلها للّذین لا یریدون عُلوّا فی الارض و لا فسادا» تأکید کرد: بر مبنای این آیه، کسانی در روز قیامت سربلندند که دنبال فساد و برتری جویی نباشند.
این کارشناس علوم دینی اضافه کرد: البته تشخیص صلاح و فساد در دین مشکل است و هر کس کار خود را درست میبیند و حق را با خود میداند، در حالی که طبق آیه «و اللهُ یَعلم المُفسِد مِن المُصلِح» این خود خداوند است که فسادگر را از اصلاحگر میشناسد.
وی افزود: حتی منافقان هم بر اساس آیات قرآن خود را مُصلح میبینند و وقتی به آنها گفته میشود فساد نکنید میگویند ما اصلاحگر هستیم.
رفیعی همچنین به روایتی از امام صادق (ع) اشاره کرد و گفت: امام صادق (ص) در این روایت به سه ویژگی اشاره میکنند که هر کسی میگوید حداقل در این سه مورد حق با من است، یکی دین که هر کس دین خودش را قبول دارد، دوم تدبیر و برنامه ریزی که هر کس تدبیر و برنامه ریزی خود را میپذیرد و سوم هم درخواستها و میلها که در این ویژگی هم هر فرد تلاش دارد تا درخواستها و میلهای شخصی را بر نظرات دیگران برتری دهد.
انتهای پیام/ 137