سرویس اطلاعاتی رژیم صهیونیستی(موساد)، سابقه ای دیرینه در حذف فیزیکی آن دسته از دانشمندان هسته ای داشته و دارد که نقش قابل توجهی در تقویت قدرت کشورهای رقیب این رژیم داشته اند. موساد از ابتدای تشکیل رژیم اشغالگر قدس، سیاست رسمی خود را بر حذف تمامی افرادی گذاشته که به طریقی، مخصوصا با دانش علمی خود قادر بوده اند کشورهایشان را قدرتمند و این رژیم را به چالش بکشند.

به گزارش قم نیوز موساد جهت دستیابی به این هدف، نشان داده که استفاده از هر وسیله ای را مجاز و مشروع می پندارد و هیچ توجهی هم به اصول و قوانین بین المللی ندارد. 

زمان زیادی از ترور دکتر محسن فخری زاده، دانشمند هسته ای برجسته کشورمان نمی گذرد. دکتر فخری زاده از چهره های بنامِ کشورمان در حوزه تحقیقات هسته ای و دفاعی بودند که سال ها از سوی سازمان های اطلاعاتی مخالف با کشورمان (مخصوصا سازمان اطلاعاتی رژیم صهیوینستی "موساد") تحت تعقیب بوده و حتی در لیست ترور آن ها قرار داشته است.

بلافاصله پسی از ترور شهید فخری زاده، گمانه زنی های مختلفی در مورد عاملان اصلی این اقدام جنایتکارانه مطرح شد. نکته مهم در این میان این بود که عملیات ترور دکتر فخری زداه به قدری دقیق طراحی شده که این گزاره را به نوعی تقویت می کند که یک تشکیلات سازمان یافته اطلاعاتی مجری اصلی این حادثه بوده است. از سویی، با توجه به خصومت عمیق رژیم صهیوینستی در رابطه با کشورمان و نقش قدیمی و برجسته موساد در حذف فیزیکی چهره های برجسته علمی کشورهای مخالف با خود، مخصوصا در منطقه خاورمیانه، از همان ابتدای کار، انگشت اتهامِ رسانه ها و مسوولان ارشد ایرانی، به سمت رژیم صهیونیستی نشانه گرفته شد. امری که البته با موضع‌گیری‌های خاص "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر رژیم صهیونیستی و ابراز خوشحالی ضمنی او(با گفتن اینکه دولتش در مدت اخیر - در همان بحبوحه ترور شهید فخری زاده-  توانسته اقدامات بزرگی را انجام دهد که وی قادر نیست همه آن‌ها را با شهروندان اسرائیلی در میان بگذارد)، به نوعی تایید شد. 

با این حال، آنچه که بیش از همه رژیم اشغالگر قدس را به متهم اصلی ترور دکتر فخری زاده تبدیل می کند، سابقه گسترده سازمان اطلاعاتی آن موساد، در زمینه ترور دانشمندان و چهره های شاخص علمی کشورهایی در منطقه خاورمیانه است که خصومت جدی با این رژیم داشته و دارند. در این زمینه از سال  2008 میلادی تاکنون، جمهوری اسلامی ایران شاهد سیلی از عملیات های تروریستی سازمان موساد در خاک خود بر علیه دانشمندان هسته ای این کشور بوده که در نتیجه آن ها، علاوه بر دکتر فخری زاده که به تازگی به شهادت رسیده، دانشمندانی نظیر دکتر "مسعود علیمحمدی"(1388)، دکتر "داریوش رضایی نژاد"(1390)، دکتر "مجید شهریاری"(1389) و "مصطفی احمدی روشن" (1390) نیز به فیض شهادت نائل شده اند.

رژیم صهیونیستی با تکیه بر راهکار «کشتار هدفمند/Targeted Killing» مدت هاست که افرادی را که تهدیدات بالقوه بر علیه امنیت ملی رژیم جعلی اسرائیل به حساب می آیند، از سر راه خود بر می دارد و در این چهارچوب، تعهد به امنیت و منافع ملی خود را نیز به مثابه توجیه اصلی در انجام اقدامات خشونت بار و تروریستی اش مطرح می کند. بازوی اجرایی این رژیم در اجرای این دستور کار نیز، همانگونه که پیشتر اشاره شد، سازمان بدنامِ موساد است که سابقه ای طولانی در حذف فیزیکی مخالفان خارجی رژیم صهیونیستی دارد و در این زمینه، هیچ مرزی را جهت انجام اقدامات جنایت‌بارش، به رسمیت نمی شناسد. در ادامه، به برخی عملیات های ترور این سازمان بر علیه داشنمندان هسته ای منطقه خاورمیانه، اشاره می شود.

*ترور یحیی المشد مغز متفکر برنامه هسته ای عراق
دولت عراق، هسته های راکتور نیرگاه هسته ای "اوزیراک" را از دولت فرانسه خریداری کرده بود. در اصل، در آپریل سال 1979 ، قرار بود این محموله، از طریق دریا، از مقصد فرانسه به سمت عراق بارگیری شده و حرکت کند. با این حال، اندکی قبل از حرکت این محموله به سمت عراق، انفجاری در انبارِ محل نگهداری آن ها رخ داد. در آن زمان، یک سازمان و نهاد به اصطلاح فرانسوی به نامِ "گروه بوم شناختی فرانسه" که پیش از این، هیچ کس اسم آن ها را هم نشنیده بود، مسوولیت این اقدام را بر عهده گرفت. با این همه، بسیاری از ناظران بر این باور بودند که این عملیات پیچیده، کار اسرائیل بوده است. انتقال دریایی محمول هسته ای مذکور به عراق، برای مدت شش ماه به تاخیر افتاد و فرانسه، آسیب های وارده به محموله را نیز در دوره مذکور، تعمیر کرد. 

سال بعد از آن، یحیی المشد دانشمند هسته ای سرشناس مصری که نقش قابل توجهی در برنامه هسته ای دولت عراق داشت، وارد فرانسه شد تا فرآیند گازدهی به راکتورهای فرانسوی که به عراق فروخته شده بودند را آزمایش کند. صبحِ روزی که قرار بود وی فرانسه را ترک کند، یک خدمتکار وارد اتاقش در یک هتل در پاریس شد و جنازه اش را در حالی که چندین ضربه چاقو خورده بود و مدتی از مرگش می گذشت، پیدا کرد. تنها فردی که المشد را شب قبل از ترورش دیده بود، زنی فرنسوی به نام ماری اکسپرس بود که او هم چند هفته بعد، در یک سانحه مشکوک رانندگی، جان خود را از دست داد. مقصر اصلی این ترورها هیچگاه معلوم نشد. اگرچه به دلیل نزاع های ایدئولوژیک میان عراق و اسرائیل، بسیاری از ناظران بر این باور بودند که این ترورها، کار اسرائیل و سازمان موساد بوده است.

اندکی بعد، حتی شرکت هایی که اقدام به تامین تجهیزات لازم برای برنامه هسته ای عراق می کردند هم به شدت از جانب گروه های ناشناخته هدف تهدید قرار گرفتند. حتی یک بمب در یکی از ساختمان های اصلی یکی از شرکت های مذکور منفجر شد. در ادامه و در ماه های پس از آن، دو دانشمند هسته ای عراق نیز توسط عوامل اطلاعاتی مخفی، مسموم و در نهایت ترور شدند. بدون تردید، این حوادث، اتفاقی روی ندادند. اکنون بسیاری از کارشناسان و متخصصان امنیتی بر این باورند که این ترورها، کارِ موساد بوده است. اگرچه که این سازمان اطلاعاتی، بر اساس سیاست رسمی خود، هیچ گاه مسوولیتی را در اینباره برعهده نگرفته است. 

*ترور دانشمندان آلمانی در مصر
در دهه 1950، دولت مصر به ریاست جمهوری جمال عبدالناصر، یک برنامه موشکی بالستیک را راه اندازی کرد که مغز متفکر این برنامه، دانشمندان آلمانی بودند که عمدتا در رژیم نازی فعال بودند. جمال عبدالناصر در ماه جولای سال 1962، از دو آزمایش موشکی جدید در مصر خبر داد و تاکید کرد که موشک های جدید مصری قادرند اهدافی را در جنوب بیروت نیز هدف قرار دهند.

بلافاصله پس از این، سرویس اطلاعاتی موساد عملیات موسوم به داموکلس را به راه انداخت و با هدف ارعاب مصر و دانشمندان حوزه موشکی آن، سلسله ترورهای دانشمندان آلمانی فعال در مصر را آغاز کرد. یک دانشمند آلمانی در ماه سپتامبر ترور شد(دو ماه پس از موضع گیری جمال عبدالناصر مبنی بر آزمایش موشک های مصری). در ماه‌های بعد نیز خانواده های دانشمندان آلمانی، به طور مستقیم از جانب موساد تهدید می شدند.

در ماه نوامبر سال 1962، چندین دانشمند که در مراکز موشکی مصر کار می کردند، هدف عملیات بمبگذاری قرار گرفتند. در جریان یکی از این بمبگذاری ها، پنج تبعه مصری جان خود را از دست دادند. اندکی بعد و همزمان با تشدید تلاش های تروریستی موساد در مصر، بسیاری از دانشمندان آلمانی خاک مصر را ترک کرده و صنعت موشکی و هسته ای آن را رها کردند. بدون حضور آن‌ها، مصر نتوانست کار چندانی جهت پیشبرد برنامه های راهبردی خود انجام دهد. 

*ترور سمیره موسی دانشمند هسته ای مصر
در 5 آگوست سال 1952، یک اتومبیل در برکلی کالیفرنیا در آمریکا، سمیره موسی دانشمند هسته ای مصر را سوار کرد. سمیره موسی اولین دانشمند زن حوزه فناوری هسته ای در مصر بود. وی شخصیتی برجسته و دانشگاهی بود. او همچنین نخستین زنی بود که به دلیل سابقه چشمگیر دانشگاهی خود توانسته بود در دانشگاه قاهره، به کرسی استادی برسد.

وی تحقیقات خود را در آمریکا کامل کرده بود و می خواست هر چه سریع تر به مصر بازگردد. با این حال، وی یک دعوتنامه برای صرف شام دریافت کرده بود و قرار شد قبل از عزیمت به مصر، در جلسه ای که به آن دعوت شده بود، شرکت کند. سمیره موسی سوار بر یک خودرو شد و خودروی مذکور در خط ساحلی کالیفرنیا به حرکت در آمد. خودوری حامل وی در جریان حرکت خود، به ناگه منحرف شد و به ته دره سقوط کرد. وی در دَم کشته می شود. راننده خودرویِ حامل دکتر سمیره موسی، اندکی قبل از سقوط خودرو به ته دره، خود را از آن خارج می کند و سپس ناپدید می شود.

بعدها معلوم می شود که دعوت به شامِ دکتر سمیره موسی نیز صرفا اقدامی برای کشاندن وی به یک دام بوده و از اساس، واقعیت نداشته است. رازهای زیادی در مورد این دانشمند زن برجسته در حوزه هسته ای مصر وجود دارد. اگر چه هنوز ابعاد دقیق این حادثه مشخص نشده با این حال، بسیاری از ناظران و تحلیلگران، موساد را عامل اصلی ترور دکتر سمیره موسی می‌دانند. محرک اصلی موساد نیز ممانعت از دستیابی دولت مصر به دانش هسته ای و تهدیدات احتمالی علیه اسرائیل در اینده ای نه چندان دور بوده است. 

*ترور سمیر نجیب
سمیر نجیب یکی از دانشمندان برجسته هسته ای مصر بود که از دانشگاه قاهره فارغ التحصیل و برای ادامه دادن فعالیت‌های علمی خود به ایالات متحده آمریکا عزیمت کرد. وی استعداد خارق العاده ای در زمینه حوزه تحقیقاتی خود یعنی فیزیک و دانش هسته ای داشت و حتی تز دکترای خود را نیز یک سال زودتر به پایان رساند. وی در دانشگاه دیترویت به فعالیت های علمی و تحقیقاتی پرداخت و سرانجام تصمیم گرفت که به کشور خودش یعنی مصر بازگردد. نبوغ علمی سمیر‌نجیب تا حد زیادی موجب وحشت آمریکا و رژیم صهیونیستی شد.

او پس از جنگ ژوئن ۱۹۶۷ قصد داشت از آمریکا به کشور مصر بازگردد و بلیت هواپیما هم تهیه کرده بود اما گروه‌های آمریکایی سعی کردند با پیشنهادات مالی مانع بازگشت او شوند و سمیر نجیب این پیشنهادات آن‌ها را رد کرد و همان شبی که قصد ترک آمریکا را داشت(سال 1967) یک خودرو سنگین پس از مدتی تعقیبِ خودروی نجیب، به شدت به خودروی او برخورد کرده و خودروی او را واژگون کرد که باعث مرگ آنی نجیب شد.

*ترور سعید بدیر
در 14 جولای سال 1989، سعید بدیر از چهره های سرشناس علمی مصر، از یک بالکن در شهر اسکندریه مصر سقوط کرد و جان خود را از دست داد. سعید بدیر تنها یک ماه قبل از ترورش، کرسی پژوهشی و تحقیقاتی خود را در یک دانشگاه آلمان غربی رها کرده بود و به مصر بازگشته بود. وی قبل از بازگشت به مصر، به همکارانش گفته بود که تحت کنترل است و حتی برخی به آپارتمان محل زندگی وی رفته و کامپیوتر شخصی و برخی مدارک وی را به سرقت برده اند.

بر اساس گزارش اولیه پلیس مصر، مرگ بدیر به واسطه خودکشی رقم خورده است. با این حال، خانواده او، آنچه پلیس مصر مطرح کرد را به چالش کشیدند. بسیاری بر این باورند که دانش بدیر می توانست کمک قابل توجهی به مصر در زمینه دستیابی به فناوری سیستم های هدایت موشکی و همچنین انرژی هسته ای بازی کند. همچون گذشته، موساد متهم شماره یک ترور سعید بدیر بوده است. 

*ترور ابوبکر رمضان
جدیدترین نمونه از ترور دانشمندان سرشناس مصری به دست عوامل اطلاعاتی خارجی(به احتمال زیاد موساد)، در سال 2019 رقم خورده است. در این سال، ابوبکر رمضان که یکی از اعضای برجسته سازمان انرژی اتمی مصر بود، به دست عوامل ناشناس ترور شد. رمضان در سال 2015، از سوی آژانس بین المللی انرژی اتمی مامور شده بود تا تبعات زیست‌محیطی وجود و فعالیت نیروگاه های اتمی نظیر دیمونا(در اراضی اشغالی) و بوشهر(در ایران) را بررسی کند. وی همچنین در نشست هایی با مقام های آژانس بین المللی انرژی اتمی جهت بررسی امکان ساخت یک نیروگاه اتمی برای مصر با همکاری دولت روسیه در شمال غرب این کشور نیز شرکت کرد. نزدیکان ابوبکر رمضان بارها گفته اند که وی هیچگاه در مورد کار و مسائل کاری اش سخن نمی گفت و آن را کاملا در حوزه خصوصی خود می دانست. 

رمضان در سال 2019 برای شرکت در یک کنفرانس علمی، عازم مراکش شد. در آخرین روز کنفرانس(روز 6 سپتامبر)، رمضان به مسوولان برگزاری کنفرانس گفته است که احساس خستگی می کند و می خواهد به هتل محل اقامتش بازگردد. اندکی بعد، یک کارگر خدماتی در هتل، رمضان را در حالی که در اتاقش فوت کرده بود پیدا می کند. رمضان قبل از اینکه به بیمارستان برسد، جان خود را از دست داد.

گزارش های اولیه تاکید می کردند که رمضان بر اثر حمله قلبی فوت شده با این حال، گمانه زنی های زیادی در مورد مسموم کردن وی از طریق عوامل موساد مطرح شده است. در این راستا خالد‌ابوطالب، یکی از اعضای کمیته امنیت دفاعی و ملی پارلمان مصر می گوید:«تاریخ پر است از نمونه هایی که دانشمندان سرشناس مصری در خارج از این کشور هدف ترور قرار گرفته و جان خود را از دست داده اند. دشمنان مصر، توجه خود را بر دانشمندان مصری در خارج از این کشور متمرکز ساخته اند.» وی قویا خواستار حمایت از دانشمندان مصری شد که این کشور را به مقصد کشورهای خارجی ترک می کنند.