تقریباً تمام اساتید قرآنی کشور و عموم قاریان و حافظان قرآن مرحوم استاد محمد رضا شهیدی را دیده اند و می شناسند و از ایشان خاطره دارند و بسیار کم می شود که استادی اینچنین گسترده، طیف وسیعی از آحاد جامعه قرآنی را تحت پوشش خود داشته باشد.

به گزارش قم نیوز در پی ارتحال استاد محمد رضا شهیدی از اساتید برجسته قرآن کشور، مرتضی نجفی قدسی در یادداشتی چنین آورده است:

بسم الله الرحمن الرحیم
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ  (سورة حشر آیة ۱۸)
ای اهل ایمان! از خدا پروا کنید و هر کسی باید با تأمل بنگرد که برای فردای خود چه چیزی پیش فرستاده است، تقوا پیشه کنید (و بدانید که) یقیناً خدا به آنچه انجام می دهید آگاه است.

درگذشت تأسفبار جناب حجت الاسلام محمد رضا شهیدی از اساتید مبرز قرآنی کشورمان ضایعه ای برای جامعه قرآنی محسوب می شود.

مرحوم استاد شهیدی قریب پنجاه سال از عمر خود را در خدمت قرآن گذرانید، تسلط او بر علوم و فنون قرائت و تلاوت قرآن کریم و علم تجوید و وقف و ابتداء و همچنین آشنایی او با قرائات قراء سبعه و راویان آنها از محسّنات علمی او بود که شاید در سطح کشور کمتر از ده نفر این جامعیت علمی را در این مباحث داشتند.

مطالعات گسترده استاد شهیدی در علوم و معارف قرآن به حدی بود که هر گاه هر موضوعی قرآنی مطرح می شد او متقن ترین سخنان را برای گفتن داشت و در حقیقت او هر وقت در جایی حضور داشت به منزله صدها جلد کتاب بود!

اخلاق جذاب و شیرین سخنی او همه را جذب می کرد و هیچگاه در پاسخ به سئوالات شاگردان و یا متسابقین بی حوصله نمی شد و با تأنی سعی می کرد ضمن پاسخگویی مطالب جدیدی به آنها بیاموزد.

تلاش چند ده ساله استاد شهیدی در ضبط و نگهداری تلاوتهای قاریان مصری که شامل بیش از ۲۰ هزار نوار قرآنی می شد، نشانگر علاقه وافر و عاشقانه او به تلاوتهای فاخر قاریان مصری بود و البته صرفاً شنیداری نبود بلکه بر روی این تلاوتها تحلیل و نظر ارائه می کرد.

علاقمندی رهبر معظم انقلاب به استماع تلاوت قاریان مصری
 این علاقمندی به پیگیری تلاوت قرآن اساتید مصری را در زندگی رهبر معظم انقلاب مخصوصاً در اوان جوانی می بینیم که مقید بودند قرائت های اساتید مشهور مصری که معمولاً در مسجد رأس الحسین قاهره تلاوت می شد و از رادیو مصر مستقیماً پخش می گردید را گوش بدهند.

مرحوم استاد کاظم محمد زاده از قاریان مشهور خراسانی برایم نقل کرد که در زمان ریاست جمهوری حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی) روزی نوار تلاوت سوره های حاقه و معارج استاد شحات محمد انور را که تازه تلاوت کرده بود برای ایشان بردم و همانجا نوار را در ضبط صوت گذاشتند و محو گوش دادن شدند و آنچنان این تلاوت محزون که آیات مربوط به قیامت را هم قرائت می کرد در عمق وجود ایشان اثر داشت که پیوسته اشک می ریختند تا اینکه نوار تمام شد و دوباره آن را به اول برگردانده و از نو مشغول استماع این قرائت شدند و دوباره همین کار را تکرار کردند، یعنی تلاوت سوره های حاقه و معارج مرحوم استاد شحات محمد انور را چندین بار پیوسته شنیدند و اشک ریختند! و واقعاً مرحوم شحات انور هم این آیات را با حزن عجیبی تلاوت کرده است، البته این حزن در اکثر تلاوتهای او پدیدار است و یادم هست در یک دیدار خصوصی هم که استاد شحات انور به ملاقات رهبر معظم انقلاب آمده بود، پس از تلاوتی که محضر ایشان قرائت کرد، معظم له به چند تن از اساتید قرآنی که در آن جلسه بودند رو کرده و فرمودند ایشان در درونش یک چیزی هست که آیات قرآن را محزون قرائت می کند.

انس با قرائت و تلاوت قرآن بسیار ارزشمند است و روح و جان انسان را صیقل می دهد و شاید یکی از دلایلی که در روایات سفارش شده است که آیات قرآن را با حزن بخوانید برای همین است که قلب را خاشع کند و موجب تزکیه نفس شود.

مرحوم استاد شهیدی حافظ کل قرآن بود ولی کمتر از او در جایگاه استاد حفظ قرآن استفاده می شد به سبب آنکه تسلط ایشان بر علوم و فنون قرائت و تلاوت قرآن فوق العاده بود و شاگردان ترجیح می دادند غالباً در این وادی از ایشان بهره مند شوند. یکی از کسانی که مخصوصاً در بیست سال اخیر بیشتر با مرحوم استاد محمد رضا شهیدی مأنوس بود استاد شهریار پرهیزگار است که امیدوارم همت کنند و خاطراتشان را از این استاد برجسته قرآنی بازگویی کنند.

دلبستگی استاد شهیدی به جناب استاد پرهیزگار به حدی بود که هرگاه ایشان را برای جلسه ای و یا برای بحث داوری در مسابقاتی دعوت می کردم بلافاصله می پرسیدند استاد پرهیزگار هم هستند؟‍! و بعد هم اضافه می کردند اگر ایشان هستند من هم می آیم، مخصوصاً در این سالهای آخر که کمتر جایی می رفتند امّا اگر استاد پرهیزگار دعوتی برای داوری را قبول کرده بودند، ایشان هم می آمد، غرض دلبستگی ایشان به جناب شهریار پرهیزگار ویژه بود و شاید هم از باب قدر زر زرگر شناسد باشد!

تقریباً تمام اساتید قرآنی کشور و عموم قاریان و حافظان قرآن مرحوم استاد شهیدی را دیده اند و می شناسند و از ایشان خاطره دارند و بسیار کم می شود که استادی اینچنین گسترده، طیف وسیعی از آحاد جامعة قرآنی را تحت پوشش خود داشته باشد، البته در مشهد، تهران و اصفهان و بعضی شهرهای دیگر اساتید برجسته ای داشته ایم که اثرگذار بوده اند ولی بیشتر در منطقه خود شناخته شده بودند که از این میان لازم می دانم از مرحوم استاد مهدی شکوهنده از اساتید پیشکسوت اصفهانی یاد کنم که شاگردان بسیاری را تربیت کردند و همچنین استاد ابراهیم مولایی در تهران که بنیان گذار نسلی از قاریان و تالیان قرآن در کشور بودند.

مرحوم استاد شکوهنده از علاقه ای که به حضرت ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا (ع) داشت در سال چندین ماه را در مشهد اقامت می کردند، مثلاً ماه رمضان ها به مشهد می آمدند و قاریان و اساتید قرآنی مشهد هم از ایشان بهره مند بودند و یا از مرحوم استاد مولایی کتاب بسیار ارزشمند «تهذیب القرائه» در دو جلد در بحث قرائات قراء سبعه منتشر شده است که برای عموم اساتید قرآنی بسیار قابل استفاده است.

ما باید یاد و خاطره همة اساتید قرآنی و خادمان بزرگ قرآن کریم را همیشه زنده بداریم و قدردان تلاش ها و زحمات آنان در پرورش استعدادهای نوجوانان و جوانان و طلاب و دانشجویان کشورمان باشیم.
قطعاً حق استاد شهیدی عزیز که بارها در دار القرآن علامه طباطبایی (رض) در جلسات قاریان و حافظان قرآن میزبان او بودیم و سفرهای متعدد قرآنی با او داشتیم با این چند کلام ناقص ادا نمی شود.
متأسفانه عارضه ای که در این سالهای آخر برایشان وارد شده بود و غالباً در حال مداوا بودند، سرانجام سبب شد تا بطور کلی جامعه قرآنی از فیض وجودشان محروم گردد.

آنچه که باید همه ما پیوسته به آن متذکر باشیم این است که مسافرانی هستیم در این دنیا و مدت محدودی اقامت داریم و رهگذار سفر آخرت و جایگاه ابدی خواهیم شد و باید رعایت تقوی را همیشه داشته و در فکر توشه ای برای فردای خود باشیم که قطعاً اعمال صالح بهترین زاد و توشه برای سفرآخرت است و امیدواریم روزی که ندای ارجعی فرا خوانده می شود آمادگی این سفر را داشته و یا حتی مشتاق آن بوده تا با اهل بیت (ع) و اولیای الهی دیدار و ملاقات داشته باشیم.

مرحوم استاد شهیدی بسیار مهربان بود و امیدواریم پروردگار متعال هم با مهربانی و لطف بیکرانش او را مورد رحمت و لطف خود قرار داده و در جایگاه «فی مقعد صدق عند ملیکِ مقتدر» قرارش دهد و ما را هم بیامرزد.
«فَسُبْحَانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»

مرتضی نجفی قدسی