قم نگار: گاهی به نظر می‌رسد مذهب بهانه ای برای بروز برخی رفتارهای نامتعارف و یا آرایش‌های زننده با نام گریم!! شده است چه آن‌که حواشی پررنگ‌تر از متن و محتوای مفید آن به چشم می‌خورد.

به گزارش قم نگار، بحث تئاتر در مباحث هنرهای نمایشی مشخصه‌هایی دارد که باعث گیرایی و تاثیرگذاری بیشتر و بهتر آثار می‌شود؛‌ به‌خصوص این‌که این روزها معضل کتاب نخواندن نیز وجود دارد و اگر آثار خوب با محتوای ارزشمند به نمایش دربیایند می‌توانند تا حد زیادی کمی اطلاعات تاریخی و فرهنگی را جبران کنند.

به‌عنوان نمونه نمایش آیینی «غبار» کاری از محمدرضا مداحیان از آن جمله است که توانست مخاطبان مذهبی را به‌ خوبی اقناع کند و با خود همراه سازد.

پدر شهید احمدی روشن در ایام نوروز در حرم حضرت معصومه می‌گفت: «من با دیدن نمایش «غبار» آن چنان متحول شدم که گریه امانم را بریده بود به نظرم این تئاتر مذهبی و عالی از چندین منبر و سخنرانی موثرتر است که نباید از آن غافل شد.» البته سخنان پدر شهید احمدی روشن در مقیاس بزرگتر مورد تایید مقام معظم رهبری هم هست چنانچه عرفان خداپرست تهیه کننده تئاتر «غبار» نیز گفته بود همین نگاه ویژه مقام معظم رهبری به تئاتر برای انتقال مفاهیم باعث شد تا این‌که نمایش آیینی «غبار» شکل بگیرد و در عرصه هنرهای نمایشی یک گروه منسجم و فعال با چنین محتوا و مضمون اعتقادی ایجاد شود و یا تئاتر «غزل کفر» با نویسندگی و کارگردانی امیر دژاکام و بازی اردلان شجاع کاوه هم که در زمینه کربلا ساخته شده بود از جمله تئاترهای مذهبی خوبی بود که متن و اجرا همگونی و گیرایی زیادی داشتند؛چنانچه تصویربرداری روی صحنه آن که در ظهر عاشورای چند سال پیش از تلویزیون پخش شد با استقبال عمومی مواجه گشت. مسافرآستانه هم نمایش «غزل کفر» را یک تعزیه مدرن و صحنه‌ای و الهام گرفته شده از تعزیه دانسته بود. تئاتر«بانوی بی‌نشان» به کارگردانی کورورش زارعی هم نمایشی دینی درباره حضرت زهرا بود. نمایشی که علاوه بر احیای فرهنگ ایثار و شهادت، تبیین زندگی حضرت زهرا را در اولویت قرار داده بود. داستان مادر شهید مفقودالاثری بوده که همراه فرزندش برای تشرف به حج تمتع نام‌نویسی کرده بود. این نمایش مذهبی هم از جمله نمایش‌های دینی موفقی بود که به خوبی توانست مفهوم را به مخاطبان خود برساند.

نمایش “بهشت روی اقیانوس”

نمایش “حلقه”