قم نیوز: زیارت اربعین جدا از ثواب فردی و آثار شخصی، آثار مهم اجتماعی نیز دارد که در این نوشتار مورد بررسی قرار گرفته اند.

به گزارش قم نیوز، زیارت اربعین به قدمت تاریخ اسلام سابقه دارد. جابر بن عبدالله انصاری در دوران اختناق بنی امیه و علی رغم کهولت سن و ضعف جسمی خود را مقید به رساندن به کربلا در روز اربعین برای زیارت امام حسین (ع) و یارانش می‌نمود. این سنت حسنه در قرون متمادی به شیوه‌ها و تجلی‌های متفاوت ادامه داشت به طوری که حتی در دوران اختناق صدام حسین دیکتاتور معدوم عراق، شیعیان به صورت شبانه و از راه‌های فرعی به سمت کربلا رهسپار می‌شدند تا از ثواب این اقدام محروم نمانند. پس از ساقط شدن دولت صدام به مرور این سنت دینی تبلور بیشتری یافت و افراد بیشتری به این راهپیمایی می‌پیوستند تا اینکه طبق آخرین اطلاعات در محرم سال 93 حدود 20 میلیون زائر و عاشق ابا عبدالله حسین از اقصی نقاط جهان خود را به این راهپیمایی عظیم رساندند و جهان را مبهوت کردند.

در کنار اجر معنوی و جنبه تهذیب نفس این راهپیمایی، جنبه‌های اجتماعی مهمی را می‌توان بر این حرکت مترتب دانست.

احساس جمعی شور حسینی
وقتی انسان در مسیر راهپیمایی اربعین، خودش را قطره‌ای از یک اقیانوس می‌بیند تجربه‌ای از فناء فی الله را در جان خود لمس می‌کند. البته واضح است که هرکسی به اندازه ظرفیت وجودی‌اش از چنین تجربه‌ای بهره مند می‌شود. زوار حرم اباعبدالله در مسیر پیاده روی همچون محرمین حرم الهی در مشعر و منا با حرکتی جمعی در کنار سایر برادرانشان به سوی کربلا راهپیمایی می‌کنند. این حرکت از این جهت اهمیت می‌یابد که راهپیمایان می‌دانند در جمعی حضور دارند که همگی کار و زندگی روزمره خود را رها کرده‌اند و برای عرض ارادت به ساحت اباعبدالله و اعلام آمادگی به بقیه الله الاعظم با نوای "یا لیتنا کنا معک" پا در این مسیر گذاشته‌اند. این حضور و این شور با شعور در مسیر راهپیمایی فرد را در یک سال آینده زندگی‌اش بیمه می‌کند که انشاالله بتواند در همه لحظات زندگی نیز خود را در مسیر اهل بیت ببیند و هر لحظه با تمسک به آل عبا از انحراف و خطا دوری کند.

ایجاد حس اخوت و برادری با شیعیان جهان
وقتی که زائر اباعبدالله چند روز را در کنار سایر ارادتمندان به امام راهپیمایی می‌کند و با آنها هم مسیر می‌شود و در یک سفره می‌نشیند و در یک چادر می‌خوابد به معنای واقعی کلمه مصداق آیه "انما المومنون الاخوه" را درک و لمس می‌کند. چه احساسی بالاتر و لذت بخش تر از اینکه انسان در یک جمعیت 20 میلیونی که آنها را خواهران و برادران دینی خود احساس می‌کند، حضور داشته باشد و با آنها هم مسیر شود و با آنها ارتباط بگیرد و از اوضاع و احوال و زندگی آنها با خبر شود. به علاوه در این راهپیمایی تجربه تکرار نشدنی از روحیه تعاون و همکاری در کنار سایر ارادتمندان امام فارغ از نژاد، جنس، ملیت و حتی مذهب انجام می‌شود، از سوی دیگر ایثار و نوعدوستی در این راهپیمایی به زیباترین شکل رخ می‌نمایاند و در طول مسیر به انحاء مختلف تجربه می‌گردد.

تمرین جهاد الی الله
راهپیمایان اربعین حسینی با طی مسیری که هر کس به اندازه توان و قوه جسمی خود آن را می‌پیمایند تمرین جهاد الی الله می‌کنند. وقتی زائر، در مسیر کربلا پاهایش خسته می‌شود و خستگی را عمیقاً با جسم خودش احساس می‌کند، ارتباط روحی‌اش هم با ابا عبد الحسین(ع) بیشتر می‌شود و با خود این را زمزمه می‌کند که برای قدم گذاشتن در صحن اباعبدالله خستگی و سختی مسیر را به جان می‌خرد. راهپیمایان برای رضای خدا و عرض ارادت به اهل بیت پیامبر کار و زندگی خود را تعطیل کرده و حیات طیبه‌ای را تجربه می‌کنند که در آن مظاهر دنیوی جایی ندارد و هر چه که هست تلاش است و مجاهده و طی طریق، برای رسیدن به محبوب و این چه استعاره زیبایی از مسیر زندگی فرد، در طول عمر است که باید همواره و در هر لحظه به محبوب فکر کند و فارغ از اینکه مسیر خاکی باشد و یا سنگی، هوا بارانی باشد و یا آفتابی، گرم باشد و یا سرد، لحظه‌ای از فکر هدف خود دور نشود.

تقویت روحیه مبارزه با کفر و استکبار
این اجتماع "تجمع میلیونی مؤمنین" است، آن هم به عشق امام(ع) و با بهره برداری از اهداف امام و آگاهی گرفتن و آگاهی بخشی از روح قیام و مبارزه امام(ع) که می‌تواند در گره‌گشایی از مشکلات امروز جامعه مسلمین مفید واقع شود. زائر اربعین می‌داند در مسیری قدم بر می‌دارد که امام حسین (ع) برای رساندن پیام رهایی بخش اسلام در برابر کفر و استکبار در طول تاریخ طی کرده است. زائر اربعین همچنین در طول مسیر به این فکر می‌کند که یزید زمانه، شمر زمانه و ابن سعد زمانه کیست و به خود یادآور می‌شود که با پا گذاشتن در جا پای اباعبدالله و یارانش، در مراحل مختلف زندگی خود نیز جا پای آنها بگذارد و در برابر کفر و استکبار قد خم نکند و به گفته امامش ذلت را از خود حتی به قیمت تقدیم جانش دور کند.

انتهای پیام / 105