آقای کیروش؛ شما اجازه ندادی که عرق فوتبالیست‌هایمان خشک شود که لبخند را بر دل میلیون‌ها هوادار خشکاندی، بسیاری از هوادارانی که تمایلشان به رنگ قرمز است و خط قرمزشان، تیم قرمز پوش پایتخت.
دریافت صفحه با کد QR
مهدی جعفری
کیروش رها از هیاهویم آرزوست...
خبرگزاری فارس , 9 تير 1397 ساعت 13:39
آقای کیروش؛ شما اجازه ندادی که عرق فوتبالیست‌هایمان خشک شود که لبخند را بر دل میلیون‌ها هوادار خشکاندی، بسیاری از هوادارانی که تمایلشان به رنگ قرمز است و خط قرمزشان، تیم قرمز پوش پایتخت.
به گزارش قم نیوز آقای کیروش؛ بابت تک تک لحظه‌های شادی که برایمان رقم زدی از تو که کیلومترها از خانه و زندگی‌ات برای کمک به فوتبال ما دور شدی تشکر می‌کنیم. ما ایرانیان انسان‌های قدرشناسی هستیم و به پاس افتخارآفرینی‌های فوتبالیست‌های غیرتمند کشورمان، به شیوه خارجی‌ها به احترامت از جای برمی‌خیزیم و کلاه از سر برمی‌داریم.
اما آقای کیروش؛
می‌دانی که کشور ما سال‌های سال است که در تحریم به سر می‌برد و در این سال‌های تحریم مشکلات اقتصادی چونان خوره به جان مردمان عزیز کشورم افتاده و روز به روز فقر گسترده‌تر می‌شود.
و در این روزگار سخت که جوانان کشور من با مدارک دانشگاهی بیکار هستند و چاره‌ای جزو کار در مشاغلی بسیار سطحی با حقوق بسیار پایین (که البته این مشاغل هم قابل احترام هستند) ندارند از جیب همین مردم نجیب و جوانان برومندش، در چهار سال گذشته به شما ساعتی ۵۸۳۳۳۳ تومان دستمزد پرداخت شده که این عدد از حقوق ماهیانه جمعیت زیادی از کارگران ایرانی بیشتر است.
آقای کیروش
تا این جای کار نیز مشکلی نیست زیرا شما مربی بزرگی در دنیا هستی و حق داری رتبه هفتمین مربی گران‌قیمت جام جهانی را به خود اختصاص دهی؛ البته برخی تحلیل‌ها نشان می‌دهد که شما با فاصله گران‌ترین حقوق دنیا را در جهان فوتبال دریافت کرده‌ای.
اما برایت می‌گویم که مشکل چیست؛ مشکل از آنجا شروع می‌شود که مربی بزرگی مثل شما به جای تمرکز بر روی تیم ملی، وقت خود را صرف ایجاد جنگ روانی با مربیان لیگ داخلی کرده و همواره سعی کرده ضعف‌های تیم ملی را بر گردن دیگران بیندازد با وجود اینکه فدراسیون جمهوری اسلامی ایران آنچه در توان داشته در فراهم آوردن امکانات برای شما به کار بسته است.
آقای کیروش؛
مدتی بود از مصاحبه‌های جنجالی شما علیه مربیان لیگی خبری نبود، اما مصاحبه شما ساعتی پس از قدرت‌نمایی، غرورآفرین غیور مردان تیم ملی در آخرین بازی خود در جام جهانی، به ناگاه چون آب سردی بود بر سر فوتبال دوستان ایرانی که در این مدت رنگ‌ها را کنار گذاشته بودند و تنها و تنها به تیم ملی دل داده بودند.
شما اجازه ندادی که عرق فوتبالیست‌هایمان خشک شود که لبخند را بر دل میلیون‌ها هوادار خشکاندی، هوادارانی که بسیاری از آنها تمایلشان به رنگ قرمز است و خط قرمزشان، تیم قرمز پوش پایتخت.
حمله بی‌سابقه شما به برخی از مربیان لیگ برتر به ویژه برانکو سرمربی تیم پرسپولیس آن هم در پخش زنده تلویزیونی، آرامشمان را گرفت و البته به همان بسنده نکردید و انتقادهای بی‌جا و باجایتان را ادامه دادید.
آقای کیروش؛
راستی در یکی از مصاحبه‌هایتان تاریخ هزار ساله و شاعر معروف کشورتان را در کشوری به رخ برانکو کشیدید که دنیا در برابر تمدن عظیم چندهزار ساله و شاعران بلندآوازه آن سر تعظیم فرود آورده است؛ البته ایران با پیشینه تاریخی بزرگ و موقعیت استراتژیک و منابع عظیم، در طول تاریخ آماج حملات استعماری کشورهای استعمارگر بوده است.
اگر تاریخ کشورتان را مطالعه نکردید می‌توانید به جنوب ایران سفر کنید و جای زخم استعمار پرتغال را بر این خطه عزیز کشورمان ببینید که نیاکانتان چگونه بیش از 100 سال، این کشور را چپاول کردند.
آقای کیروش؛
البته این‌ها را نگفتم که زحمات چند ساله شما را زیر سؤال ببرم زیرا خود کرده را تدبیر نیست؛ میلیاردها پولی هم که گرفته‌ای حلالت باشد و نوش جانت زیرا شادی این ملت در روزگاری که زیر فشار اقتصادی قد خم کرده‌اند بیش از این‌ها ارزش دارد.
ما دوست داریم مربی بزرگی چون کیروش، ما را به قله‌های آرزوهایمان برساند اما دلمان نمی‌خواهد صحبت‌های بی‌جا و باجایش وحدتمان را بگیرد و خوشحالی‌هایمان را به کاممان تلخ کند.
آقای کیروش؛
اگر می‌توانی بمان سرت به کار خودت باشد و کارت را ادامه بده و اگر نمی‌توانی این‌گونه رفتار کنی با یک خداحافظی خوشحالمان کن زیرا هر چه قدر هم بزرگ باشی از نام ایران بزرگ‌تر نیستی؛ البته نامت همیشه در تاریخ این کشور همانند ویرانه‌های قلعه‌های پرتغالی در جنوب ایران به یادگار خواهد ماند.
انتهای پیام/138
کد مطلب: 65746