راغب اصفهانی عرفه را کلمه‌ای عربی، به معنای فهم و شناختن چیزی همراه با تفکر و تدبر در آثار آن می‌داند. طبق این تعریف روز عرفه روز شناخت مهمترین چیزی است که بشر باید آن را بشناسد؛ روز شناخت مبدا هستی.

به گزارش قم نیوز راغب اصفهانی عرفه را اینگونه معنا کرده:«عرفه یعنی فهم و شناخت چیزی همراه با تفکر و تدبر در آثار آن» و قریشی در التحقیق لکلمات القرآن الکریم می‌گوید:«نام عرفه، از سرزمین عرفات(جایی در مکه که باید در این تاریخ در آن وقوف کرد) گرفته شده و گفته‌اند عرفات را از آن رو عرفات خوانده‌اند که زمینی مشخص و شناخته‌شده در میان کوه‌ها است.»

هرچند همه‌ی روزها فرصت تفکر و اندیشه در مورد مبدا هستی است اما روز عرفه برای شیعیان علی بن ابی طالب با دعایی نقل شده از فرزندش حسین بن علی معنایی ویژه پیدا می‌کند.

دعایی عالی‌مضمون که حضرت اباعبدالله تمام آنچه هدف از قیام عالم‌گیر حضرتش بوده را به عالی‌ترین وجه بیان می‌کند و نه تنها پیروان خود بلکه همه‌ی آزادگان عالم را به راهی می‌خواند که انتهایش سرنوشت حسین بن علی علیهماالسلام است. دعایی که خدا را از دریچه‌ی اباعبدالله الحسین به مردم می‌شناساند.

سال‌های گذشته جاماندگان از کاروان حاجیان دور هم جمع می‌شدند؛ برخی در حرم‌های امام زادگان و برخی در مساجد. بعضی‌ها هم بودند که نزدیکترین نقطه به کربلای حسین را انتخاب می‌کردند و به امید گوشه چشمی از طرف مولای عاشقان، در مرز خسروی که نزدیکترین نقطه در ایران به کربلا است، دعای عرفه را می‌خواندند.

اما هیچ کس فکرش را هم نمی‌کرد که روزی برسد و حتی امکان همین جمع شدن ها و از راه دور عرفه خواندن ها نباشد. فکر اینکه حتی نشود در کنار سایر جاماندگان، کنج مسجدی یا حرمی را انتخاب کرد و با کلام امام حسین علیه السلام اشک ریخت و توبه کرد و درخواست رحمت داشت، در ذهن کسی نمی‌گنجید.

حالا اما این ما هستیم، در عرفه ١۴٠٠ درحالی‌که دو سال است بلایی همه‌گیر، ما را نه فقط از آرزوی حج ابراهیمی و حضور در قدمگاه اباعبدالله و نه تنها از نعمت زیارت حضرت امام حسین علیه‌السلام در روز عرفه محروم کرده، بلکه دل‌ها را آرزومند روزهای سال‌های قبل کرده که با فراغ بال در مشهد الرضا علیه السلام یا در آستان کریمه اهل‌بیت علیهاالسلام، در کنجی از یکی از صحن‌ها می‌نشستیم و همراه با خیل جاماندگان و از دورترین نقطه‌ها همراه با امام حسین علیه السلام به درگاه خداوند دعا و استغفار می‌کردیم.

امسال هم مانند سال گذشته درکنار حوائج فردی، همه باهم دعا کنیم که این بلای منحوس هرچه زودتر از سر تمام مردم عالم به خصوص مظلومان و آزادگان جهان رخت ببندد و بار دیگر بتوانیم به خاکساری آستان بنده‌ی برگزیده اش حسین بن علی بن ابی طالب علیهم‌السلام مشرف شویم ان‌شاءاللّه.

انتهای پیام / 106