قم نیوز: سوادآموز 17ساله نهضت سوادآموزی که در سال 64 وارد کلاس‌های پایه و تکمیلی نهضت سوادآموزی شد، حالا خانم معلمی است که دریچه‌های علم و دانش را برای دانش‌آموزانش باز می‌کند. او از آن دست آدم‌هایی است که فعل خواستن را برای خودش معنا کرده است.

به گزارش قم نیوز، زهرا سادات صدیقی که در مدرسه ابتدایی عطارزاده پایه پنجم تدریس می‌کند، ۱۲ سال است سابقه تدریس دارد. او ۷ سال آموزشیار نهضت سوادآموزی بوده و ۶ سال در آموزش و پرورش استان قم در قمرود و اینک در شهر قم مشغول به تدریس است. وی بعد از گذراندن پایه تکمیلی در نهضت سوادآموزی و دوره‌های متفرقه راهنمایی موفق به اخذ دیپلم کاردانی و کارشناسی در رشته علوم تجربی که از رشته‌های آموزش معلمان است، شد.

صدیقی در حال حاضر مشغول تهیه و تنظیم پایان‌نامه خود برای مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی گرایش برنامه‌ریزی درسی دانشگاه تهران است. درک مطالب مختلف و فهم بهتر و بیشتر آنچه در اطراف وی روی می‌داد، خانم معلم را بر آن داشت تا وارد دنیای قلم و دفتر شود و حالا خود به عنوان راهنما و هدایتگر دانش‌آموزان فعال باشد.

خانم معلم امروز و سوادآموز سال‌های دور اینک از علاقه خود برای ادامه تحصیل می‌گوید.



چرا نتوانستید به طور معمول وارد مدرسه شوید و درس بخوانید؟
در یک خانواده مذهبی بزرگ شدم. قبل از انقلاب به صلاحدید پدرم، من و هیچ کدام از خواهرانم مدرسه نرفتیم. پدرم، خودش خواندن و نوشتن را یادمان داد. انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید و نهضت سوادآموزی تشکیل شد، با گذشت دو سه سال، من که تا آن موقع در سطح کلاس ابتدایی سواد داشتم، به کلاس‌های نهضت مراجعه کردم.

انگیزه اصلی که باعث شد، زهرا صدیقی در ۱۷ سالگی دوباره سراغ درس و کتاب برود چه بود؟
پیرزنی در محله ما زندگی می‌کرد که سه دوره در پایه‌های مختلف نهضت شرکت کرده بود و هر دفعه که شرکت می‌کرد موفق به اخذ مدرک نمی‌شد، این پیرزن که خانم توکلی نام داشت به منزل ما رفت و آمد داشت و به خاطر پرکردن اوقات خود به دنبال یادگیری سواد و درس و مشق بود و رفته رفته انگیزه زیادی برای یادگیری خواندن و نوشتن پیدا کرد.

او با توجه به سن و سالی که داشت در من این احساس را ایجاد کرد که چرا من با توجه به جوانی و موقعیت پیش آمده به دنبال درس و موقعیت بهتر نباشم.

چطور شد در جریان برگزاری کلاس‌های نهضت قرار گرفتید؟
از مسجد محل پرس و جو کردم، در آن زمان، پایه‌ها اول و دوم و سوم مقدماتی، پایه چهارم و پنجم هم تکمیلی محسوب می‌شد.

من با توجه به آمادگی که داشتم پایه اول و دوم را امتحان دادم و وارد پایه سوم شدم، مدرکی که از نضهت دارم برای سال ۶۴ است. بعد از گذراندن پایه تکمیلی، سه سال راهنمایی را به صورت متفرقه پشت سر گذاشتم.

بعد از سال‌ها دوری از تحصیل وارد دنیای درس و کتاب شدید، سخت نبود؟
قطعا سخت بود. در سال‌هایی که دروسی مانند علوم و ریاضی که کاربردی‌تر هستند را می‌خواندم، خواهر زاده‌هایم کمکم می کردند. این در حالی بود که خود آنها در مقطع دبیرستان تحصیل می‌کردند اما معلمان خوبی برای من بودند.

۳ سال راهنمایی تمام شد و در سال ۷۳، من به عنوان دانش‌آموز پایه اول دبیرستان در حالی که ۲۹ سال داشتم تحصیلاتم را شروع کردم و در سال ۷۶ موفق به اخذ مدرک دیپلم شدم. همزمان در آزمون ورودی دانشگاه نیز شرکت کردم و همین طور به عنوان آموزشیار نهضت سوادآموزی هم کار خودم را شروع کردم.

تفاوتی دارد که فرد از مسیر معمول یا از طریق نهضت سوادآموزی ادامه تحصیل دهد؟
مسیر تفاوتی ندارد، آنچه که اهمیت دارد، انگیزه فرد است، گاهی افرادی هستند که ازدواج کرده و در زندگی خود احساس نیازی نمی‌کنند، اندوخته‌هایی که نیاز دارند از طریق وسایل ارتباطی دیگر کسب می‌کنند اما نهضت سوادآموزی یک مسیر و وسیله‌ای برای افرادی است که به هر دلیل در مدت زمان تعریف شده سنی، موفق به ادامه تحصیل نشدند و با وجود علاقه می‌توانند درس خواندن را از طریق نهضت دنبال کنند.

با توجه به اینکه هم به عنوان آموزشیار و هم به عنوان ارزیاب با افرادی که از سواد برخوردار نبودند مواجه شدید، چه عاملی می‌تواند انگیزه افراد را برای ورود به دنیای سوادآموزی افزایش بدهد؟

یکی از راه‌های ایجاد انگیزه برای ادامه تحصیل افراد، شناساندن نیازها است. فردی که بداند قدم به قدم که وارد دنیای علم‌آموزی می‌شود چه مراحلی را طی کرده و چه رهاوردی برای او دارد، به طور قطع، علاقه بیشتری به ادامه تحصیل پیدا خواهد کرد.

یک راه دیگر برای ایجاد علاقه‌مندی افراد، به نظر می‌رسد برگزاری دوره‌های سوادآموزی با برنامه‌های جانبی است. برگزاری کلاس‌های قرآن‌آموزی، ادعیه و ... و موضوعاتی که به ویژه برای بانوان از جمله آشپزی و خیاطی مورد توجه است، تاثیرگذاری بالایی خواهد داشت.

انتهای پیام/۱۱۶/