قم‌نیوز: با خطبه های نافذ امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) رسوایی یزید بر همگان آشکارشد و با شهادت امام حسین(ع) نه تنها پیام ایشان خاموش نشد بلکه شعله ورترهم شد و نهضت امر به معروف و نهی از منکر که از اصلی ترین پیام کربلا بود در بیان حضرت زین العابدین(ع) و حضرت زینب(س) ادامه داشت.

به گزارش قم‌نیوز، امام صادق(ع) فرمود" اگر کسی بر مصیبت عمه ام زینب(س)که با برادر شریک بود و تشکیل مجالس ذکر ما بدهد یا بشنود و گریان شود ، اگر به قدر بال مگس چشمش در این مصیبت تر شود خداوند او را بیامورزد"

حضرت زینب(س) چونان خورشیدی است که نه فقط در آسمان کربلا درخشیده و شام ظلمانی دوران امویان را روشنی بخشیده، بلکه سراسر تاریخ پر حماسه تشیع را از درخشش ایمان و ولایت و ایثار و شهادت طلبی خود نورانی ساخته است.

جبرئیل بر پیامبر(ص) نازل شد و عرض کرد"خداوند می فرماید: نام این دختر را زینب بگذارید، چرا که این نام را در لوح محفوظ نوشته ایم " آن گاه حضرت محمد(ص) سومین نوه خویش را «زینب» می نامد، «زین آب»،«زینت پدر»، زینب در لغت به معنای درخت نیکو منظراست.

حضرت زینب (س) را «عقیله بنی هاشم» نام نهاده اند و عقیله، به زنی بزرگ منش گویند که در بین بستگان، عزیز و محترم و در خاندانِ خود، ارجمند باشد.

حضرت زینب (س) در سال ششم هجری در مدینه چشم به جهان گشود و کمتر از پنج سال از عمر شریف خود را در کنار پیامبر(ص) و در دامن پرمهر مادر پرورش یافت.

علاقه و محبت امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) به یکدیگر زبان زد خاص و عام بود

علاقه و محبت امام حسین(ع) و زینب(س) به یکدیگر در تمام مراحل زندگیشان جلوه گر است: در طفولیت، زینب جز در آغوش حسین آرام نمی‌گرفت و همواره به او چشم می‌دوخت. گویند" موقع ازدواج، زینب کبری(س) با شویش، عبد اللّه شرط کرد که همه روزه به او اجازه دهد تا حسین (ع) را زیارت کند و کمتر روزی بود که زینب حسین را نبیند"

زینب خردسال پس از شهادت مادر،حامل رسالت او می شود و با حضورش،گریه اش،باصحبت ها و سخنرانی ها و آموزش دادن هایش ابلغ پیام های ولایت و افشای توطئه های خلافت را عهده دار می گردد.

هر چند که زندگانی آن حضرت بعد از مرگ پیغمبر(ص) و شهید شدن مادر، در مظلومیت و محرومیت می گذشت اما هرگز سازش و تسلیم نمی پذیرفت حتی در دورانی که پدرش خانه نشین شده بود آنچه را از مادر به ارث برده و از علم و مدیریت و اخلاق پدر فرا گرفته است برای بیداری خفتگان و آگاهی فریب خوردگان و هدایت رهجویان به کار می گیرد.

زینب کبری(س) را کمالاتِ بسیار بود، در جمال و سکینه و وقار، همانند خدیجه کبری بود و در عصمت و حیا، به فاطمه زهرا می‌مانست.

شهامت و شجاعت حضرت زینب(س) بی نظیر بود

در فصاحت و بلاغت، هم چون علی مرتضی بود و در حلم و بردباری، همسان امام مجتبی و در شجاعت و قوت قلب، بسان حضرت سید الشهدا.

شهامت، شجاعت و قوت قلب زینب، از ارتباط و اتکای او به خدا سرچشمه می‌گیرد.

سخنان کوبنده‌اش در کاخ یزید، نهی از منکر در آن فضای مسموم، حمایت و پاسداری از حیا و عفت در همه مراحل سفر، و عمل به وظیفه در همه جا، جلوه‌هایی از بندگی حضرت زینب (س)است.

زینب (س)در خشوع و خضوع و عبادت و بندگی مانند پدر و مادر بزرگوارش بود، شبها را به تهجد صبح می‌کرد و مدام قرآن تلاوت می‌فرمود.

آن بانوی بزرگ اسلام در میدان دشوار کربلا و از آن جا تا شام، در مشکل‌ترین حالات، نماز شب و عبادتِ خدا را ترک نگفت.

زینب کبری (س)در عفاف و حجاب زبان زد خاص و عام بود ،در دروران اسارت و در حرکت از کربلا تا شام، عفت و حجاب خود را حفظ کرد که مورخین نوشته اند «او صورت خود را با آستینش می پوشاند، چون روبنده اش ازاو گرفته شده بود»

نائبه الزهرا، العصه الصغری، ناموس الکبری، فاضله، زاهده، عاقله و...از القاب حضرت زینب (س) است.

شورانگیزترین سرنوشت سازترین فراز زندگانی حضرت زینب (س) پس از شهادت امام حسین (ع) آغاز شد، آن زمان که به عنوان کاروان سالار اسیران کربلا ، پیام رسان خون شهیدان می گردد و در کوی و برزنی و در هر مجلس و انجمنی پرچم داد خواهی برمی افرازد.

و پیامبروار، با حشمت و هیبتی بی نظیر و زهرا وار ، با صراحت و اعتراضی اعجاب انگیز، علی وار، با شجاعت و قاطعیتی دشمن کوب نقشه های یزیدیان در سرکوبی اسلام ولایت را خنثی می سازد و خود نیز فدایی این راه می شود.

آن بانوی بزرگوار سرانجام در پانزدهم رجب سال ۶۲ هجری، با کوله باری از اندوه و غم و محنت و رنج دار فانی را وداع گفت وآرامگاه شریف او در نزدیکی دمشق، کعبه آمال عاشقان ولایت است.

حضرت زینب(س) ادامه دهنده نهضت امر به معروف و نهی از منکر

عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نوراستان قم بااشاره به ورود اسرا به شام و تدارک دیدن مجلسی توسط یزید با هدف خاری اهل بیت(ع) و پیروزی خود، اظهار کرد: با خطبه های نافذ امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) رسوایی یزید بر همگان آشکارشد.

حجت الاسلام والمسلمین محمد رضا ضمیری افزود: در آن مجلس نه تنها یزید نتوانست اهل بیت(ع) را خار نشان دهد بلکه چنان خاری و ذلت یزید برملا شد که او فوری مجلس را جمع کرد و دستور داد اسرا را شبانه به مدینه ببرند.

وی تصریح کرد: در بیان حق نه تنها امام سجاد(ع) و حضرت زینب (س) کوتاه نشستند بلکه فرصت را در مجلس یزید غنیمت شمردند و از حق دفاع کردند.

عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نوراستان قم یادآورشد: حقایق جریان اسرا کربلا و خطبه های امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) می تواند بر برملا کردن ظلم و آشکار شدن حق بر باطل الگویی باشد.

وی خاطرنشان کرد: با شهادت امام حسین(ع) نه تنها پیام ایشان خاموش نشد بلکه شعله ورترهم شد و نهضت امر به معروف و نهی از منکر که از اصلی ترین پیام کربلا بود در بیان حضرت زین العابدین(ع) و حضرت زینب(س) ادامه داشت.

انتهای پیام/