قم نيوز : دبیر علمی همایش ملی فقه هنر گفت: خداوند هنر را دوست دارد و انسان را هنر دوست آفریده است، دین خدا هم از هنر شروع میشود.
به گزارش قم نیوز آیتالله ابوالقاسم علیدوست ظهر امروز در همایش ملی فقه هنر که در سالن همایشهای غدیر برگزار شد، با اشاره به فطری بودن علاقه به هنر اظهار کرد: خداوند هنر را دوست دارد و انسان را هنر دوست آفریده است، دین خدا هم از هنر شروع میشود و در شریعت اسلام، کف حکم در خصوص هنر، استحباب است و گاهی به مرز وجوب میرسد.
وی ادامه داد: در طول تاریخ و به ویژه دوران معاصر، مرز ابتذال و هنر به هم نزدیک بود، زمانی که حاکمیت با فقه باشد، بیان مرز هنر حلال از ابتذال ضرورت دارد.
دبیر علمی همایش ملی فقه هنر افزود: باید حفرههای تئوریک و نظری در خصوص فقه هنر توسط حوزه قم پر و در مرکز کشور به قانون تبدیل و در پایان توسط دولت اجرا شود.
آیتالله علیدوست، تدوین قانون را کاری ضروری برای اداره جامعه دانست و تصریح کرد: به همین دلیل سخن گفتن فقیهانه و کارگشا در خصوص فقه هنر اهمیت زیادی دارد، در این راستا از سال 94 مدرسه اسلامی فقه هنر با همکاری نهادهای دیگر به موضوع فقه هنر پرداخت.
وی ادامه داد: نخستین دوره همایش فقه هنر در سال 94 با پخش بیانات مقام معظم رهبری برگزار شد، در دومین دوره این همایش به فلسفه فقه هنر، حکومت و هنر و فقه رفتار و آثار هنری پرداخته شده است.
دبیر علمی همایش ملی فقه هنر افزود: فقها در بحث غنا در ابتدا عنوان مورد نظر را مطرح و در ادامه آیات و روایتهایی را در این خصوص بیان میکنند، در بحث غنا تفاسیر متفاوت زیادی وجود دارد، الزاما نیازی نیست که محتوای غنا باطل باشد، بلکه در غنا تنها صوت اهمیت دارد، غنا صوت لهوی مطربانه متناسب با مجلس فسق و فجور است
آیتالله علیدوست با اشاره به ضرورت پرداختن به کارکرد موضوعات در فقه اظهار کرد: براساس روایات ائمه معصومین(ع)، کاری مثل نوشیدن شراب به دلیل کارکردی که دارد، در دین اسلام حرام شده است.
وی ادامه داد: در گذشته زمانی که یک رزمنده میخواست به جنگ برود، تهیه ابزار جنگ با خود او بود، اما الان نیروی نظامی منظم وجود دارد و ابزار جنگ توسط حکومت تامین میشود، به همین دلیل باید در بررسی بحث جهاد به لحاظ فقهی تجدیدنظر صورت بگیرد.
دبیر علمی همایش ملی فقه هنر افزود: یکی از مسائل در فقه هنر، بحث مجسمه سازی است، یکی از نمادهای بت پرستی از گذشته تاکنون، مجسمه بوده است، اما زمانی که مجسمه به عنوان نمادی برای احترام تبدیل میشود، بدون اینکه ذره ای بار اعتقادی داشته باشد، باید حکم مجسمه سازی در فقه تغییر پیدا کند.
آیتالله علیدوست در پایان خاطرنشان کرد: باید بحثها در زمینه فقه هنر با نوآوری و با انضباط فقهی باشد تا بتوان از این بحثها استفاده کرد.