نظر آیت الله سبحانی درباره حجاب

به گزارش قم نیوز متن سوال مطرح شده از آیت الله سبحانی به این شرح است:

مرجع عالیقدر حضرت آیت الله سبحانی

با توجه به ارائه دیدگاه حضرتعالی در باب رعایت واجبات شرعی از جمله حجاب، برخی از رسانه‌ها آن را به درستی منعکس نکرده‌اند. خواهشمند است برای رفع سوء فهم، نظرات خود را در این باره یک بار دیگر، بیان کنید.

پاسخ این مرجع تقلید به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

اینجانب در مسجد اعظم پس از فراغت از درس خارج اصول دو مطلب را یادآور شدم.

مطلب نخست، این که حجاب اجباری دو تفسیر دارد. تفسیر اول آن غلط و تفسیر دوم آن مورد اتفاق همه علماء اسلام است.

اما تفسیر غلط اینکه اگر زن بی‌حجابی، در کوچه و خیابان مشاهده شد، مامور دولتی فوراً چادری به دست بگیرد و بر سر او بیفکند و او را مجبور به رعایت حجاب کند.

این تفسیر مسلماً غلط و احدی از عالمان اسلامی چنین فتوایی نداده است. اما تفسیر دوم و صحیح آن، این است که منکرات بر دو نوع است:

1-فردی منکری را در دور از چشم مردم در خانه خود انجام می‌دهد، تکلیف او با خدا است و ما درباره او تکلیفی نداریم.

2-منکری که وجود آن مضر به حال جامعه است. مسلماً حکومت اسلامی باید از چنین منکراتی جلوگیری کند. کسی بخواهد آشکارا مشروب خواری کند و یا قمار بازی، کند. مسلماً یک چنین منکراتی مایه گسترش گناه در جامعه می‌شود. بی حجابی نیز از این منکرات است که سبب می‌شود گناه در میان جوانان گسترش پیدا کرده و عفت عمومی خدشه‌دار شود. باید به گونه‌ای برنامه ریزی شود که چنین منکری در خارج تحقق پیدا نکند.(این برنامه‌ریزی اعم از فرهنگی، اجتماعی و روان‌شناسی، اقتصادی و قضایی و انتظامی است) دلیل این سخن حدیثی از رسول خدا (ص) است:

إِنَّ الْمَعْصِیَةَ إِذَا عَمِلَ بِهَا الْعَبْدُ سِرّاً لَمْ تُضِرَّ إِلَّا عَامِلَهَا وَ إِذَا عَمِلَ بِهَا عَلَانِیَةً وَ لَمْ یُغَیَّرْ عَلَیْهِ أَضَرَّتِ الْعَامَّةَ

هر گاه بنده خدا گناهی را در پنهان انجام دهد ضرر آن متوجه خود اوست ولی اگر آشکار انجام بدهد و از آن جلوگیری نشود به جامعه ضرر می‌زند.

یادآور شدم نویسنده‌ای که مساله حجاب اجباری را مطرح می‌کند و می‌گوید: اگر بی‌حجابی به مرحله‌ای برسد که مایه ابتذال و گسترش گناه شود باید از آن جلوگیری کرد.

در پاسخ سخن ایشان یادآور شدم که اصولاً بی‌حجابی یک صورت بیش ندارد و آن همان صورتی که خود او متذکر شده است.

آیا می‌توان جاذبه جنسی میان برهنگان و بی‌حجابان و جوانان امروز که سن ازدواج آنان بالا رفته است را انکار کرد؟ مسلماً این نوع گناه آشکار، اخلاق جوانان را فاسد می‌سازد.

مطلب دومی که یادآور شدم این است. امر به معروف دو مرحله دارد. مرحله نخست: مرحله نصیحت و تذکر است و این از آن عموم مردم است، البته شرایطی هم دارد. مرحله دوم جلوگیری از منکرات است که از آن حکومت اسلامی است. امام صادق (علیه السلام) چنین می‌فرمایند: انما هو علی القوی المطاع العالم بالمعروف من المنکر، لا علی الضعیف الذی لا یهتدی سبیلا الی ایّ من ایّ یقول من الحق الی الباطل، و الدلیل علی ذلک کتاب الله عزوجل قوله.... وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ

امر به معروف وظیفه قدرت نیرومندی است که اطاعت مردم برگردن آنها است. معروف را از منکر تمیز می‌‌دهد. این وظیفه ربطی به انسان ناتوان که راهی به جایی نمی‌برد، ندارد و شاید حق را از باطل باز نمی شناسد.

اتفاقاً آیه 41 سوره حج ناظر به همین قسم دوم همین گروه نیرومند است که اجرای امر به معروف بر عهده آنها است. آنجا که می‌فرماید:

الَّذینَ إِن مَکَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّکاةَ وَأَمَروا بِالمَعروفِ وَنَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَلِلَّهِ عاقِبَةُ الأُمورِ

آنان که به آنها قدرت دادیم کسانی هستند که نماز را پرپا می‌سازند و زکات می‌دهند و به کارهای نیک فرمان می‌دهند و از منکرات مردم را باز می‌دارند. سرانجام کارها با خدا است. جمله‌ "ان مکنا هم" گواه بر این است که این نوع امر به معروف برای انسان‌های متمکن و قدرتمند و به تعبیر امروزی از آن حکومت اسلامی است و تفسیر این آیه به امر به معروف سفارشی، دور از مضمون آیه است.

انتهای پیام/ 137