کسب آرامش حقیقی با پیروی از سیره برترین زوج تاریخ

به گزارش قم نیوز مسأله آرامش در زندگی آن چنان دارای اهمیت است که اساساً یکی از فلسفه های اصلی تشکیل زندگی و ازدواج، دست یابی به آرامش در کنار همسر است و بی گمان سالروز ازدواج امیرالمومنین(ع) با حضرت زهرا(س) می تواند برای همه ما تلنگری باشد مبنی بر این که به راستی ببینیم تا چه حد توانسته ایم به آن آرامش مد نظر و مطلوب دست یافته تا بیش از پیش در حفظ و تقویت آن کوشا باشیم.

البته آرامش انسان به امور مختلفی تعلق می گیرد که بخشی از آن به زندگی دنیوی و بخش دیگر به حیات حقیقی او مربوط می شود که خود شامل بُعد معنوی زندگی آدمی است.
بخش مادی مربوط به حیات دنیایی اوست که تازه این ها با خود آرامش نسبی به همراه می آورد و لذا موقت است چه آن که با برگشت این نیاز دوباره تلاطم برای انسان جهت رفع آن به وجود می آید و با این همه آرامش ناشی از نیازهای مادی بخش کوچکی از آرامش انسان را دربرمی گیرد.
این سخن به آن معناست که آدمی برای آن حیات معنوی و حقیقی تلاش کند که آرامش اصلی نیز مربوط به آن بُعد از وجود اوست.
متاسفانه توجه به این مهم به ویژه در دنیای کنونی مورد غفلت جدی بشر واقع شده است، به این خاطر که متاسفانه عموماً نگاه ها به زندگی صرفاً مادی شده و امور دنیوی برای بیشتر انسان ها عینیت و مطلوبیت دارد و حال آن که آرامش و سعادت حقیقی در سایه توجه به بُعد معنوی و روحانی است.
به خصوص در شرایط حاضر که رفاه زدگی به یک اپیدمی تبدیل شده و حتی فقرای جامعه ما نیز حسرت آن را می خورند، مشاهده می کنیم که با وجود همه پیشرفت های تکنولوژیک ، آن آرامش مطلوب در زندگی زوجین و خانواده ها شکل نگرفته بلکه تضعیف هم شده است.
در این بین، برخی به اشتباه فکر می کنند که آرامش و خوشبختی مترادف با رفاه است و حال آن که به اعتقاد بنده برعکس این مطلب صادق است به این خاطر که هر چه بشر بیشتر به رفاه دسترسی پیدا کرده و نیازهای مادی اش را با بهره گیری از ابزار نوین تکنولوژی برآورده می سازد، اما چندان خبری از آن مقصود و گمشده اش که همانا آرامش حقیقی می باشد، نیست.
البته این موضوع برمی گردد به نوع تفکر و دیدگاه انسان در دنیای امروز و ما چون مسلمان هستیم و کامل ترین دین را داریم باید با تکیه بر آموزه های ناب اسلامی و اصلاح سبک زندگی، آرامش و آسایش واقعی را برای خود فراهم کنیم.
تفاوت دیدگاه ما با دیگران در این است که انسان را یک موجود الهی می دانیم که حیات اصلی او مربوط به بعد از دنیاست و لذا در این دنیای فانی باید به گونه ای زندگی کند که ضامن سعادت حیات اُخروی او باشد.
از این منظر چنانچه ما در زندگی او با تکیه بر اصل قناعت و ساده زیستی رفتار کرده و به جای تجملات و رفاه زدگی بیش از حد به تقویت مهر و محبت در کانون خانواده و به ویژه روابط میان زن و شوهر بپردازیم، قطعاً آن آرامشی که مطلوب همه انسان هاست به سراغ ما می آید
به خصوص ما که افتخارمان تبعیت از سیره نورانی حضرات معصومین (ع) است باید در عمل این را نشان دهیم و پیروی از شاخصه های زندگانی سراسر نور و برکت امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) نشانه ای است که حرکت ما را در این مسیر تایید می کند.
متاسفانه ما گرچه در اسم مسلمان هستیم اما گاه در رسم و رسوم، حق مسلمانی را ادا نمی کنیم که نمونه بارزش همین تجملات و چشم و هم چشمی ها و رفتارهای نامناسب در مباحث خانوادگی و خویشاوندی است و حال آن که اگر حقیقتاً به سیره بزرگانی چون امیرالمومنین (ع) و حضرت صدیقه کبری(س) تاسی کنیم و ساده زیستی ، تربیت صحیح اسلامی فرزندان، همسرداری شایسته ، مهر و محبت ایمانی و کمک به همنوعان را مدنظر قرار دهیم، به یقین دنیایی زیباتر و توام با آرامش افزون تر و ماندگارتری خواهیم داشت.

انتهای پیام/ 139