حضرت زهرا (س) ملاک حقانیت تشیع هستند

به گزارش قم نیوز آیت الله سید محمد حسینی قزوینی شنبه شب در مراسم سوگواری سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) در شبستان امام خمینی (ره) آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه (س) اظهار کرد: حتی خطیبان و سخنوران نیز از بیان شأن و مقام حضرت زهرای مرضیه (س) عاجزند و تنها کلام معصوم (ع) که متصل به وحی است می تواند این شأن والا و مثال زدنی را توضیح دهد و تشریح کند.

وی ادامه داد: وقتی حضرت رسول اعظم (ص) در بیان آن شأن والا می فرمایند که رضایت و خشم و شادی و ناراحتی فاطمه (س)، رضایت و خشم و شادی و ناراحتی من است و از آن بالاتر بیان می فرمایند که حتی پروردگار متعال نیز با رضایت و خشم فاطمه (س)، خشنود و خشمناک می شود می توان متوجه شد که شأن آن بانوی بانوان تا کجاست و این که حضرت پیامبر (ص) در نظر داشته اند تا با بیان این تعابیر، همه مردم را متوجه الگویی نیکو و اسوه ای حسنه برای الگوبرداری در زندگی کنند. در عین حال باید به این نکته هم توجه داشت که بر اساس صریح روایات وارده از سنی و شیعه، حضرت فاطمه زهرا (س) در حالی از دنیا رفتند که از برخی حاکمان وقت غضبناک بودند و همین امر، بسیاری از اهل تحقیق از همه مذاهب اسلامی را به این چالش فرا خوانده است که همین یک نکته می تواند نشانه ای از خشم و غضب الهی بر برخی حاکمان اسلامی در صدر اسلام باشد.

مدیر مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج) با بیان اینکه بر اساس احادیث و روایات معتبر منقول از اهل سنت و شیعه، حضرت رسول الله (ص) نگران زمان پس از خود بودند اظهار کرد: آن حضرت در این باره به صراحت بیان فرموده اند که از 73 فرقه، تنها یک فرقه نجات می یابد که از آن به «فرقه ناجیه» تعبیر کرده اند و آن فرقه، مجموعه اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و شیعیان ایشان است.

نویسنده کتاب «امامت و ولایت، روح دیانت» در ادامه با یادآوری روایت مشهور حضرت محمد مصطفی (ص) درباره حضرت زهرای اطهر (س) گفت: تعبیر حضرت در این روایت این است که «فاطمه بضعه منّی»؛ یعنی فاطمه (س) پاره ای از همه وجود من و نه فقط پاره ای از جسم و بدن من است.

دفاع همه جانبه حضرت زهرا (س) از حق ولایت و امامت

استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم، یکی از برترین مشخصات زندگی پُربار حضرت امّ ابیها (س) را دفاع مکرّر آن حضرت از حقانیّت امامت، ولایت و وصایت حضرت امیرالمؤمنین (ع) دانست و گفت: عبارت «آیا فراموش کرده اید که رسول الله (ص) در غدیر چه گفت؟» عبارتی است که بارها از زبان آن حضرت خطاب به مردم شنیده شد تا به این نکته پی ببریم که «احتجاج» و بیان دلیل و مدرک برای اتمام حجت درباره حق و حقیقت، یکی از مهم ترین اصول آن حضرت در زندگی شان بوده است.

وی در توضیح این نکته همچنین افزود: این «إحتجاج» البته از زبان خود حضرت مولا علی (ع) هم بارها شنیده شد و بر خلاف آن چه امروز برخی وهابیون بیان می دارند که خود علی (ع) درباره گرفتن حق خود اصراری نداشته است اما حقیقت و اسنادی مانند خطبه 150 نهج البلاغه، نامه 52 نهج البلاغه و بسیاری از مدارک دیگر نشان می دهد که علاوه بر حضرت صدیقه (س)، خود حضرت امیرالمؤمنین (ع) هم بارها این «احتجاج» را بر زبان رانده اند که یکی از این مدارک، در صفحه 274 جلد نخست کتاب «کمال الدّین» ذکر شده که حضرت در مسجد النبی (ص) و در حضور 200 نفر از اصحاب و یاران پیامبر خدا (ص)، از حق خود سخن گفته اند؛ سندی که بیش از 12 صفحه است و خواندن و مرور آن برای اهل تحقیق و پژوهش، بسیار مفید است.

آیت الله حسینی قزوینی در عین حال عنوان کرد: در این احتجاج ها، نه تنها احادیث و روایاتی مانند حدیث ثقلین، حدیث یوم الغدیر، حدیث منزلت و مانند آن استفاده شده بلکه اشاره به برخی آیات قرآن هم شده است که به طور مثال می توان به سه آیه 3، 55 و 67 سوره مبارکه مائده اشاره کرد که به زعم شیعه و همچنین به زعم بسیاری از بزرگان اهل سنت، آیاتی مستقل درباره شأن و مقام امیرالمؤمنین (ع) و حادثه غدیر است و حتی برخی بزرگان اهل سنت به این نکته اشاره کرده اند که اختصاص این آیه به تنها امام علی (ع)، یک امر إجماعی است.

سبّ خلاف منطق شیعه است

وی در انتهای سخنان خود با مذموم دانستن سبّ و دشنام دادن به مخالفان گفت: متأسفانه امروز برخی شبکه های به ظاهر طرفدار شیعه و البته همراستا با مسیر دشمنان قسم خورده اسلام و تشیع، به سبّ و دشنام دادن به مخالفان می پردازند و آن را افتخاری برای خود می دانند در حالی که این سبّ، قطعا بر خلاف منطق شیعه است. باید به این افراد چنین گفت که اگر ما واقعا به دنبال هدایت مردم هستیم؛ قطعا می دانیم که با زبان نرم و خوش و بیان مطالب زیبا، بسیار بهتر می توان بر مخالفان تأثیر گذاشت؛ همچنان که امام صادق (ع) در بیان آن حدیث شریف و معروف، از تعبیر «مَحاسن کلامنا» یعنی زیبایی های سخنان ما استفاده فرمودند و بیان داشتند که اگر مردم زیبایی های کلام ما را می دانستند؛ قطعا از آن پیروی می کردند.

آیت الله سید محمد حسینی قزوینی افزود: خود بنده در بسیاری از مناظره ها حتی با برخی وهابیون، شاهد فحش و ناسزای آنان به خود بوده ام در حالی که تلاش کرده ام تنها با بیان لطیف و نرم و زیبا با آنان سخن بگویم و همین امر سبب شده که در پایان اکثر قریب به اتفاق این مناظرات، مخالفان ما را در آغوش گیرند و پیشانی ما را ببوسند.

انتهای پیام/ 110