دنیا در نظر ائمه معصومین ارزشی ندارد و لذا در عین توانایی مرتکب گناه نمی شوند

به گزارش قم نیوز، آیت الله مکارم شیرازی که در نوزدهمین روز ماه مبارک رمضان در حرم کریمه اهل بیت (س) سخن می‌گفت، با اشاره به عصمت ائمه معصومین (ع) اظهار کرد: وقتی خداوند دستور می‌دهد که از پیامبر و امام تبعیت محض داشته باشیم، این تبعیت بدون معصوم بودن امکان ندارد، زیرا ایشان باید از خطا و گناه مصون باشند تا بتوان بی قید و شرط از ایشان تبعیت کرد.

استاد عالی حوزه علمیه قم افزود: برخی دانشمندان اهل سنت مانند فخر رازی می‌گویند که از این تبعیت، معصوم بودن استفاده می‌شود زیرا بدون معصوم بودن، تبعیت کامل معنا ندارد.

مرجع تقلید شیعیان در ادامه با اشاره به شبهه ای که در زمینه معصوم بودن ائمه مطرح است، اظهار کرد: عده ای می‌گویند معصومین اصلا قدرت گناه ندارند و لذا این مساله افتخاری نیست و محال است کلا گناه کنند و این مساله فضیلتی برای ایشان نمی شود.

آیت الله مکارم شیرازی افزود: جواب این سوال این است که معصومین به گناه قادر هستند و نمی کنند.
استاد عالی حوزه علمیه قم تصریح کرد: مثال معصومین به مانند طبیبی است که غذای مسمومی را شناسایی کرده است و اگر چه می‌تواند آن را بخورد، اما نمی خورد چون باعث مرگش می‌شود.

مبلغ عالی حوزه علمیه قم افزود: در حکایت آمده است که در جلوی یکی از بزرگان یک فرشی را پهن کردند و ایشان گفت من از این فرش آتش را می‌بینم چون دزدی است. این امتیازی است که نصیب دیگرانی جز ائمه هم شده است.

مرجع تقلید شیعیان تصریح کرد: پس معصوم بودن یک امتیاز عالی است که به خاطر درک بالای ائمه و ظرفیت ایشان، نصیب ایشان شده است.

آیت الله مکارم شیرازی با اشاره به خطبه ۲۲۴ که در آن ماجرای درخواست عقیل از امام علی (ع) مطرح شده است، افزود: در زمان خلیفه سوم امتیازات زیادی به برخی داده شده بود و همه انتظار داشتند که امام علی (ع) نیز از این امتیازات به ایشان بدهد اما امام علی (ع) در این خطبه ماجرای عقیل را نقل می‌کند و می‌گوید به وی که درخواست زیاده از بیت المال داشت، آهن گداخته دادم و هر کس که بیشتر بخواهد از بیت المال، به وی داده نخواهد شد.

مبلغ عالی حوزه علمیه قم، با اشاره به ماجرای اشعث بن غیث منافق، اظهار کرد: وی در زمان پیامبر به ظاهر مسلمان شد و با فوت پیامبر مشرک شد و بعد در زمان عمر بن خطاب، توبه کرد و دوباره ظاهرا مسلمان شد.

وی افزود: وی در زمره یاران امام علی (ع) درآمد اما همیشه در حال منافق گری بود. درباره وی در نهج البلاغه آمده است که در ماجرای دعوایی که با مسلمان دیگری داشت، شب هنگام حلوای لذیذی را برای امام علی (ع) آورد که نام وی ملفوفه بود و امام علی راجع به وی می‌گوید من باطن این حلوا را دیدم که انگار با آب دهان مار مخلوط شده بود.

مرجع تقلید شیعیان افزود: امام علی می‌فرماید از اشعث پرسیدم این حلوا چیست؟ رشوه به قاضی است؟ صدقه است؟ یا هدیه است؟ اگر هر کدام است بر ما اهل بیت (ع) است.

آیت الله مکارم شیرازی تصریح کرد: اشعث در جواب امام علی (ع) می‌گوید که این هدیه است و هر مسلمانی می‌تواند برای دیگری هدیه ببرد. خیلی اوقات رشوه‌ها به اسم هدیه، پول چایی یا هر عنوان دیگری پرداخت می‌شود.

استاد عالی حوزه علمیه قم افزود: امام علی (ع) به اشعث می‌گوید مادرت به عزایت بنشیند، تو یا ساده لوحی، یا دیوانه ای که آمده ای من را به دام بیاندازی! به خدا قسم اگر همه دنیا را به من بدهند که ران ملخی را از دهان مورچه ای بگیرم، یقینا چنین نمی کنم.

مبلغ عالی حوزه علمیه قم با اشاره به این پاسخ امام علی (ع) اظهار کرد: وقتی دنیا در نظر امام علی (ع) ارزشی ندارد، چگونه حاضر است کار خلافی انجام دهد؟ اولیاء الله معصیت نمی کنند چون دنیا در نظر ایشان ارزشی ندارد و روح ایشان بلند است و باطن گناه را می‌بینند.

انتهای پیام /105