قم نيوز : قم نگار: هرچه می گذرد خطر آلودگی هوای کلان شهرها بیشتر قابل لمس می شود. اگر پیش از این تهدید آلودگی هوا تنها به تهران یا برخی شهرهای بزرگ محدود بود اکنون روز به روز گستردگی جغرافیایی بیشتری می یابد.
به گزارش قم نگار، هرچه می گذرد خطر آلودگی هوای کلان شهرها بیشتر قابل لمس می شود. اگر پیش از این تهدید آلودگی هوا تنها به تهران یا برخی شهرهای بزرگ محدود بود اکنون روز به روز گستردگی جغرافیایی بیشتری می یابد و اگر پیش از این تنها به تشخیص حسگرهای دستگاه ها و ابزارها منحصر می شد اکنون به سادگی در آمار آسیب های جسمی نوزادان یا مرگ و میر کهنسالان قابل مشاهد ه است. هرکسی برای اولین دفعات در این هوا نفسی بکشد با سرفه و خس خس سینه اش تهدید و خطر را حس خواهد کرد. اما چرا کسی چندان به روی خودش نمی آورد ؟ چرا کسی کاری نمی کند ؟ چرا کسی تکان نمی خورد و برای مقابله با این فاجعه دست به کاری نمی زند ؟
آیا منتظر معجزه ایم ؟ آیا به آلودگی عادت کرده ایم ؟ آیا رخوت و تنبلی و بی حوصلگی ما را سست و بی اراده کرده است ؟ آیا منفعت برخی در استمرار این وضع است ؟ پاسخ هر چه باشد در مورد تنفس هوای فرهنگی و فضای معنوی نیز صادق است !
همان طور که هوای مادی و فضای آسمان دنیایی می تواند آلوده و خطرناک باشد ، هوای معنوی و فضای تنفس فرهنگی نیز می تواند آلوده و خطرناک بشود !
به دور و برتان نگاهی بیندازید !فضای روحی و معنوی جامعه را ببینید ، از فعالیت پنهان و آشکار برخی برای تحریر طلسم ها و توطئه های شیطانی برای خانواده ها تا گسترش باورنکردنی مال حرام در رشوه ها و رباخواری ها و اختلاس ها و زیرمیزی ها و از رواج روزافزون مصرف مشروبات الکلی تا عادی شدن روابط غیر اخلاقی و ترویج هرزه نگاری و صنعت غریب تولید و عرضه موادمخدر صنعتی ! این فساد به جای اینکه مثل هوای آلوده از طریق تنفس به تخریب بدن بپردازد از طریق آنچه می بیند و می شنود روح و جان انسان را تخریب می کند.
گروهی در لندن و تل آویو سرگرم شده اند و با شیوه ها و ابزارهایی که نمی شود گفت به منهدم کردن بنیان عقیده و ایمان مردم مشغولند و گروهی دانسته یا ندانسته در تهران و مشهد به اجرای نقشه های شیطانی آنان کمک می کنند.
همان طور که در هوای آلوده ماسک می زنیم و از سلامت جسم خود و عزیزانمان مراقبت می کنیم ، در این هوا نیز باید بیشتر مراقبت کنیم و نسبت به سلامت جان خود و خانواده مان حساسیت داشته باشیم.
بخواهیم یا نخواهیم راهی جز پناه بردن به قرآن و نماز یا تمسک به توسل و روضه نداریم. چاره ای جز سجده طولانی و تضرع و التماس به خدا در نماز شب باقی نمانده است.
شاید تکرار دعای غریق که امام صادق علیه السلام برای نجات در فتنه ها و آشوب های آخرالزمان تعلیم دادند کلید نجات مان باشد.
اگر شما هم احساس غرق شدن دارید و هجوم سیلاب ها و توفان ها را در آخرین لحظه ها لمس می کنید دعای غریق را بخوانید :
اگر هم هنوز احساس غرق شدن را ندارید مطمئن باشید مثل کسانی که به هوای آلوده عادت کرده اند متوجه خطر نیستید و ریه های جانتان بی سروصدا از درون در حال نابودی است و خودتان خبر ندارید!