حضور زن در اجتماع زیر چتر انسانیت بی‌خطر است

به گزارش قم نیوز، چه خوب است همیشه نیمه پر لیوان را ببینیم، متاسفانه در جامعه امروز ما، نیمه خالی لیوان بیشتر خودنمایی می‌کند.

امروزه حضور زنان در جامعه مَثل دیدن نیمه خالی لیوان شده است، و زن‌ها که نصف جامعه را تشکیل می‌دهد از دیدگاه افرادی از مردان جامعه موجب فساد و آسیب رساندن به بنیاد خانواده تلقی می‌شوند و می‌خواهند پای یک زن به عنوان یک انسان را از جامعه برکنند.

اما در این باره خداوند در آیه ۲۲۸ سوره بقره می‌فرماید «که زنان به‌‌ همان اندازه که در جامعه مسئولیت دارند باید از حقوق اجتماعی برخوردار باشند» و این اهمیت حضور زن در اجتماع به اندازه است که خداوند این جمله فوق را در آیه ۷۱ سوره توبه و آیه ۳۲ سوره نساء نیز تاکید می‌کند.

اسلام تنها مدعی واقعی رعایت حقوق زن در صحنه‌های مختلف اجتماع است و با حضور زن و فعالیت‌های آن در اجتماع مخالف نیست، در واقع زمانی که اسلام از حقوق زن سخن به میان آورد، جز کرامت او هیچ چشم داشتی دیگری تصور نمی‌رفت.

اما نگاه مادی و غیر الهی غربی‌ها به هستی و جهان، اصلیترین دلیل انحراف عمیق تفکرات غربی‌ها درباره زن می‌باشد، که این نگاه رفته رفته در وجود مردم کشورهای اسلامی در حال نفوذ است.

ای زن به تو از فاطمه اینگونه خطاب است/ ارزنده‌ترین زینت زن حفظ حجاب است

اسلام نه تنها زن را در حصار خانه محدود و زندانی نکرد، بلکه با آوردن قانون پوشش برای زن، در صدد تامین امنیت وی در بعد مادی و معنوی برآمد.

پوشش پیام پاک دامنی و تقواست پیام حیا و عفت است زنی که با پوشش وارد جامعه شود دور خود یک حصاری کشیده است که مردان از او حریم می‌گیرند.

شاید یکی از فلسفه‌های قوانینی که این گونه محدودیت‌ها را برای بانوان قرار داده، در صدد توجه دادن آنان به جایگاه بلند و مرتبه والای آنان در آیین الهی است و توجه دادن به کرامتی است که خداوند به آنان بخشیده است.

حجاب یکی از احکام و ضرورت‌های دین مبین اسلام است، تجربه انقلاب اسلامی اثبات کرد که به هیچ وجه، حجاب محدودیت نیست و نه تنها هیچ منافاتی با پیشرفت زنان در عرصه‌های مختلف ندارد، بلکه عاملی مثبت در مصونیت و حفظ کرامت و شخصیت زنان است.

حدیثی است از جضرت زهرا (س) «که سعادت زن در آن است که هیچ نامحرمی را نبیند و هیچ مرد نامحرمی هم او را نبیند»

البته بنا به زمانه خود اجرای این حدیث ناشدنی است. و باید به این گروهی که موافق عدم حضور زن در جامعه هستند گفت: گوینده این حدیث کسی است که به سهم خود والا‌ترین مشارکت‌های فرهنگی و سیاسی را در حساسترین مقاطع تاریخ بشر به خود اختصاص داده و در مقاطعی که ضرورت حضور در جامعه را احساس نموده با تمامی وجود پا

به میدان گذارده و هزینه این حضور را با جان بی‌مانند خویش پرداخته است.

یعنی اگر حضرت زهرا (س) در مسجد مدینه حضور نمی‌یافتند و از بشریت مظلوم دفاع نمی‌کردند قطعا تاریخ روند دیگری به خود می‌گرفت و به تکامل نمی‌رسید. و صدیقه کبری به عنوان یک انسان در جامعه ظاهر شد.

در واقع زن یا مرد جهت انجام تکالیف شرعی در قبال جامعه بایستی جنسیت خود را در خانه جا بگذارند و با عنوان انسان و با صفات انسانی در صحنه‌های سیاسی، اجتماعی، مذهبی حاضر شوند و به فرمایش حضرت زهرا (س) می‌تواند سعادتمند شود.

شاید بحران هویتی و تاثیرات غربی در زن ایرانی برای حضور در جامعه، موجب شده اختلافات و بنیاد خانواده روز به روز از هم گسیخته شود و آمار طلاق افزایش یابد که این موضوع باعث شده نیمی از افراد جامعه دیدگاه خوبی نسبت به حضور زن دراجتماع حتی در محافل مذهبی و اعتقادی نداشته باشند، و بگویند زن را چه به شرکت و فعالیت در مجمع مردانه.

البته نباید حضور زنان درتحمیل جنگی ناخواسته برملت انقلابی ایران را نادیده گرفت و آن‌ها امتحان خود را پس داده‌اند، در واقع این هشت سال فرصتی تاریخی را برای بانوان مجاهد و فداکار فراهم آورد تا گوهر وجود ایمانی و ارزش‌های انسانی خویش را به زیبا‌ترین و گویا‌ترین شکل به نمایش گذارند.

حضور زن در جامعه باید به عنوان انسان تلقی شود و اگر بتوانیم شان انسانیت را از شان جنسیت (زنانگی، مردانگی) جدا کنیم آنگاه حضور افراد در جامعه حضور انسانی خواهد بود.

حجت الاسلام والمسلمین محمد رضا ضمیری بااشاره

به جایگاه زن فعال اجتماعی مسلمان با توجه به اقتضای زمانه، می‌گوید: هر انسان حاضر در صحنه قطعا نمی‌تواند منکر حضور زن در عصر تاریخ به صورت مثبت و منفی باشد.

با مقایسه دو واقعه تاریخی (دوران پهلوی، انقلاب اسلامی) می‌توان فهمید که انقلاب اسلامی به دنبال فرصت سازی مثبت و بهینه برای حضور زن در اجتماع بود و هست، اما رژیم گذشته که متاثر از فرهنگ مدرنیته و غرب بود بی‌شرمی را بدان جا رسانید که اکثریت بانوان ما برای حفظ منزلت خود به ناچار عزلت را بپزیرند.

عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور استان قم می‌افزاید: دنیای مدرن به دنبال استعمار جسمی و جنسی از زن می‌باشد که برای راه حل درمان این معضل باید جهان بینی را تغییر داد و انسان را شناخت.

در مهندسی خدا زن مظهر کشش روحی عاطفی و جنسی در کنار عقل، شعور، فهم و سایر توانمندی‌ها است و مرد مظهر تقاضا و نیاز در کنار عقل و شعور و سایر توانمدی‌ها می‌باشد که اگر در عرصه داد و ستد، این کشش جنسی عوض و مدیریت نشود و از درون خانواده به صورت خصوصی به محیط‌های عمومی اجتماعی یا در محیط کار، تحصیل و مذهب منتقل شود، قطعا حضور هم زن هم مرد در اجتماع آسیب رسان و آسیب پذیرخواهد بود.

تغییر نگاه ابزاری به زن

وی معتقد است: اسلام بر حفظ کالایی گران بهای زندگی ساز زن تاکید می‌کند و اگر زن در هر محیطی کالای جنسی خودش را در معرض استفاده و تعرض قرار دهد و زمینه برای فساد بین خود و دیگران را فراهم سازد به اصلیترین مآمن و پناهگاه

که خانواده است ضربه زده است.

در اصل خلقت در سوره نساء زن و مرد یکسان خلق شده‌اند، خدواند در خلقت زن و مرد تفاوتی اعم از توان جنسی، تحریک پذیری، نوع عملکرد، مسئولیت پذیری قائل شده است.

ضمیری خاطرنشان می‌کند: سخن گفتگویمان، نگاه‌مان و کیفیت پوشش در برابر نامحرمان نباید به سبکی باشد که کالای گران بهای خود را به تاراج مجانی در برابر چشمان و گوش‌های شیطانی قراردهیم.

مهرورزی کار انسان است اما جلوه‌گری و تبلورآن در زنان بیشتر است. اما باید نگاه‌های ابزاری به زن تصحیح شود و صحبت کردن و برخورد با نامحرمان باید با حقظ شعونات، عفاف و حجاب در وجود زن نهادینه شود.

این کار‌شناس مذهبی بابیان اینکه زن و مرد باید موظب حرکات، نوع ارتباط با یکدیگرباشند، می‌گوید: ارتباط باید در حد ضرورت باشد و نباید در برخورد با نامحرمان از خط قرمز‌ها عبور کنیم و حد و حدود ارتباط زن با مرد و حضور زن در اجتماع به انگیزه و نیت افراد بستگی دارد.

در حال حاضر در دنیای امروز، سوغات مدرنیته مِثل واتس آپ، پیام دادن و... که روز به روز در حال تغییر و پیشرفت است می‌تواند با استفاده نابجا افراد، بدون برخورد و تجمع زن و مرد در یک مکان عامل فساد و آسیب به نهاد خانواده باشد.

زنانی همانند سمیه (اولین زن شهیده اسلام)، حضرت خدیجه (س)، حضرت فاطمه زهرا (س)، زینب کبری (س) قهرمان کربلا و... به تاریخ اسلام ثابت کرده‌اند که با حفظ عفاف و حجاب حضور زن می‌تواند مایه آرامش و سعادت بشر شود.

انتهای پیام/

گزارشگر :