پنجمین رکعت عشق، هفتمین مهتاب عصمت شد

به گزارش قم نیوز، امروز در عالم خبری عظیم است، آنقدر عظیم که حوریان بهشتی با لباسی به سفیدی قرص مهتاب نوزادی از تبار نور را با آب کوثر و زمزم غسل می‌دهند و همنوا با کائنات آمدنش را نغمه خوانی می‌کنند.

ملائک سبد سبد ستاره بر سر عالمیان می‌ریزند، انگار درهای بهشت رو به زمین گشوده است که این چنین سمفونی شادی در عالم نواخته شده است و عالم غرق در سرور آمدن مردی از تبار از نور شده است، زمین از شوق مولود بهار می‌لرزد و آسمان گهواره زمردین مولای مهربانی را در آغوش بی‌کران آبی، می‌فشارد و یک مرد از تبار ساجدین که از التهاب آمدن دریای علم، خالی شده بود به شکرانه این خیر کثیر و دریای معرفت؛ جبهه بر آستان حق می‌ساید.

یک کودک شبیه جدش با نسبی که او را به یاس کبود و ماه غریبستان پیوند می‌زند پا به عرصه گیتی می‌نهد تا چهارسالگی امامتش را در اسارت ظهر عاشورا سپری کند و پرچمداری برای احقاق مظلومان شود.

مولای مهربانی‌ها از قلب عرش به زمین هبوط کرده است تا عطش زارهای برهوت از چشمه همیشه جوشان علومش سیراب شود، پنجمین رکعت عشق، پلک به تابیدن می‌گشاید تا هفتمین مهتاب آسمان معصومیت شود. بحرالعلوم پیامبران! تو علم و دانش را همچون الماس امامت، سینه به سینه نقل می‌کنی تا آنهایی که طالب علم هستند از این دریای عظیم غافل نشوند، به راستی که اگر تو نمی‌آمدی جهان چه پاسخی داشت خلا و نبودنت را؟

آقای شبهای انتظار! تو نیز مانند پدرت نمی‌ه شب‌ها بقچه غذای کوفه به دوش می‌گیری تا کلون‌های خسته با عطر دلپذیر دستانت سیراب شوند. انگار که حضور سبز و مسیحایی‌ات در منازعه‌ها سبب اهتزاز پرچم صلح است و منطق صواب را در کلام پر مهرت جاری است.

آقای خوبی‌ها! با آمدنت باغ‌های امامت و عدالت در حاشیه نام بهاری‌ات به شکوفه نشستند و همه پیله‌های مهر نیز پروانه‌های رنگین بال شدند، انگار لبخند مهر تو پنجره‌های هستی را به سمت آفتاب امامت گشود.اصلا در سایه امن امامتت مُهر سکوت شکسته شد و بغض‌های هزارساله جاهلیت شکست و باران مهر و علم تو بر کویر تشنه عالم باریدن گرفت و تشنگان دانشت یک به یک سیراب شدند.

آن زمان که «غالیان» هر روز با نگاهی سراسر توهم به مذهب حمله می‌بردند تا از کاه کوه بسازند و اسلام را اسیر تحریف‌های بیشمار کنند، نطق مسیحیایی تو کار ساز شد، اصلا تو ادامه دهنده راه پدرانت هستی که شیعه را با صلح، جهاد و دعا زنده نگه داشتند. مولای علوم ژرف! آن روز‌ها که بنی امیه و بنی عباس سرگرم نبرد قدرت بودند، تو با شالوده توحید در سایه راز و نیاز با معبود کاخ معرفت را بنا نهادی تا فردایی روشن را به شیعیان نوید دهی و به تنهایی در جمع اندیشمندان مناظره‌ها را اداره کردی و طومار داعیه داران تفکر را در هم پیچیدی.

تو سال‌ها تلاش کردی تا به ما بفهمانی، مَن تَوَکَّلَ عَلَی اللهِ لا یُغلَبُ وَ مَنِ اعتَصَمَ بِاللّهِ لا یُهزَمُ؛ آنکه طریق توکل به خدا را پوید، مغلوب نشود، و آن کس که به او توسل جوید، تن به شکست ندهد».

انتهای پیام/126