چقدر از وقت زندگی به تفریح می‌گذرد؟

به گزارش قم نگار، بسیاری از این محققین شیوه‌های مختلفی را مورد توجه قرار داده اند. برخی شیوه‌های گذران اوقات فراغت را به صورت فردی و جمعی و برخی دیگر آن را به صورت فعال و غیر فعال در نظر گرفته اند.

گروهی دیگر نیز بر اساس میزان فراوانی اوقات فراغت، آن را تقسیم بندی نموده اند.

در تقسیم بندی که در گزارش سازمان ملی جوانان در سال ۱۳۸۱ منتشر شد، دو شیوه مورد توجه قرار گرفت،

۱-تقسیم بندی شیوه‌های اوقات فراغت بر اساس جمعی و فردی
۲- تقسیم بندی شیوه‌های اوقات فراغت بر اساس فعال و غیر فعال

الف- شیوه‌های فردی و غیر فعال گذران اوقات فراغت:
تماشای تلویزیون-گوش دادن به رادیو-تماشای ویدیو-گوش دادن به نوار-استفاده از رایانه و اینترنت-استفاده از مطبوعات و کتوبات-استراحت و دراز کشیدن

ب- شیوه‌های جمعی و غیر فعال گذران اوقات فراغت:
تماشای مسابقات ورزشی در استادیوم ها- صحبت با افراد خانواده

ج- شیوه‌های فردی و فعال گذران اوقات فراغت:
انجام امور خیریه- بازدید از موزه‌ها و نمایشگاه ها- قدم زدن در پارک و کوچه و خیابان- کارهای هنری و موسیقی- رفتن به کافه تریا یا قهوه خانه- شرکت در پایگاه‌های بسیج.

د- شیوه‌های جمعی و فعال گذران اوقات فراغت:
بازی و ورزش- رفتن به سینما و تاتر- رفتن به پیک نیک و مسافرت‌های سیاحتی و زیارتی- گفتگو و دیدار دوستان و اقوام.

بر اساس این تقسیم بندی نوع فعالیت‌ها در حوزه سرگرمی و تفریحات مشخص می‌شود و می‌توان برای جهت دهی آن، برنامه ریزی و تدبیر لازم اندیشیده شود.

در این تقسیم بندی عوامل متعددی از جمله سن افراد، جنسیت، محل سکونت، وضعیت مالی، بهداشت روانی و ... مورد توجه قرار داشته اما آنچه که بیش از پیش در برنامه ریزی‌ها باید مورد توجه قرار بگیرد، مربوط به اوقات فراغت جوانان یا همان سن است.

از سوی دیگر شیوه جمعی و فعال، باعث نشاط بیشتر در جامعه خواهد شد و به مشارکت اجتماعی افراد کمک شایانی می‌نماید.

بنابراین در این تقیسم بندی که مورد تایید بسیاری از کارشناسان است، دو نکته مهم یعنی جوانان و شیوه فعال - جمعی از اهمیت بیشتری برخودار خواهد بود که نیازمند دقت برنامه ریزان است.

البته تقسیم بندی‌های دیگری برای گذران اوقات فراغت در دنیا وجود دارد اما بسیاری از این تقسیم بندی‌ها در چارچوب نظام اخلاقی و ارزشی کشور ما قرار نمی‌گیرد و با اصول سبک زندگی اسلامی منافات دارد.

نکته دیگری که باید مورد توجه قرار بگیرد شناخت حوزه هایی که امکان آسیب پذیری در تهاجم فرهنگی را دارند، مثل اینترنت و ماهواره، است. باید برای این نوع تفریحات، جایگزین‌های مناسبی که ظرفیت لازم برای تامین نیاز‌های جوانان را داشته باشد، در نظر گرفت.

انتهای پیام/۱۳۲