نگاهم به سکو افتاد. چند کوله روی هم افتاده بود. عکس پدر روی یکی از کوله­ها به من لبخند زد. جلو دویدم. خودش بود، کوله مادر. کوله گمشده­ خودم هم بود. صدای مادر از پشت سرم بلند شد: «رضا مادر. خودتی؟»