کوله بار زخمتان سرشار از شفاعت باد

به زحمت چرخ‌های ویلچر را می‌چرخاند تا وارد کلینیک شود. با پله‌ها مواجه می‌شود و مجبور است از ویلچر پایین بیاید و هر طوری شده خود را بخش پذیرش برساند.

مدام زیر لب ذکری را می‌گوید و نفس زنان تلاش می‌کند تا با کمک گرفتن از دیوار از صندلی چرخدارش پیاده شود.

هیچ کسی مقابل درب کلینیک نیست تا کمکش کند و بالاخره با سعی فراوان پایین می‌آید و بر روی دو پایی که از قسمت ران قطع شده، می‌ایستد و با مشقت بسیار وارد کلینیک می‌شود.

مراجعین همه پا روی پا انداخته و هر کدام مشغول کاری هستند که با ورودش همگی سر می‌چرخانند و متعجبانه نگاه می‌کنند.

جانبازی که از ناحیه دو پا قطع عضو شده، حواسش به هیچ یک از آنها نیست و مدام نگاهش به درب است تا هوای ویلچرش را داشته باشد.

این تنها قسمتی کوتاه از مشکلات سریالی جانبازانی است که هر روزه در هر گوشه شهر به نوعی با مسائلی که درگیرش هستند، دست و پنجه نرم می‌کنند.

البته با در نظر گرفتن انصاف باید گفت که نسبت به گذشته اوضاع مناسب‌سازی برای جانبازان و معلولین رو به سامان است و توجه مسئولان شهری به این مهم افزایش پیدا کرده که جای بسی امیدواری است.

جانبازان جامعه از باارزش‌ترین‌ها هستند که نفس کشیدن آزادانه امروزمان را مدیون رشادت و دلاوری‌هایشان هستیم.

هرگز نمی‌توان این همه مردانگی و شجاعت را نادیده گرفت و باید گفت که آنها در اوج سخاوت اعضای بدن خود را در راه دین هدیه کردند تا اسلام و قرآن زنده بماند و حفظ شود.

آنان در نهایت عشق و ایمان در میان خاک و خون و آتش ایستادند تا ما امروز بتوانیم به درجات عالی در تمام عرصه‌ها برسیم و در مقابل دشمنان رو سفید باشیم.

دلاورمردی‌های عباس‌گونه ایشان بود که خانه و خانواده خویش را به امان خدا سپردند و بوی باروت را در دل دشمن به جان خریدند.

علی اصغر قربانی یکی از این مردان مرد است که در عملیات والفجر سه در سال ۱۳۶۲ یک دست خود را از آرنج و یک پا را در راه حفظ اعتقاداتش هدیه کرده است.

جانباز ۷۰ درصدی که در آن روزها جان خود را در طبق اخلاص گذاشته و تا سخت‌ترین راه‌ها پیشرفته است، بدون اینکه باکی از شهادت، اسارت و جراحت داشته باشد.

زیباترین نکته‌ها در کلامش این است که با افتخار درباره جانبازی‌اش حرف می‌زند و این را معامله‌ای با خالقش می‌داند.

* جانبازان نیازمند پشتیبانی معنوی مسئولین

او نیز همانند دیگر جانبازان و ایثارگران از مسئولان گلایه‌هایی دارد که فقط به بیان نکته‌هایی جزیی بسنده می‌کند و بیشتر تمایل دارد تا درباره فضایل قمر بنی‌هاشم(ع) سخن بگوید.

این جانباز با انتقاد از عدم مناسب‌سازی شهری عنوان می‌کند: با توجه به اینکه همه امکانات در اختیار مسئولین است بنابراین از آنها انتظار داریم تا توجه بیشتری به بحث مناسب سازی داشته باشند تا جانبازان بتوانند همانند دیگر مردم با بدنه جامعه ارتباط داشته باشند.

وی می‌افزاید: البته این فقط مشکل جانبازان نیست بلکه معلولین جامعه نیازمند مناسب سازی هستند و مسئولین با الگوگیری از جوامع پیشرفته امکانات لازم را برای حضور معلولین و جانبازان در جامعه فراهم کنند.

به راستی که هنوز هم آثار مردانگی در وجود جانبازان نمایان است و از جبهه‌های جنگ ویژگی‌های بارزی برای خود به یادگار آورده‌اند.

قربانی ضمن تبریک به مناسبت میلاد با سعادت حضرت ابوالفضل‌العباس به والا بودن شخصیت آن بزرگوار اشاره می‌کند و می‌گوید: از آنجایی که امام حسین (ع) توجه ویژه‌ای به قمر بنی‌هاشم داشتند معلوم می‌شود که ایشان در بین یاران امام حسین باارزش‌ترین بودند، گرچه تمامی یاران امام حسین(ع) چهره‌های درخشان اسلامند.

* سیره قمر بنی‌هاشم(ع) بهترین الگو

وی ادامه می‌دهد: حضرت عباس(ع) همه زندگی خود را برای حفظ دین دادند و دستان مبارکشان را برای حفظ اسلام و استواری کربلا تقدیم کردند.

این جانباز با اشاره به وفاداری حضرت عباس(ع) بیان می‌کند: ایشان ویژگی‌های بسیار زیادی داشتند که مهم‌ترین آنها وفاداری بود که جانبازان و ایثارگران باید از آن بزرگوار درس بگیرند.

قربانی با بیان اینکه جانبازان باید سیره زندگی حضرت عباس(ع) را الگوی خود قرار دهند، اظهار می‌کند: صدق و راستی از دیگر ویژگی‌های ایشان است که می‌تواند محور زندگی همه ما قرار بگیرد و جانبازان نیز با بخشیدن اعضای خود حرف و اعتقاد خود را در عمل به اثبات رساندند.

وی ادامه می‌دهد: آنچه ما را بیمه می‌کند تقویت ایمان است و قمر بنی‌هاشم (ع) در این زمینه نیز الگو بودند و اثر سجود بر پیشانیشان نمایان بود و همین ایمان است که نمی‌گذارد دشمن وارد حریم ما شود.

این چند خط تنها حرف‌های شیرین یکی از تصویرگران ایمان است و خدا می‌داند که در دل تک تک این بزرگ مردان چه نگفته‌هایی است که شنیدنشان گوش جان می‌خواهد.

کسانی که بدون هرگونه چشم داشتی قدم در راه پر نور خدا گذاشتند و رسم بندگی را به جای آوردند و از بهترین‌هایشان گذشتند. آنهایی که در عمل نشانمان دادند که معنی بزرگی و دلاوری چیست و با تمام وجود اعتقاداتشان را حفظ کردند. در مقابل ترکش و تازیانه خم به ابرو نیاوردند تا ما امروز در آرامش زندگی کنیم و غبار ناامنی بر زندگیمان ننشیند.

***

امروز روز توست! تویی که یادآور سال‌های سوختن شقایق‌هایی.

ای یادگار روزهای عشق و حماسه روزت مبارک!

زخمی‌ترین غزل دیوان عشق! تمثیل وفا و شجاعت!

کوله بار زخم‌هایت پر از نسیم شفاعت باد!
- See more at: http://farsnews.com/newstext.php?nn=۱۳۹۳۰۳۱۲۰۰۰۸۲۲#sthash.cO۸SNrkD.dpuf