قم نيوز
: قم نیوز:اشتغال بانوان یکی از مسائل اساسی است که بهانه‌ای برای حضور در اجتماع بانوان را ایجاد کرده ولی برنامه‌ریزان در این زمینه باید شرایط اشتغال مناسب را برای بانوان تعریف کنند تا آسیبی آنها را تهدید نکند.
سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۰۴
کد مطلب : 27446
منبع : خبرگزاری فارس
به نیروی خانم با روابط عمومی بالا نیازمندیم
برخی مبهوت این آگهی‌ها می‌شوند و برخی دیگر در دنیای بیکاری سراسیمه با شماره تماس می‌گیرند تا بتوانند شغلی برای خود دست و پا کنند.
شاید در گذشته باز کردن قفل و بالا بردن کرکره‌های مغازه توسط بانوان قابل تصور نبود، ولی امروز در خیابان‌ها و مغازه‌های سطح شهر بانوانی مشاهده می‌شوند که به شغل مغازه‌داری مشغول هستند و بر سر قیمت با مشتریان چانه‌زنی می‌کنند.
با توجه به اینکه گرایش بانوان به اشتغال خارج از منزل در دوران کنونی افزایش پیدا کرده، برنامه‌ریزان و اندیشمندان باید به فکر پیدا کردن راه حل و الگویی برای اشتغال بانوان باشند تا ضمن برآوردن توقعات اقتصادی، به شأن آنها لطمه‌ای وارد نشود.
لیلا از جمله بانوانی است که در یکی از مغازه‌های خیابان شهدا کار می‌کند؛ وی می‌گوید: اکنون دانشجو هستم و در اوقات بیکاری خودم به این حرفه می‌پردازم.
وی که این شغل را به طور موقت انتخاب کرده است، یادآور می‌شود: این شغل را نیز به دلیل نبودن الگوی شغلی مناسب و دلخواه به ناچار انتخاب کرده‌ام.
حجت‌الاسلام علی ابوترابی، عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) و عضو انجمن روانشناسی حوزه علمیه قم می‌گوید: بر اساس سیره اهل بیت(ع) کسب درآمد و اشتغال برای بانوان لازم نیست، نگاه اسلامی در زمینه شغل بانوان بر اساس مبانی است که بتواند مصلحت اجتماعی، فرهنگی، اخلاقی، روانشناختی، تفاهم خانوادگی و... زنان را حفظ کند.
بهانه‌هایی مانند تغییر شرایط زندگی و بروز نیازهای جدید قلاب بهانه را به دست بانوان داده تا طعمه اشتغال را شکار کنند، ولی مسئله‌ای که در این زمینه وجود دارد، اشتغال بانوان علاوه بر خود و خانواده فرد، جامعه را نیز متاثر می‌کند.
عضو انجمن روانشناسی حوزه علمیه قم می‌گوید: بخشی از آسیب‌های اجتماعی بانوان در اثر نفس اشتغال است و بخش دوم آسیب‌هایی است که در زمینه نوع اشتغال برای بانوان به وجود می‌آید.
به گفته وی اشتغال بانوان در محورهای خانوادگی، عاطفی، مدیریتی و مرزبندی عاطفی زوجین با والدین می‌تواند آسیب‌هایی ایجاد کند که همه این ابعاد بر نوع نگاه زوجین نسبت به یکدیگر که در مفهوم رضایت و تفاهم خلاصه می‌شود، اثر بخش است.
زنگ هشدار برخی مقام‌های مسئول در زمینه اشتغال بانوان زمانی به صدا در می‌آید که زمزمه‌هایی از افزایش 2.5 برابری درخواست بانوان در آینده برای حضور در بازار کار به گوش می‌رسد.
ابوترابی تصریح می‌کند: انگیزه بسیاری از بانوان از اشتغال یک نوع نیاز روانشناختی و احساس حقارت از خانه‌داری و همسرداری است.
اشتغال نقش‌هایی به جز نقش مادری و همسری را به بانوان تحمیل می‌کند و بر اساس نگاه مقام معظم رهبری اشتغال بانوان بایدها و نبایدهایی دارد که از جمله آنها آسیب نرسیدن به نقش‌های اصیل زن، یعنی مادری و همسری، بحث رعایت حریم محرم و نامحرم و پرهیز از اختلاط است.
ابوترابی تاکید می‌کند: اشتغال بانوان نباید به عنوان مانعی برای ترقی و رسیدن به کمال افراد باشد، تربیت نسل آینده و انسان‌های شایسته رسالت بزرگی است که تنها ساختار ظریف، توانمند و عواطف کامل و مترقی زنان از عهده آن برمی‌آید و مردان از چنین امتیازی محروم هستند.
وی با بیان اینکه اشتغال نباید مانع نقش همسرداری بانوان شود، می‌گوید: بسیاری از زنان زمانی که بحث همسرداری مطرح می‌شود، از آن به عنوان خدمت‌گزاری برای مرد تلقی می‌کنند و این مسئله را از نظر جایگاه و شان در سطح پایین در نظر می‌گیرند، در حالی که همسرداری مقصود تربیت انسان‌های شایسته و مدیریت عاطفی مردان است.
هیاهوی حضور زنان در بازار کار ناشی از نوعی دستپاچگی در نگرش صحیح به توانایی‌های زنان و مشاهده نکردن تغییرات اجتماعی و مدرنیته است.
به گفته عضو انجمن روانشناسی حوزه علمیه قم نیاز به سازماندهی مجدد، برنامه‌ریزی مبنایی و تفکر بنیادین در زمینه اشتغال بانوان وجود دارد تا از نگاه روانشناختی اصل خانه‌داری، نقش مادری و همسری دارای منزلت و شان تلقی شود.
وی معتقد است: از نگاه مسائل مادی زنان خانه‌دار باید از امکانات مادی، اجتماعی و تنوعی از حمایت‌های بیمه‌ای برخوردار شوند تا بسیاری از زنان تمایل پیدا نکنند، وظیفه مادری را کنار بگذارند و صرفا برای رعایت مدهای اجتماعی به اشتغال بپردازند.
ابوترابی تصریح می‌کند: بانوان باید با نهایت آگاهی و در نظرگرفتن معیارها به انتخاب شغل بپردازند و باید از رشته‌هایی که حساسیت روحی و جسمی در آنها رعایت نمی‌شود، جلوگیری شود.
وی یادآور می‌شود: باید در زمینه مشاغل بانوان از داده‌های علم روانشناسی، آموزه‌های فقهی و حقوقی که در معارف اسلامی اشاره شده، استفاده شود.
شغل‌های مناسب برای بانوان را می‌توان در گروه‌های آموزشی، علمی، پژوهشی، تدریس، امور درمانی و بهداشتی، تولید صنایع غذایی، تولید و طراحی پوشاک، اشتغال در موسسات خیریه، فعالیت‌های پرورشی و تربیتی، مشاغل خدماتی، صنعت گل و گیاه، ترویج اندیشه‌های اسلامی و... تقسیم کرد.
شغل‌های نامناسب برای بانوان شغل‌هایی بوده که مستلزم اختلاط با مردان هستند، به عنوان مثال بازاریابی که مبتنی بر شیوه سخن گفتن فرد بوده، مشاغل قضایی که مبتنی بر اقتدار، استقلال‌طلبی، قاطعیت و دوری از احساسات است و از شغل‌های نامناسب دیگر می‌توان به کارهای سنگین و طاقت‌فرسا، هیجانات بالا، بحث با ارباب رجوع، مشاغل مستلزم خروج حداکثری از منزل و کار در شب اشاره کرد.
به گفته ابوترابی بسیاری از بانوان نیاز جدی مالی برای اشتغال ندارند بلکه به دلیل آنکه به نیازهای کاذب اقتصادی و نوعی از تجمل‌گرایی در لوازم خانگی و... روی آورده‌اند، به اشتغال می‌پردازند.
برخی بانوان به اندازه‌ای در محیط کار با همکاران و مراجعان ارتباط کلامی دارند که ممکن است در منزل نیاز و انگیزه‌ای برای برقراری رابطه کلامی با اعضای خانواده نداشته باشند که مشکلات عاطفی، رفتاری و دوستی‌های افراطی و ناسالم را برای فرزندان و بدخلقی و برقراری روابط عاطفی و کلامی ناسالم با زنان را برای همسرانشان به دنبال داشته باشد.
حال باید بررسی شود که مقصود از عبارت «نیروی خانم با روابط عمومی بالا» در آگهی‌های اشتغال چیست و شغلی که بانوان با روابط عمومی بالا را هدف قرار داده و حقوق کافی را به عنوان قلاب به دام‌اندازی مطرح می‌کند، به چه قیمتی برای فرد و جامعه تمام می‌شود.
انتهای پیام/136
آخرین عناوین
