مجاهدت امام حسن عسکری(ع) در دو جبهه فرهنگ و سیاست

به گزارش قم نیوز آنچه بر اساس اسناد معتبر تاریخی برای همه ما مسلم و محرز است این که امام حسن عسکری (ع) همچون پدر بزرگوار و اجداد طاهرینش در امر هدایت مردم و دفاع از مبانی ناب شریعت مقدس اسلام، لحظه ای آرام و قرار نداشت و این البته سیره بزرگان دین ماست که در مسیر حق و حقیقت و در جهت رشد مردم در طریق بندگی خدای متعال، از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کرده و در اوج مظلومیت و محدودیت، به بهترین نحو ممکن، این مأموریت خطیر را به سرانجام می‌رساندند.

از سویی ما در تحلیل شرایط و زمانه این امام هُمام، باید توجه داشته باشیم که فشارهای کم سابقه و بلکه بی سابقه در زمان امام یازدهم تا بدانجا بود که ایشان در اوج جوانی و در محیطی کاملاً محصور و نظامی به شهادت رسیدند و بدین وسیله دوران غیبت صغری فرزند عزیزشان حضرت ولی عصر(عج) آغاز شد.

حضرت همه عمر کوتاه اما پربرکت خویش را به جهاد و مبارزه در راه پروردگار عالم و در مسیر نشر معارف آل محمد(ص) اختصاص داد و به ویژه در دو جبهه سیاسی و فرهنگی، مجاهدت امام حسن عسکری(ع) توأم با برکات و ثمرات متعددی بود که از آن جمله باید به مقابله ایشان با انحرافات عقیدتی و نیز خنثی کردن تلاش دشمنان مکتب تشیع و اسلام ناب در راستای ایجاد و توسعه باورهای خرافی میان مردم اشاره کرد.

از این منظر باید گفت که در عرصه فرهنگی، تلاش‌های حضرت در اوج مظلومیت زمینه ساز نجات دین مبین اسلام از کجروی‌های فکری و بروز عقاید خرافی در آستانه دوران غیبت شد و در عرصه سیاسی نیز فعالیت‌های حضرت باعث آشکار شدن هر چه بیشتر چهره واقعی و کریه و منافقانه حکام ظالم عباسی شد که به نام امیرالمؤمنین و خلیفه مسلمین به حکومت می‌پرداختند.

ایشان همچنین همانند دیگر ائمه اطهار(ع) در عرصه تربیت شاگردان با وجود همان محدودیت‌هایی که اشاره شد، موفق عمل کردند تا آن جا که مرحوم شیخ طوسی اسامی بیش از یکصد تن از یاران و شاگردان حضرت را ثبت و ضبط کرده اند.

امام عسکری(ع) در راستای همان اهداف تربیتی و فرهنگی، شیعیان و محبان مخلص و در عین حال مستعد و شایسته را به منظور ترویج و تبلیغ معارف انسان ساز اسلام و نشر و توسعه فرهنگ امامت انتخاب کرده و تربیت می‌نمودند و آنان را ضمن تعلیم و پرورش برای مقابله با هجمه‌های فرهنگی مخالفان و نیز مناظرات علمی و گسترش احادیث اهل بیت(ع) ، آماده ایفای نقش تاریخی جهت فعالیت ارزشمند و تأثیرگذار در دوران غیبت فرزندشان مهدی موعود(عج) می‌کردند.

به بیان خلاصه می‌توان گفت، ایشان در جبهه سیاست و با در نظر گرفتن ملاحظات و اقتضائات زمانه حساس خویش به برملاسازی چهره حقیقی حکام جور پرداختند و مهم تر این که در عرصه فرهنگی و تربیتی، شرایط و زمینه‌های لازم برای آغاز دوران غیبت را با تربیت شاگردان ممتاز و نیز پاسخ به شبهات و مقابله با انحرافات فکری و عقیدتی ، فراهم کردند.

انتهای پیام/ 137