قم نيوز
: قم نیوز: بیستم مهرماه روز بزرگداشت حافظ ، شاعری که همواره با قران سروکار داشت و سروده هایش از فطرت الهی نشات گرفته است.
قم نیوز، شمس الدین محمد ملقب به لسان الغیب غزل سرای بزرگ و نامی ایران در قرن ۸ میزیست. تاریخ ولادت حدود سال ۷۲۷ . گویند پدرش بهاالدین بازرگانی اصفهانی بوده كه در دوره سلطنت اتابکان فارس از اصفهان به شیراز مهاجرت کرد. در كازرون با زنی از آن محل ازدواج كرده و در ایام كودكی شمس الدین محمد از دنیا رفت. پس از آن حافظ با مادرش زندگی سختی را در پیش گرفت و برای كسب معاش به كارهای سخت و توانفرسا پرداخت و به تحصیل علوم پرداخت و در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود حضور یافت و چون در ایام جوانی حافظ قرآن بود حافظ تلخص كرد. وفات وی در شصت و چند سالگی در سال ۷۹۲ یا ۷۹۱ اتفاق افتاد. و پس از وفاتش شخصی به نام محمد گلندام اشعار وی را جمع آوری كرد. حافظ علاوه بر غزلهایش رباعی، ساقی نامه و مثنوی نیز دارد ولی شهرتش به خاطر غزلهای پرارزش اوست.
اشعار حافظ نشان از پیوند عمیق این شاعر با قرآن دارد و شاید علت ماندگاری اشعار وی در داخل و آن سوی مرزها، همین تاسی به قرآن و احادیث است که با خواندن هر بیتی از دیوان حافظ، کلام دلنشین او در روح و جان آدمی رسوخ پیدا می کند.
حافظ پیامی جدید در مورد انسان دارد. در شعر مولوی انسان عاشقی است لبریز از شور جنون، در شعر سعدی انسان موجودی است كاملا عادی، در شعر خیام حیران و سرگشته است، اما در شعر حافظ نشانی میابد كه ویژه خود اوست. هم عاشق است و هم آزاده هم چشم به زیبایی های زمین دارد و هم زشتی ها را میبیند. مهمتر از همه اینكه بر جهانی بهتر و شایسته تر نظر دارد. جهانی آنچنان كه باید باشد نه آنچنان كه هست..
انتهای پیام/115/
آخرین عناوین
