قم نيوز
: قم نیوز:ساکنان جنوب عراق و کردها به یک ملت وابسته‌اند. شیعیان عراق در ساحل شرقی رود دجله در استان‌های واسط ، میسان، بغداد و دیالی کنونی زندگی می‌کردند. به طوری که کردها اکثریت ساکنان مرکز و جنوب عراق را در آن زمان تشکیل می‌دادند و بعد از جنگ عرب اسلامی علیه کشورهای واقع در بین رود دجله و فرات در زمان عمر بن خطاب با اعراب ازدواج کردند و با فرهنگ عربی عجین شدند.
به گزارش قم نیوز اکتشافات و حفاری‌های آثار تاریخی نشان می دهد که سومری ها از اقوام آریایی‌هایی بوده‌اند و از منطقه کردستان به مرکز عراق کوچ کردهاند و از آنجا به جنوب عراق رفته اند. محققانی نظیر سامویل هنری کوک، سامویل نوح کریمر، جورج رو و طاها باقر عنوان کردهاند که موطن نخست سومریها منطقه کوهستانی شمال «میزوتوبامیا» یعنی کردستان بوده است و از آنجا به جنوب عراق نقل مکان کردهاند و تمدن سومری از آن زمان شکل گرفت.
دلایل تاریخی ثابت میکند که شیعیان کنونی عراق و شیعیان خوزستان ایران همان آریایی‌های نوادگان ایلامی‌ها، سومریها و مادها بوده‌اند. منطقه ایلام شامل بخش‌هایی از سرزمینی بین دو رود دجله و فرات و شرق ایران بود به طوری که مرزهای دولت ایلام از شرق تا اصفهان و از غرب تا کرانه رود دجله و از جنوب تا خلیج فارس و از شمال تا مسیر ارتباطی بین بابل و همدان امتداد یافته بود.
در حالی که کشور سومر از مداین (سلمان بیگ) تا قفقاز امتداد یافته بود و بخش‌هایی از افغانستان نیز در دست امپراطوری مادها بود و این امپراطوری از شرق از سوی افغانستان و از غرب از سوی دریای مدیترانه و از شمال مناطق «کادوس» و از جنوب از سوی خلیج فارس احاطه شده بود و امپراطوری مادها شامل فارس، ارمنستان، آشور، شمال شرق سوریه و جزیی از پاکستان و اقیانوس هند بود. با اطلاع از مرزهای جغرافیایی کشور ایلام و سرزمین سومر و امپراطوری مادها در می‌یابیم که منطقه مرکز و جنوب عراق کنونی جزوی از این سه کشور بود. در این مقاله به طور مختصر به اصل و نژاد آریایی شیعیان عراق و شیعیان خوزستان در ایران اشاره می شود.
هنری ویلد و استن لوید دو محقق و باستان شناس معتقدند که ساکنان منطقه «اهوار» در جنوب عراق نوادگان سومریها هستند. همچنین دکتر شکر مصطفی سلیم گفته است: عشایر ساکن مرداب ها یا اهوار دجله یعنی بخش شرقی آن، از زمان‌های دور با همسایگان شرقی شان از طریق مهاجرت و ازدواج ارتباط محکمی داشتند. این وضعیت در مورد ساکنان اهوار یا مرداب های رود فرات نیز صدق میکند، یعنی با همسایگان بادیه نشین‌شان ارتباط داشتند.
هنری فرانکفورت دیگر محقق گفته است: منطقه اهوار در جنوب غرب از ۵۰۰۰ یا ۴۰۰۰ هزار سال قبل از میلاد منطقه مسکونی بود و ساکنان آن از کردستان به آنجا کوچ کرده بودند.
این اکتشافات و تحقیقات ثابت میکند که ساکنان جنوب عراق و کردها به یک ملت وابسته‌اند. شیعیان عراق در ساحل شرقی رود دجله در استان‌های واسط ، میسان، بغداد و دیالی کنونی زندگی می‌کردند. به طوری که کردها اکثریت ساکنان مرکز و جنوب عراق را در آن زمان تشکیل می‌دادند و بعد از جنگ عرب اسلامی علیه کشورهای واقع در بین رود دجله و فرات در زمان عمر بن خطاب با اعراب ازدواج کردند و با فرهنگ عربی عجین شدند.
استاد مصطفی سلیم در کتاب خود به نام «جبایش» به نقل از برخی دانشمندان نظیر هنری ویلد، استن می‌گوید: شباهت زیادی بین ساکنان اهوار و ایلامی‌ها و سومریها از نظر اندازه سر، بدن، ابزارهای کشاورزی، ماهیگیری وجود دارد. این دانشمندان همچنین متذکر شده‌اند که شیوه زندگی شان تا حد زیادی شبیه شیوه زندگی سومریها است.
لهجه ساکنان مرکز و جنوب عراق هنوز هم بسیاری از الفاظ سومری نظیر کلمات (ازا «عزا» ماشه، ماکو، مسکوف، مشط) و دیگر لغات را که هنوز شیعیان عراق از آن استفاده می‌کنند حفظ کرده است. همین طور ساکنان شیعه هنوز در گویش شان از حروف سومری که در زبان عربی وجود ندارد نظیر «چ» و «گ» استفاده می‌کنند.
بدون تردید ما نیز به تحقیقات و بررسی زیادی نیاز داریم تا به تاریخ منطقه و حقایق تاریخ قوم‌هایی که در خاورمیانه بودند پی ببریم و حلقه‌های گم شده تاریخ و جنبه‌های مبهم از تاریخ منطقه کشف شوند.
پیشرفت کنونی بشری، انقلاب اطلاعات اینترنتی، کامپیوتر و سقوط نظام بعث عراق فرصتی ویژه به دانشمندان باستان شناس و محققان می‌دهد.
شرایط جدید همچنین زمینه گسترده‌ای را برای محققان در زمینه تاریخ قدیم جهت بررسی اسناد، نامه‌ها و کتاب‌های قدیمی برای دستیابی به اطلاعات بیشتر درباره تاریخ شیعیان منطقه فراهم میکند. در این راستا حفاری‌ها برای شناخت تاریخ ضروری است.
تصحیح اطلاعات تاریخی و ارایه آن به شکل واقع بینانه و شفاف امری ضروری شده است تا واقعیت‌های تاریخ و نقش‌هایی که اقوام و ملت‌های منطقه در وقایع و فعالیت‌های منطقه داشته‌‌اند، مشخص شود تا از نقش هر یک در ثبت تاریخ انسانی قدیم و میزان مشارکت آن اقوام در ساخت تمدن بشریت آگاهی یابیم. همین طور بسیار مهم است که زبان شناسان به بررسی لهجه ساکنان مرکز و جنوب عراق و لغات متداول این منطقه در راستای شناخت ارتباط زبانی شیعیان با زبان سومری بپردازند.
بر اساس گزارش صوت العراق، سرزمین واقع در بین رود دجله و فرات نامی کردی داشت که قبل از اشغال اعراب آن «سورستان» یعنی سرزمین سرخ بود به خاطر حاصلخیزی این سرزمین و سرخی‌اش به این نام معروف شد.
نام سومری قبلا (العماره) میشان بود. منطقه میسان بین شهر العماره و شهر اهواز قرار داشت و نامش دشت میشان بود به معنای خارج یا امتداد است. همین طور هور به معنای مرداب است.
انتهای پیام/۱۱۳
آخرین عناوین
