برگزاری مراسم ختم برای «تولیدات ملی» در قم

به گزارش قم نیوز، یکشنبه 24 اردیبهشت ماه سال 96 است، پارچه‌های مشکی روی دیوار دانشگاه نصب شده است.
چند ظرف خرمای مخلوط با نارگیل روی میز جلوی پارچه‌های مشکلی خودنمایی می‌کند، فضای دانشگاه آزاد قم لبریز از حس عزاداری شده است. تاریخ را که در ذهن ورق بزنی هیچ مناسبتی برای عزاداری نمی‌یابی، با خود می‌کویی شاید یکی از کارکنان دانشگاه در روز یا شب گذشته دار فانی را وداع گفته که اینچنین دانشگاه عزادار شده است.
جلوتر می‌روی تا نوشته‌های روی بنر مشکی را بخوانی و از وضعیت موجود با خبر شوی، متن روی بنر برایت غیرمنتظره است: «انا لله و انا الیه راجعون، با نهایت تأثر و تأسف، درگذشت مرحوم مغفور، شادروان "تولید ملی" را به کلیه دانشگاهیان می‌رساند.»
در قسمت بالای همین بنر نوشته شده است:«عزا عزاست امروز، روز عزاست امروز؛ جوان بیکار ما، صاحب عزاست امروز».
تازه می‌فهمی چه خبر است، نگاهی به گذشته پر مشقتت برای گذراندن مدارج تحصیلی و دریافت مدارک تحصیلی می‌اندازی و با خود فکر می‌کنی اگر قرار بر بیکاری بود پس این همه تلاش چه سودی داشته است؟!
دانشجویان یکی پس از دیگری در کنار این پارچه‌های مشکی حاضر می‌شوند و مکث می‎کنند، گویی آن‌ها هم دارند به چیزهایی که با دیدن این صحنه فکر تو را مشغول کرده است فکر می‌کنند، سپس خرمایی در دهان می‌‌گذارند و با چهره‌ای در هم کشیده دور می‌شوند.
«کارخانه پارس الکتریک»، «کارخانه قند فریمان»، «کارخانه روغن نباتی جهان»، «شرکت داروگر»، «شرکت هپکو اراک»، «کارخانه قند اصفهان»، «کارخانه شرکت فولاد سهند»، «کارخانه ارج»، «کارخانه آزمایش» و «کارخانه تولید سیمان ایلام» تنها بخشی از مراکز تولیدی تعطیل شده در ایران طی چهارسال اخیر است که علت تعطیلی اغلب آن‌ها یا واردات بی‌رویه کالاهای بی‌کیفیت خارجی و یا عدم دریافت یارانه بخش تولید است.
خرمایی بر می‌داری و در دهانت می‌گذاری ولی این خرما کام تلخت را هیچ جوری شیرین نمی‌کند.
حق می‌دهی که رهبر معظم انقلاب برای طراحی شعار چند سال متوالی از عبارت «اقتصاد مقاومتی» استفاده کنند، ایشان خوب می‌دانند که در این چند سال نه تنها اقتصاد مقاومتی به صورت صحیح اجرا نشده است بلکه تیشه واردات و عدم پرداخت یارانه تولید به میزان لازم به خطوط تولیدی کشور ریشه اقتصاد داخلی را نشانه گرفته است.
ختم تولید ملی یعنی ختم آینده جوانان و در پی آن ختم خانواده‌‌ها در راه است؛ اکنون پس از چهار سال تیشه زدن به ریشه تولیدات ملی، با فرارسیدن انتخابات فرصت خوبی برای جبران این ناکارآمدی اقتصادی چهارساله فرارسیده است.

انتهای پیام/ 137